Przejdź do zawartości

Jerzy Smurzyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Smurzyński
Ilustracja
Jerzy Smurzyński, 2013
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1928
Łomża

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Armii Krajowej
Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”

Jerzy Smurzyński (ur. 3 maja 1928 w Łomży) – polski dziennikarz, badacz zbrodni hitlerowskich, żołnierz Armii Krajowej, Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny[1], honorowy obywatel miasta Łomży.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

W czasie okupacji hitlerowskiej mieszkał wraz z rodzicami w Łomży, uczęszczając na konspiracyjne kursy o programie gimnazjalnym. 15 lipca 1943 rano wyszedł z domu, by uczestniczyć w nauce, i dzięki temu ocalał. Jego rodzice zostali tego dnia aresztowani przez Gestapo i tego samego dnia zamordowani wraz z pięćdziesięcioma innymi mieszkańcami Łomży w lesie w pobliskiej miejscowości Jeziorko. Jerzy Smurzyński ukrywał się w podłomżyńskich wsiach do końca wojny, uczestnicząc w działaniach Armii Krajowej.

Po wojnie zdał maturę w Inowrocławiu w styczniu 1947 jako absolwent Prywatnych Kursów z Zakresu Liceum Handlowego. Po odmowie ze względów politycznych przyjęcia na studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki zamieszkał u rodziny w Ostrołęce i tam został nauczycielem fizyki i chemii w klasach VI–VIII. 8 października 1949 rozpoczął studia chemii na Uniwersytecie Warszawskim. Po dwóch latach z przyczyn materialnych przerwał studia i rozpoczął pracę w Liceum im. Tadeusza Reytana w Warszawie jako nauczyciel chemii. W 1952 roku zdał jako ekstern egzamin w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Łodzi, uzyskując pełne uprawnienia nauczycielskie. Pracując nadal w liceum im. Reytana, wykładał również chemię w Akademii Sztabu Generalnego. Ze względu na stan zdrowia zrezygnował z nauczania i zajął się pisaniem podręczników. W latach 1961–62 opracował książkę Chemia niszcząca – materiały wybuchowe, wydaną w 1963 roku przez Wydawnictwo MON.

W 1962 roku rozpoczął pracę jako dziennikarz Polskiego Radia i Telewizji. Po ogłoszeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku jako aktywny działacz Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich został zmuszony do przejścia na wcześniejszą emeryturę.

Jako jedyny ocalony z masakry mieszkańców Łomży 15 lipca 1943 zajął się badaniem i dokumentacją wydarzeń tego dnia oraz dwóch innych egzekucji w lesie w miejscowości Jeziorko. We współpracy z Główną Komisją Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu doprowadził do uznania mogił pomordowanych za miejsce pamięci narodowej i do godnego ukształtowania miejsca pochówku. Opublikował dwie książki poświęcone ofiarom tej zbrodni oraz wiele publikacji w prasie i mediach elektronicznych.

W uznaniu zasług, na wniosek Łomżyńskiego Bractwa Historycznego, Rada Miejska Łomży na sesji 27 marca 2013 nadała Jerzemu Smurzyńskiemu godność Honorowego Obywatela Królewskiego Miasta Łomży[2]. Został też członkiem honorowym Łomżyńskiego Bractwa Historycznego – Piastunem Łomżyńskiej Tradycji. Otrzymał też Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Armii Krajowej[3].

Patrz też: Cmentarz leśny w Jeziorku.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tytuł Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny nadany w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej patentem Nr 76372 podpisanym przez Premiera Marka Belkę.
  2. Jerzy Smurzyński – Nowy Honorowy Obywatel Łomży. mylomza.pl. [dostęp 2021-02-19].
  3. Krzyż Armii Krajowej – postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego z dnia 21 maja 1998 roku, legitymacja Nr 2-98-361.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]