Katastrofa lotnicza w Mediolanie
MD-87, uczestniczący w katastrofie (nr rej. SE-DMA). Zdjęcie wykonano na lotnisku w Zurychu, w lutym 1999 roku. | |
Państwo | |
---|---|
Miejsce | |
Data |
8 października 2001 |
Godzina |
8:10 czasu lokalnego |
Rodzaj |
Zderzenie samolotów |
Przyczyna |
Niedostateczne oznakowanie płyty lotniska oraz niedociągnięcia w strukturze organizacyjnej |
Ofiary śmiertelne |
118 osób |
Ranni |
4 osoby |
1. Statek powietrzny | |
Typ | |
Nazwa |
Lage Viking |
Użytkownik | |
Numer |
SE-DMA |
Start | |
Cel lotu | |
Numer lotu |
686 |
Liczba pasażerów |
104 osoby |
Liczba załogi |
6 osób |
Ofiary śmiertelne |
110 osób |
2. Statek powietrzny | |
Typ | |
Użytkownik |
samolot prywatny |
Numer |
D-IEVX |
Start | |
Cel lotu | |
Liczba pasażerów |
2 osoby |
Liczba załogi |
2 osoby |
Ofiary śmiertelne |
4 osoby |
Położenie na mapie Włoch | |
45°26′42″N 9°16′56″E/45,445000 9,282222 |
Wypadek lotniczy w Mediolanie – wypadek, do którego doszło na mediolańskim lotnisku Linate, 8 października 2001 roku. Samolot MD-87 linii lotniczych SAS, lot nr SK686 do Kopenhagi, zderzył się w czasie startu z odrzutowcem Cessna Citation. W wyniku zderzenia zginęły wszystkie osoby na pokładzie obu samolotów (110 na pokładzie MD-87 i 4 w Cessnie), a także 4 osoby pracujące w sortowni bagażu, w którą uderzył samolot. Jest to najtragiczniejsza katastrofa lotnicza w historii Włoch.
Lotnisko
[edytuj | edytuj kod]W dniu wypadku na lotnisku panowała gęsta mgła – widoczność nie przekraczała 50–100 m. Lotnisko nie posiadało odpowiednich systemów do kontroli kołowań samolotów po płycie lotniska – w 1998 r. został zakupiony radar do prowadzenia takiej kontroli, ale pomimo upływu 3 lat nie został on zainstalowany. Do pomocy kontrolerom służyła mapa lotniska i kartka, na której notowali położenie maszyn.
Przebieg katastrofy
[edytuj | edytuj kod]Pilot dyspozycyjnej Cessny z 4 osobami na pokładzie poprosił kontrolę naziemną o wytyczenie trasy na pas startowy. Kontroler z wieży nakazał kołowanie na północ drogą „Romeo 5" oraz zgłoszenie zatrzymania na przedłużeniu pasa 36R (tym samym omijając aktywny pas startowy). Pilot jednak błędnie skręcił w drogę „Romeo 6" prowadzącą bezpośrednio na pas startowy.
Jednym z momentów, w którym można było zapobiec wypadkowi, było zgłoszenie przez pilota Cessny minięcia drogi „Sierra 4", która nie była zaznaczona na oficjalnej mapie lotniska i o której istnieniu nie miał pojęcia kontroler. Pilot, nic nie przeczuwając, kontynuował kołowanie drogą „Romeo 6", gdy dojechał do linii postoju przed pasem skontaktował się z wieżą – jak się później okazało po raz ostatni. Zameldował, iż stoi w punkcie zatrzymania (w jego i kontrolera mniemaniu przed północną płytą postojową) i oczekuje na zezwolenie na kontynuowanie kołowania. Kontroler zezwolił na kontynuowanie kołowania po „głównej płycie postojowej” i głównej drodze kołowania” (nazwy również sprzeczne z oficjalnie obowiązującymi), jednakże w rzeczywistości Cessna wjeżdżała na pas startowy.
W tym samym momencie skandynawski MD-87 linii lotniczych SAS dostał zgodę na wjazd na pas startowy i rozpoczęcie rozbiegu od innego kontrolera. Cessna ruszyła z miejsca chwilowego postoju, kierując się nieświadoma niebezpieczeństwa dalej po drodze „Romeo 6". Gdy MD-87 osiągnął znaczną prędkość, Cessna wyjechała na pas. Piloci MD-87 widzieli Cessnę przez ułamek sekundy (prędkość MD-87 wynosiła około 75 m/s, a widoczność była na poziomie 50 m), ale nie mogli w żaden sposób zareagować. Uderzenie miało miejsce z prawej strony MD-87. Uszkodzenie przedniego, prawego i lewego podwozia oraz uszkodzenie prawego silnika spowodowały prawie natychmiastową utratę wysokości (samolot na 9 s wzniósł się w powietrze) i MD-87 uderzył w znajdującą się w okolicach końca pasa sortownię bagaży mediolańskiego lotniska. Zginęło 118 osób.
Często mówi się, że była druga katastrofa – akcja ratownicza. Dopiero pięć minut po zderzeniu na lotnisku rozległ się alarm, a po około 25 minutach znaleziono Cessnę na pasie startowym. Trzy z czterech osób na pokładzie Cessny zginęło na skutek pożaru, czyli przeżyli wypadek, ale nie dostali pomocy na czas.
Przyczyna wypadku
[edytuj | edytuj kod]Główną przyczyną wypadku był brak systemu, który monitoruje pozycje samolotów na płycie lotniska – odpowiedzialność spada tutaj na władze lotniska, które dopuściły do tego, że dostarczony 3 lata wcześniej system nie został zamontowany. Podobną winę ponosi kontroler ruchu naziemnego, który mógł kilkakrotnie zauważyć pomyłkę.
Obywatelstwo ofiar
[edytuj | edytuj kod]Kraj | Liczba ofiar |
---|---|
Włochy | 64 |
Szwecja | 20 |
Dania | 18 |
Finlandia | 7 |
Norwegia | 3 |
Niemcy | 2 |
Południowa Afryka | 1 |
Rumunia | 1 |
Wielka Brytania | 1 |
Stany Zjednoczone | 1 |
Razem | 118 |
- Tabela zawiera łączną liczbę ofiar katastrofy.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Raport włoskiej agencji Agenzia Nazionale per la Sicurezza del Volo. ansv.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-17)].
- Opis katastrofy na aviation-safety.net
- Zdjęcia z katastrofy. airdisaster.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-10-01)].
- https://www.dailymotion.com/video/x2hqn1w