Kozłowo (powiat nidzicki)
53°18′19″N 20°17′07″E/53,305278 20,285278| wieś | |
.jpg) Fragment miejscowości | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
1353[2] |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
13-124[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NNI |
| SIMC |
0479304 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nidzickiego  | |
Położenie na mapie gminy Kozłowo  | |
| 53°18′19″N 20°17′07″E/53,305278 20,285278[1]
| |
Kozłowo (niem. Groß Koslau, w latach 1938–1945 Großkosel[4]) – wieś w Polsce położona na Wzniesieniach Mławskich, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Kozłowo.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Kroniki historyczne donoszą, że wieś Kozłowo została założona na prawie chełmińskim przez Polaka Dobiesława w roku 1328. W 1478 posiadał ją Albrecht Bartnicki. Od 1733 r. stoi w Kozłowie murowano-drewniany kościół. Kościół zbudowany został w stylu barokowym, a obecnie zaliczany jest do zabytków architektonicznych II klasy, posiada wieżyczkę w górnej części drewnianą[5]. Kościół służył ewangelikom, a od 1945 katolikom. W 1818 r. była wsią chłopską, liczyła ok. 100 mieszkańców, ale istniał tu również folwark. W XIX w. założona została szkoła. W 1939 r. wieś liczyła 349 mieszkańców.
W średniowieczu w Kozłowie znajdował się majątek rycerski. Dobra te w czasach współczesnych posiadała rodzina Eulerów do 1945 r. Był to obszar ponad tysiąca hektarów. Zajmowano się wtedy hodowlą bydła i mleczarstwem, na co wskazuje ówcześnie wybudowana mleczarnia. Siedzibą właścicieli był dwór, który posiadał park. Wiele z tego wszystkiego uległo zniszczeniu do 1945 r. Po dworze nie pozostało nic, jedynie park zachował w części swoją postać, np. centralna część parku z jej dominantą w postaci trzech dębów piramidalnych, aleja wiekowych drzew lipowych, usypany kopiec porosły daglezjami i świerkami, w innych miejscach rosnące drzewa, takie jak: sosny, klony, lipy, buki, ozdobny mur ceglany, mur kamienny.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 60750
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 534 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 228