Przejdź do zawartości

Karel Kašpar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karel Kašpar
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego In Nomine Domini
W imię Pana
Kraj działania

Czechy

Data i miejsce urodzenia

16 maja 1870
Mirosov

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1941
Praga

Miejsce pochówku

Katedra świętego Wita

Arcybiskup praski
Okres sprawowania

1931–1941

Prymas
Okres sprawowania

22 października 1931–21 kwietnia 1941

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

25 lutego 1893

Nominacja biskupia

8 marca 1920

Sakra biskupia

11 kwietnia 1920

Kreacja kardynalska

16 grudnia 1935
Pius XI

Kościół tytularny

Ss. Vitale, Valeria, Gervasio e Protasio

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 kwietnia 1920

Konsekrator

František Kordač

Współkonsekratorzy

Josef Doubrava
Václav Antonin Frind

Karel Kašpar (ur. 16 maja 1870 w Mirošovie koło Rokycan; zm. 21 kwietnia 1941 w Pradze) – biskup pomocniczy kralowohradecki w latach 1920–1921, ordynariusz kralohradecki w latach 1921–1931, arcybiskup praski w latach 1931–1941.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Szkołę podstawową ukończył w Křmícach koło Pilzna. Maturę zdał w czeskim gimnazjum w Pilźnie w 1888. Następnie studiował filozofię i teologię w Kolegium Bohemicum w Rzymie. 25 lutego 1893 w bazylice laterańskiej przyjął święcenia kapłańskie. 9 czerwca 1893 także w Rzymie uzyskał doktorat z teologii. W latach 1893–1896 był wikarym w Svojšíně. Następnie do 1898 studiował prawo na rzymskim Uniwersytecie św. Apolinarego. 18 czerwca 1898 uzyskał doktorat z prawa. Po powrocie do ojczyzny został wikarym kościoła św. Mikołaja na Małej Stranie w Pradze. W 1907 został kanonikiem kapituły św. Wita w Pradze. Rok później otrzymał krzyż Pro Ecclesia et Pontifice. W 1920 został biskupem tytularnym Betsaidy i biskupem pomocniczym kralovohradeckim, a rok później ordynariuszem tej diecezji. W 1931 po rezygnacji Františka Kordača został arcybiskupem praskim. 16 grudnia 1935 został mianowany kardynałem z tytułem Ss. Vitale, Valeria, Gervasio e Protasio. W czasie swojego życia napisał 60 listów pasterskich, 26 książek i otrzymał 25 odznaczeń i tytułów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, s. 165-169.
  • Zlatuše Kukánová, Kardinálský klobouk pro Karla Kašpara, Sborník Národního archivu, Paginae historiae 15, Praha 2007, s. 165-211. ISBN 978-80-86712-49-9.