Przejdź do zawartości

Ladislao Kubala

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ladislao Kubala
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ladislao Kubala Stecz

Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1927
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

17 maja 2002
Barcelona

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1939–1943 Ganz TE
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1944 Ganz TE 9 (2)
1945–1946 Ferencvárosi TC 49 (27)
1946–1948 Slovan Bratysława 33 (14)
1948–1949 Vasas SC 20 (10)
1949–1950 Aurora Pro Patria 1919 16 (9)
1950 Hungária 6 (5)
1951–1961 FC Barcelona 186 (131)
1963 Toronto City 25 (18)
1963–1965 RCD Espanyol 29 (7)
1966–1967 FC Zürich 12 (7)
1967 Toronto Falcons 19 (5)
W sumie: 404 (235)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1946–1947  Czechosłowacja 6 (4)
1948  Węgry 3 (0)
1953–1961  Hiszpania 19 (11)
1954–1963  Katalonia 4 (4)
W sumie: 32 (19)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1961–1963 FC Barcelona
1963–1966 RCD Espanyol
1966–1967 FC Zürich
1968 Toronto Falcons
1968–1969 Córdoba CF
1969–1980 Hiszpania
1980 FC Barcelona
1982–1986 Al-Hilal
1986 Real Murcia
1987–1988 Málaga CF
1988–1989 Elche CF
1992 Hiszpania U-21
1995 Paragwaj
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ladislao Kubala Stecz (cz. Ladislav Kubala Steč, węg. László Kubala Stecs, ur. 10 czerwca 1927 w Budapeszcie, zm. 17 maja 2002 w Barcelonie) – węgierski piłkarz słowackiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant Czechosłowacji (1946–1947), Węgier (1948) i Hiszpanii (1953–1961), trener piłkarski.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczynał w drużynie Ganz TE z Budapesztu. Następnie, w wieku 17 lat, przeszedł do Ferencvárosi TC. Potem wyjechał na Słowację, gdzie grał w Slovanie Bratysława. W latach 1946–1947 6 razy zagrał w reprezentacji Czechosłowacji, strzelając 4 gole. W 1948 roku powrócił do ojczyzny, gdzie reprezentował barwy Vasasu. W tym roku wystąpił 3 razy w reprezentacji Węgier. Rok później uciekł do Włoch, gdzie próbował sił najpierw w zespole Pro Patria, później zaś w AC Milan. W tym samym roku węgierska federacja piłkarska zdyskwalifikowała go na rok za zerwanie kontraktu i ucieczkę z kraju. Przeniósł się do Hiszpanii, gdzie został graczem klubu FC Barcelona, który poprzez federację piłkarską przeciwstawił się nałożonej na niego dyskwalifikacji. W katalońskiej drużynie strzelił 194 bramki w 329 oficjalnych spotkaniach. Już w pierwszym sezonie w nowej drużynie Kubala, zdobywając 27 bramek, został wicekrólem strzelców. Więcej o jedną bramkę miał Pahiño, gracz Realu Madryt. Dwa lata później Kubala został jednak królem strzelców ligi, wyprzedził innego gracza Realu Madryt, Alfredo Di Stéfano. W październiku 1953 roku Kubala zagrał w meczu reprezentacji świata z Anglią (4:4), w którym zdobył dwie bramki. W latach 1953–1961 rozegrał 19 spotkań w reprezentacji Hiszpanii, strzelając 11 bramek.

W latach 1969–1980 trenował reprezentację Hiszpanii. Dwukrotnie jako piłkarz grał przeciwko Polsce: w 1947 roku jako reprezentant Czechosłowacji (6:3 w Pradze, strzelił dwie bramki) i w 1959 roku jako reprezentant Hiszpanii (3:0 w Madrycie). Jego ojciec był pół Polakiem, pół Słowakiem.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec Pál Kubala Kurjas był członkiem słowackiej mniejszości etnicznej zamieszkującej Węgry. Jego matka Anna Stecz była Węgierką polsko-słowackiego pochodzenia. Jego teściem był Ferdinand Daučík.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Jako piłkarz

[edytuj | edytuj kod]
FC Barcelona

Jako trener

[edytuj | edytuj kod]
CD Málaga

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]