Królowie Jerozolimy
Królowie Jerozolimy – chrześcijańscy władcy Królestwa Jerozolimskiego utworzonego podczas pierwszej krucjaty w 1099 r. Przestało ono istnieć w 1291 r. po upadku Akki.
Władcy Królestwa Jerozolimskiego
[edytuj | edytuj kod]Tytularni Królowie Jerozolimy
[edytuj | edytuj kod]Kursywą oznaczono osoby, którzy osobiście nie używali tytułu Króla Jerozolimy i nie zgłaszali tym samym roszczeń do tronu.
Następcy Henryka II, króla Cypru i Jerozolimy
[edytuj | edytuj kod]Królowie Cypru i tytularni królowie (pretendenci do tronu) Jerozolimy
- Henryk II (1291-1306)
- Amalryk z Tyru (regent i uzurpator: 1306-1310)
- Henryk II (1310-1324) ponownie
- Hugo II (1324-1359)
- Piotr I (1359-1369)
- Piotr II (1369-1382)
- Jakub I (1382-1398)
- Janus (1398-1432)
- Jan III (1432-1458)
- Charlotta (1458-1464)
- Ludwik Sabaudzki (1459-1464) (mąż Charlotty i król iure uxoris)
W 1464 roku Charlotta została usunięta z tronu cypryjskiego i tytularnego jerozolimskiego. Nadal jednak uważana była za prawowitą królową. W 1485 roku po śmierci męża Ludwika Sabaudzkiego, scedowała swoje prawa do tronu na rzecz kuzyna – Karola I Sabaudzkiego.
Dynastia sabaudzka
[edytuj | edytuj kod]sabaudzka linia legitymistyczna
- Charlotta (1464-1485)
- Ludwik Sabaudzki (1464-1485) (mąż Charlotty i król iure uxoris)
- Karol I Wojownik (1485-1490)
- Karol II Jan Amadeusz (1490-1496)
Po śmierci Karola II Księstwo Sabaudii przejął jego najbliższy męski krewny Filip II, pretensje do tronu cypryjskiego i jerozolimskiego zgłosiła jednak siostra Karola – Jolanta. Tron Sabaudzki mogli dziedziczyć jedynie mężczyźni, a co do dziedzictwa Lusignanów nie było tego typu restrykcji.
Dynastia Lusignan
[edytuj | edytuj kod]linia faktycznych królów Cypru
- Jakub II Bastard (1464-1473)
- Jakub III (1473-1474)
- Katarzyna Cornaro (1474-1489)
W 1489 Katarzyna przekazała swoje królestwo i prawa do tronu jerozolimskiego Republice Weneckiej
linia Filipa II księcia Sabaudii
- Filip II Sabaudzki (1496-1497)
- Filibert Piękny (1497-1504)
- Karol III Dobry (1504-1553)
- Emanuel Filibert (1553-1580)
- Karol Emanuel I Wielki (1580–1630)
- Wiktor Amadeusz I (1630-1637) (użył tytułu Króla Cypru w 1632)
- Franciszek Hiacynt (1637-1638)
- Karol Emanuel II (1638-1675)
- Wiktor Amadeusz II (1675-1732) (używał tytułów od 1713)
- Karol Emanuel III (1732-1773)
- Wiktor Amadeusz III (1773-1796)
- Karol Emanuel IV (1796)
- Wiktor Emanuel I (1814-1821)
- Karol Feliks (1821-1831)
- Karol Albert (1831-1849)
- Wiktor Emanuel II (1849-1878) (król Włoch od 1861)
- Humbert I (1878-1900) (król Włoch)
- Wiktor Emanuel III (1900-1946) (król Włoch)
- Humbert II (1946-1983) (król Włoch do 1946)
- Wiktor Emanuel (IV) (1983-) (także pretendent do tronu Włoch)
linia Jolanty, siostry Karola II
- Jolanta Ludwika (1496-1499)
- Filibert Piękny (do 1504) (mąż Jolanty, książę Sabaudii)
- Szarlotta Neapolitańska (1499-1506)
- Anne de Laval (1506-1554)
- (...)
Następcy Karola I, króla Neapolu i Jerozolimy
[edytuj | edytuj kod]Karol I Andegaweński odkupił prawa do tronu Jerozolimskiego od wygnanej przez Hugona I, pretendentki do tronu, Marii z Antiochii. Maria była wnuczką Amalryka I i Izabeli I. 18 marca 1277 r. odsprzedała ona swoje prawa do tronu Karolowi za 1000 funtów złota i 4000 liwrów dożywotniej renty. Transakcja uzyskała akceptację i potwierdzenie papieża. Karol jednak tylko kilka lat kontrolował część Królestwa.
- Karol I (1277–1285)
- Karol II (1285–1309)
- Robert I Mądry (1309–1343)
- Joanna I (1343–1382).
starsza linia andegaweńska
- Karol III z Durazzo (1382–1386)
- Władysław I (1386–1414)
- Joanna II (1414–1435) (zapisała swe prawa René I Andegaweńskiemu)
młodsza linia andegaweńska
Dynastia Walezjuszów (linia Valois-Anjou)
[edytuj | edytuj kod]- Ludwik I (1382-1384)
- Ludwik II (1384-1417)
- Ludwik III (1417-1434)
- René I Andegaweński (1434-1480)
René I Andegaweński połączył roszczenia dwóch linii. W 1441 kontrola nad Królestwem Neapolu została utracona na rzecz Alfonsa V, króla Aragonii, który również przejął roszczenia do tronu jerozolimskiego. Spowodowało to ponowne rozwarstwienie pretendentów.
linia andegaweńsko-lotaryńska
Dynastia Walezjuszów
[edytuj | edytuj kod]- Jolanta Andegaweńska 1480–1483
Dynastia lotaryńska
[edytuj | edytuj kod]- René II 1480–1508.
- Antoni II Dobry 1508–1544
- Franciszek I 1544–1545
- Karol III Wielki 1545–1608
- Henryk II 1608–1624
- Nicole 1624–1657 i Karol IV
- Ferdynand I Filip 1657–1659
- Karol V Leopold 1659–1690
- Leopold I Józef 1679–1729 (przywrócił używanie tytułu w 1700)
- Franciszek II 1729–1765
- Józef 1765–1790
- Leopold II 1790–1792
- Franciszek 1792–1835
- Ferdynand 1835–1875
- Franciszek Józef I 1875–1916
- Karol I 1916–1922
- Otto 1922–2007
- Karol 2007-
linia królów aragońskich
- Alfons I 1442–1458
- Ferdynand I 1458–1494
- Alfons II 1494–1495
- Ferdinand II 1495–1496
- Fryderyk 1496–1501
- Ferdynand III 1504–1516
Habsburgowie
[edytuj | edytuj kod]Po wojnie o hiszpańską sukcesję tron Hiszpanii został rozdzielony z królestwem Neapolu, które od 1759 przekształciło się w Królestwo Obojga Sycylii.
Burbonowie
[edytuj | edytuj kod]- Filip V 1700–1724
- Ludwik I 1724
- Filip V 1724–1746
- Ferdynand VI 1746–1759
- Karol III 1759–1788
- Karol IV 1788–1808
- Ferdynand VII 1808–1833
- Izabela II 1833–1870
- Alfons XII 1870-1885
- Alfons XIII 1886–1941
- Jan 1941–1977
- Jan Karol I 1977–2014
- Filip VI 2014–
- Karol VI 1702–1740
linia królów Obojga Sycylii
- Karol III 1734–1759
- Ferdynand I 1759–1825
- Franciszek I 1825–1830
- Ferdynand I 1830–1859
- Franciszek II 1859–1894 (W 1860 utracił tron królestwa Obojga Sycylii.)
- Alfons 1894–1934
- Ferdynand Pius 1934–1960
Po śmierci Ferdynanda Piusa doszło do rozłamu w rodzinie.
linia książąt Castro
- Rajner (książę Castro) 1960−1973
- Ferdynand Maria (książę Castro) 1973–2008
- Karol (książę Castro) 2008-
linia książąt Kalabrii
- Alfons (książę Kalabrii) 1960-1964
- Karol (książę Kalabrii) 1964-
Regenci Królestwa Jerozolimskiego
[edytuj | edytuj kod]- 1123-1123: Eustace Grenier w imieniu Baldwina II
- 1123-1124: William Bures w imieniu Baldwina II
- 1154-1161: Melisanda w imieniu Baldwina III
- 1174: Miles de Plancy (nieoficjalnie) w imieniu Baldwina IV
- 1174-1177: Rajmund III w imieniu Baldwina IV
- 1183-1183: Gwidon de Lusignan w imieniu Baldwina IV
- 1185-1186: Rajmund III w imieniu Baldwina IV i Baldwina V
- 1205-1210: Jan z Ibelinu w imieniu Marii z Montferratu
- 1212-1225: Jan z Brienne w imieniu Jolanty z Brienne
- 1228-1243: Fryderyk II Hohenstauf w imieniu Konrada II
- 1243-1246: Alicja Cypryjska w imieniu Konrada II
- 1246-1253: Henryk I Cypryjski w imieniu Konrada II
- 1253-1261: Placencja z Antiochii w imieniu Konrada II i Konrada III
- 1261-1264: Izabela z Lusignan w imieniu Konrada III
- 1264-1268: Hugo III Cypryjski w imieniu Konrada III
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jako „Obrońca Grobu Świętego”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Morby J. E., Dynastie świata, Wydawnictwo Znak, Kraków 1995