Przejdź do zawartości

James Rothman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
James Rothman
ilustracja
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1950
Haverhill

profesor
Specjalność: biochemia
Alma Mater

Harvard Medical School

Uczelnia

Massachusetts Institute of Technology,
Uniwersytet Stanforda,
Uniwersytet Yale

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

James E. Rothman (ur. 3 listopada 1950 w Haverhill) – amerykański biochemik pochodzenia żydowskiego[1], profesor Uniwersytetu Yale, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za „odkrycia dotyczące maszynerii regulującej transport pęcherzykowy, główny system transportowy w naszych komórkach” przyznanej mu wraz z Randym Schekmanem i Thomasem Südhofem[2].

W 1976 uzyskał doktorat w Harvard Medical School i objął posadę adiunkta w Massachusetts Institute of Technology, skąd przeniósł się w 1978 na Uniwersytet Stanforda. Tam rozpoczął swoje badania nad pęcherzykami. Był związany także z Uniwersytetem w Princeton, Memorial Sloan Kettering Cancer Center w Nowym Jorku oraz z Uniwersytetem Columbii.

Od 2008 był wykładowcą Uniwersytetu Yale w (w New Haven), gdzie piastował funkcję profesora i kierownika w Zakładzie Biologii Komórki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Israelis lose out to US-German trio for Nobel medicine prize. The Times of Israel, 2013-10-07. [dostęp 2013-10-09]. (ang.).
  2. Komunikat prasowy w sprawie Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny. nobelprize.org, 2013-10-07. [dostęp 2013-10-07]. (ang.).