Koniokształtne

Koniokształtne
	Hippomorpha
	Wood, 1937
	; Przedstawiciel podrzędu – koń domowy (Equus caballus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Magnordo	Boreoeutheria
Nadrząd	Laurasiatheria
Rząd	nieparzystokopytne
Podrząd	koniokształtne
Synonimy
	Solidungula Blumenbach, 1779; Caballi André, 1795; Solipeda Meckel, 1809; Solidungulata G. Fischer, 1814; Equi Wagler, 1830; Hyracotheria Kalandadze & Rautian, 1992; Equimorpha Zagorodnyuk, 2008;
	Solidungula Blumenbach, 1779; Caballi André, 1795; Solipeda Meckel, 1809; Solidungulata G. Fischer, 1814; Equi Wagler, 1830; Hyracotheria Kalandadze & Rautian, 1992; Equimorpha Zagorodnyuk, 2008;
Rodziny
	2 rodziny (w tym 1 wymarła) + 1 wymarły rodzaj o statusie incertae sedis – zobacz opis w tekście
	2 rodziny (w tym 1 wymarła) + 1 wymarły rodzaj o statusie incertae sedis – zobacz opis w tekście

Koniokształtne (Hippomorpha) − podrząd ssaków z rzędu nieparzystokopytnych (Perrisodactyla).

Systematyka

Do podrzędu należy jedna występująca współcześnie rodzina^[9]^[10]^[11]^[12]^[13]:

Equidae J.E. Gray, 1821 – koniowate

Opisano również rodzinę wymarłą^[14]:

Palaeotheriidae Bonaparte, 1850

Rodzaj wymarły o niepewnej pozycji systematycznej^[15]:

Cymbalophus Hooker, 1984 – jedynym przedstawicielem był Cymbalophus cuniculus (R. Owen, 1842)

Zobacz też

ewolucja koniowatych

Przypisy

↑ H.E. Wood. Perrisodactyl suborders. „Journal of Mammalogy”. 18 (1), s. 106, 1937. DOI: 10.1093/jmammal/18.1.106. (ang.).
↑ J.F. Blumenbach: Handbuch der Naturgeschichte: mit Kupfern. T. 1. Göttingen: Johann Christian Dieterich, 1779, s. 58, 109. (niem.).
↑ Ch.K. André: Der Zoologe, oder Compendiöse Bibliothek des Wissenswürdigsten aus der Thiergeschichte und allgemeinen Naturkunde. Cz. 1. Eisenach: Johann Jacob Gebauer, 1795, s. 29. (niem.).
↑ L.H. Froriep & J.F. Meckel: Vorlesungen über vergleichende Anatomie von G. Cüvier. Gesammelt und unter seinen Augen herausgegeben von C. Düméril.. Leipzig: Paul Gotthelf Kummer, 1809, s. tabela 1. (niem.).
↑ J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata, in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Nicolai S. Vsevolozsky, 1814, s. xvii, 477. (łac.).
↑ J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 32. (niem.).
↑ H.Н. Каландадзе & А.С. Раутиан: Система млекопитающих и историческая зоогеография. W: Филогенетика млекопитающих. Москва: Издательство Московского университета, 1992, s. 107. (ros.).
↑ І.В. Загороднюк. Наукові назви рядів ссавців: від описових до уніфікованих. „Вісник Львів. Ун-ту”. Серія біологічна. 48, s. 38, 2008. (ukr.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-08]. (ang.).
↑ C.J. Burgin: Introduction. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 23. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 27. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ D. Rubenstein: Family Equidae (Horses and relatives). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 106. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Family Equidae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-12-08].
↑ J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Hippomorpha Wood, 1937, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-08] (ang.).
↑ J.J. Hooker. A primitive ceratomorph (Perissodactyla, Mammalia) from the early Tertiary of Europe. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 82 (1–2), s. 230, 1984. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1984.tb00545.x. (ang.).

[wood-1] H.E. Wood. Perrisodactyl suborders. „Journal of Mammalogy”. 18 (1), s. 106, 1937. DOI: 10.1093/jmammal/18.1.106. (ang.).

[blu-2] J.F. Blumenbach: Handbuch der Naturgeschichte: mit Kupfern. T. 1. Göttingen: Johann Christian Dieterich, 1779, s. 58, 109. (niem.).

[and-3] Ch.K. André: Der Zoologe, oder Compendiöse Bibliothek des Wissenswürdigsten aus der Thiergeschichte und allgemeinen Naturkunde. Cz. 1. Eisenach: Johann Jacob Gebauer, 1795, s. 29. (niem.).

[mec-4] L.H. Froriep & J.F. Meckel: Vorlesungen über vergleichende Anatomie von G. Cüvier. Gesammelt und unter seinen Augen herausgegeben von C. Düméril.. Leipzig: Paul Gotthelf Kummer, 1809, s. tabela 1. (niem.).

[fis-5] J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata, in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Nicolai S. Vsevolozsky, 1814, s. xvii, 477. (łac.).

[wag-6] J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 32. (niem.).

[kal&rau-7] H.Н. Каландадзе & А.С. Раутиан: Система млекопитающих и историческая зоогеография. W: Филогенетика млекопитающих. Москва: Издательство Московского университета, 1992, s. 107. (ros.).

[zah-8] І.В. Загороднюк. Наукові назви рядів ссавців: від описових до уніфікованих. „Вісник Львів. Ун-ту”. Серія біологічна. 48, s. 38, 2008. (ukr.).

[mdd-9] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-08]. (ang.).

[amw-10] C.J. Burgin: Introduction. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 23. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[icmw-11] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 27. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[hmw-12] D. Rubenstein: Family Equidae (Horses and relatives). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 106. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).

[msw-13] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Family Equidae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-12-08].

[zij-14] J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Hippomorpha Wood, 1937, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-08] (ang.).

[hoo-15] J.J. Hooker. A primitive ceratomorph (Perissodactyla, Mammalia) from the early Tertiary of Europe. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 82 (1–2), s. 230, 1984. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1984.tb00545.x. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]