Przejdź do zawartości

Klucz wiolinowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pięciolinia z kluczem wiolinowym, wskazującym g

Klucz wiolinowy, klucz skrzypcowy[1] – znak graficzny umieszczany na drugiej linii pięciolinii i wyznaczający położenie nuty g1, który należy do grupy kluczy G.

Stosowany dla zapisu instrumentów i głosów wysokobrzmiących oraz przeważnie prawej ręki instrumentów klawiszowych (zapis dla lewej ręki odbywa się najczęściej w kluczu basowym). W notacji wyższych dźwięków w kluczu wiolinowym używany jest przenośnik oktawowy. Zastępuje on zapis nut na liniach dodanych, który jako rzadziej spotykany, jest trudniejszy w odczycie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. skrzypcowy klucz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-30].