Krótkogon
| Brachyuromys | |||
| Forsyth Major, 1896[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
krótkogon | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Brachyuromys ramirohitra Forsyth Major, 1896 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Krótkogon[2] (Brachyuromys) – rodzaj ssaka z podrodziny malgaszomyszy (Nesomyinae) w obrębie rodziny malgaszomyszowatych (Nesomyidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Madagaskarze[3][4][5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 140–184 mm, długość ogona 77–110 mm; masa ciała 64–140 g[4][6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1896 roku szwajcarski zoolog i botanik Charles Immanuel Forsyth Major w artykule poświęconym opisowi nowych ssaków z Madagaskaru, opublikowanym w czasopiśmie The Annals and magazine of natural history[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) krótkogon nornikowy (B. ramirohitra).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Brachyuromys: gr. βραχυς brakhus ‘krótki’; ουρα oura ‘ogon’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[7].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[8][6][3]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[4][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] | Podstawowe wymiary[4][6][a] | Status IUCN[9] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Brachyuromys betsileoensis | (Bartlett, 1880) | krótkogon bagienny | gatunek monotypowy | wschodnio-środkowe Płaskowyż Centralny (od południowo-wschodniej części jeziora Alaotra na południe do masywu Andringitra) | DC: 14–18,4 cm DO: 7,7–9,5 cm MC: 96–140 g |
LC | |
| Brachyuromys ramirohitra | Forsyth Major, 1896 | krótkogon nornikowaty | gatunek monotypowy | wschodnie wilgotne niziny i lasy górskie | DC: 14–16,5 cm DO: 8,4–11 cm MC: 64–117 g |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ch.I. Forsyth Major. Diagnoses of new mammals from Madagascar. „The Annals and magazine of natural history”. Sixth Series. 18 (106), s. 322, 1896. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 234. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 334. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e S. Goodman & A. Monadjem: Family Nesomyidae (Pouched Rats, Climbing Mice and Fat Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 191. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Brachyuromys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 216. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 144, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-08-23]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Brachyuromys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-08-22]. (ang.).