Przejdź do zawartości

Królestwo Majorki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Królestwo Majorki
Reino de Mallorca
12621349
Herb Flaga
Herb Flaga
Ustrój polityczny

monarchia

Stolica

Perpignan

Data powstania

1262

Data likwidacji

1349

Władca

Jakub III

Powierzchnia

4992 km²

Populacja (1293)
• liczba ludności


ok. 50 000

• gęstość

ok. 10 os./km²

Język urzędowy

język kataloński

Religia dominująca

Katolicyzm

Mapa opisywanego kraju
brak współrzędnych

Królestwo Majorki – utworzone zostało na mocy testamentu króla Aragonii Jakuba I Zdobywcy w 1262 r., jako przyszłe królestwo dla młodszego syna Jakuba II.

Królestwo obejmowało wyspy Majorka, Minorka i Ibiza oraz krainy Roussillon i Cerdanya. Królowie Majorki nosili też tytuł władców miast Montpellier, Carladès(inne języki) i Aumelas. Stolica królestwa znajdowała się w Perpignan[1].

Na skutek inwazji aragońskiej w latach 1285–1286 Królestwo Majorki utraciło hrabstwa Roussillon i Cerdanya, zachowując jedynie Baleary. Po 1298 królestwo na powrót przejęło dawne posiadłości. W 1344 król Aragonii Piotr IV dokonał inwazji na Majorkę i uwięził króla Jakuba III. Po śmierci Jakuba III w 1349 Królestwo Majorki zostało oficjalnie połączone z Aragonią. Formalnie tytuł królów Majorki zachowały do swojej śmierci dzieci Jakuba III.

Lista królów Majorki

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Wyrobisz, Królestwo Majorki, „Mówią wieki”, nr 7 z 1982, s. 30-34
  2. W większości obcojęzycznych opracowań lista władców Majorki zaczyna się od Jakuba I Zdobywcy, będącego jednocześnie królem Aragonii i stąd jego syn jest nazywany Jakubem II z Majorki. Natomiast w polskiej historiografii przyjmuje się niekiedy, że pierwszym królem Majorki był dopiero syn Jakuba I Zdobywcy – właśnie Jakub i to on jest „Jakubem I”.
  3. Syn Jakuba III, Jakub do swej śmierci w 1375 używał tytułu króla Majorki.