Iwonka Surwiłła

Iwonka Surwiłła

Івонка Сурвілла

Data i miejsce urodzenia	11 kwietnia 1936 Stołpce, Polska
Przewodnicząca Rady Białoruskiej Republiki Ludowej na uchodźstwie
Okres	od 31 sierpnia 1997
Poprzednik	Józef Sażycz
Odznaczenia

Iwonka Surwiłła, z d. Szymaniec (biał. Івонка Сурвілла, у д. Шыманец; ur. 11 kwietnia 1936 w Stołpcach) – zamieszkująca w Stanach Zjednoczonych białoruska polityk emigracyjna, od 1997 przewodnicząca Rady Białoruskiej Republiki Ludowej, formalnie głowa państwa białoruskiego na uchodźstwie.

Życiorys

Urodzona na Nowogródczyźnie jako Iwonka Szymaniec, wychowała się we Francji. Studiowała sztukę w Paryżu i uzyskała dyplom w dziedzinie języków współczesnych na Sorbonie. Poślubiwszy w 1959 białoruskiego działacza emigracyjnego Janka Surwiłłę przeprowadziła się do Madrytu, gdzie zajmowała się pracą dziennikarską oraz nauczała języka francuskiego w tamtejszym Instytucie Francuskim. W 1969 przeniosła się do Kanady, gdzie pracowała jako tłumaczka aż do emerytury w 1996.

Wraz z mężem Jankiem Surwiłłą udzielała się aktywnie w życiu białoruskiej społeczności emigracyjnej. W 1974 wybrano ją na prezesa Białoruskiego Instytutu Nauki i Sztuki w Ottawie, którą to funkcję sprawowała do 1984. Po katastrofie czarnobylskiej zaangażowała się w pomoc na rzecz jej ofiar. Wraz z mężem i przyjaciółmi założyła Kanadyjski Fundusz Pomocy dla Ofiar Czarnobyla na Białorusi (CRFCVB), wysyłając leki i zapraszając białoruskie dzieci na wakacje w Kanadzie.

W 1997 wybrano ją na przewodniczącą Rady Białoruskiej Republiki Ludowej na Uchodźstwie – kontynuatorki Białoruskiej Republiki Ludowej z 1918. W kwietniu 2010 uzyskała reelekcję na ten urząd.

W 2013 Surwiłła została odznaczona kanadyjskim Medalem Diamentowego Jubileuszu Królowej Elżbiety II za „dożywotnią pracę na rzecz przywracania demokracji na Białorusi”.

Bibliografia

• Nota biograficzna na stronie Rady Białoruskiej Republiki Ludowej na Uchodźstwie. radabnr.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.)