Kasztel (nadbudówka)
Wygląd
Kasztel (z łac. castellum) – wysoka, często kilkupokładowa nadbudowa na XVI- i XVII-wiecznych żaglowcach[1]. Wyróżniano kasztele dziobowe i rufowe. W kasztelu rufowym znajdowały się pomieszczenia dla oficerów, zaś w dziobowym dla załogi. Na obu kasztelach rozmieszczano stanowiska lekkich dział.
Wysokość rufowego kasztelu, umieszczonego zazwyczaj tuż za bezanmasztem, pozwalała na wykorzystywanie go jako punktu kierowania statkiem i dowodzenia w czasie bitwy.
Kasztele, zwłaszcza galeonów hiszpańskich, były bogato zdobione rzeźbami i jaskrawo malowane.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ kasztel, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-05-21] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993, s. 97. ISBN 83-85413-73-1.
Encyklopedie internetowe (element statku):