Przejdź do zawartości

Karl Lehmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karl Lehmann
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Karl Lehmann (2014)
Herb duchownego State in fide
Trwajcie silni w wierze
Kraj działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

16 maja 1936
Sigmaringen

Data i miejsce śmierci

11 marca 2018
Moguncja

Miejsce pochówku

Katedra w Moguncji

Biskup Moguncji
Okres sprawowania

1983–2016

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

10 października 1963

Nominacja biskupia

21 czerwca 1983

Sakra biskupia

2 października 1983

Kreacja kardynalska

21 lutego 2001
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Leone I

Odznaczenia
Krzyż Wielki II Klasy Orderu Zasługi RFN Order Zasługi Badenii-Wirtembergii Order Zasługi Nadrenii-Palatynatu Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

2 października 1983

Konsekrator

Hermann Volk

Współkonsekratorzy

Oskar Saier
Wolfgang Rolly

Karl Lehmann (ur. 16 maja 1936 w Sigmaringen, zm. 11 marca 2018 w Moguncji[1]) – niemiecki duchowny katolicki, w latach 1983–2016 biskup Moguncji (Mainz), kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w seminarium we Fryburgu Bryzgowijskim, przyjął święcenia kapłańskie 10 października 1963 w Rzymie. Obronił doktoraty z filozofii i teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Był profesorem teologii dogmatycznej w Moguncji oraz teologii dogmatycznej i ekumenicznej we Fryburgu. W marcu 1979 otrzymał tytuł papieskiego prałata honorowego.

21 czerwca 1983 został mianowany biskupem Moguncji, przyjął sakrę 2 października 1983 z rąk odchodzącego zwierzchnika diecezji, kardynała Hermanna Volka. W 1985 został wybrany na wiceprzewodniczącego, a w 1987 na przewodniczącego Konferencji Episkopatu Niemiec. W styczniu 2008 roku zapowiedział, że rezygnuje ze stanowiska przewodniczącego episkopatu, którego pracami kierował nieprzerwanie od prawie 21 lat; w latach 1993–2001 był także wiceprzewodniczącym Rady Konferencji Episkopatów Europy. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, m.in. w dwóch sesjach specjalnych, poświęconych Kościołowi europejskiemu (1991 i 1999, na sesji w 1991 pełnił funkcję specjalnego sekretarza).

W lutym 2001 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Leone I.

Otrzymał dwa tytuły doktora honoris causa polskich uczelni:

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. 16 maja 2016 roku skończył 80 lat i utracił prawo do udziału w konklawe. Tego samego dnia przestał być też biskupem Moguncji[4].

Zmarł 11 marca 2018, w niedzielę Laetare, w swoim domu w Moguncji.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kardinal Karl Lehmann ist tot. faz.net. [dostęp 2018-02-11].
  2. Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie – Doktorzy Honoris Causa [online], www.uksw.edu.pl [dostęp 2017-12-15] (pol.).
  3. Doktorzy Honoris Causa UO. [dostęp 2014-10-10].
  4. Niemcy: Kardynał Karl Lehmann odszedł ze stanowiska biskupa Moguncji – fakty.interia.pl [online], fakty.interia.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]