Przejdź do zawartości

Innuendo (piosenka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Innuendo
Wykonawca singla
z albumu Innuendo
Queen
Strona B

„Bijou”

Wydany

14 stycznia 1991

Nagrywany

1989– 1990

Gatunek

hard rock[1], rock progresywny, flamenco, heavy metal

Długość

6:30

Wydawnictwo

Parlophone

Producent

David Richards
Queen

Format

7″/12″, CD

Autor

Queen
(Freddie Mercury, Roger Taylor)

Singel po singlu
The Miracle
(1989)
„Innuendo”
(1991)
I’m Going Slightly Mad
(1991)
Ilustracja Grandville’a wykorzystana na okładce singla.

Innuendo – piosenka brytyjskiego zespołu Queen wydana na singlu w 1991 roku, który promował album Innuendo (1991). Autorstwo utworu przypisano wszystkim członkom grupy, ale głównymi jego twórcami byli Freddie Mercury (muzyka) i Roger Taylor (słowa).

Charakterystycznym momentem w środkowej części utworu jest solo zagrane na gitarze klasycznej przez Steve’a Howe’a, gitarzystę zespołu Yes. W 1992 roku na koncercie The Freddie Mercury Tribute Concert piosenka została zaśpiewana przez Roberta Planta. Brian May o utworze „Innuendo”: „To będzie pierwszy singiel [z nowego albumu]. Jest to trochę ryzykowne, może się udać albo nie”.

Na portalu Rate Your Music określono go jako reprezentującego m.in. gatunki hard rock, rock progresywny, flamenco i heavy metal[2][3].

Teledysk

[edytuj | edytuj kod]

W wyróżnionym wieloma nagrodami animowanym wideoklipie członkowie zespołu zostali przedstawieni w czterech stylach (Deacon – Pablo Picasso, Taylor – Jackson Pollock, May – styl wiktoriański, Mercury – Leonardo da Vinci). W teledysku ukazano sekwencje z okresu II wojny światowej, mimo że pierwotnie miały to być fragmenty pochodzące z wojny w Zatoce Perskiej.

Materiały wykorzystane do zmontowania całości pochodzą głównie z wcześniejszych teledysków: „Breakthru”, „The Miracle”, „Scandal”, „I Want It All”, „The Invisible Man”, a także z koncertów.

W wideoklipie ukazane zostało centrum Warszawy (1:22[4]). Ujęcie kręcono z Placu Defilad, na którym przedstawiono przelot śmigłowców nad skrzyżowaniem ulic Świętokrzyskiej i Marszałkowskiej podczas defilady wojskowej z 1966 roku (w tle widać reklamę PZU)[5].

Listy przebojów

[edytuj | edytuj kod]
1991
Kraj Lista Pozycja Źr.
AU Top 50 Singles 28 [6]
AT Ö3 Austria Top 40 12 [7]
BE-VLG Ultratop 50 Singles (Flandria) 8 [8]
EU European Hot 100 3 [9]
FI Suomen virallinen lista 3 [10]
NL Single Top 100 4 [11]
ES Top 100 Canciones 6 [12]
IE Top 100 Singles 4 [13]
DE Single Top 100 5 [14]
NZ Top 40 Singles 10 [15]
PT Top 100 Singles 1 [16]
CH Singles Top 100 3 [17]
IT Top Single 3 [10]
GB UK Singles Chart 1 [18]
US Mainstream Rock Songs 17 [19]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Innuendo / Bijou by Queen – RYM/Sonemic. [dostęp 2023-03-09].
  2. Innuendo by Queen (Music video, Progressive Rock): Reviews, Ratings, Credits, Song list - Rate Your Music [online], rateyourmusic.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  3. Innuendo by Queen - RYM/Sonemic. [dostęp 2023-04-15].
  4. Queen – Innuendo (Official Video). youtube.com, 2013-10-15. [dostęp 2020-08-08]. (pol. • ang.).
  5. Iza Kieszek, Piotr Otrębski: David Bowie, Joy Division, Queen – najwięksi muzycy inspirowali się Warszawą. Wiedziałeś? | Metro Warszawa. Gazeta.pl, 2015-02-03. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-08)].
  6. australian-charts.com – Queen – Innuendo. australian-charts.com. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-17)]. (ang.).
  7. Queen – Innuendo – austriancharts.at. austriancharts.at. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-14)]. (niem.).
  8. ultratop.be – Queen – Innuendo. ultratop.be. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-08)]. (niderl.).
  9. Eurochart Hot 100 Singles. „Music & Media: Europe’s Music Radio Newsweekly”. 8 (5), s. 23, 1991-02-02. OCLC 29800226. (ang.). 
  10. a b Top 10 in Europe. „Music & Media: Europe’s Music Radio Newsweekly”. 8 (7), s. 18 (PDF: 30), 1991-02-16. OCLC 29800226. (ang.). 
  11. Queen – Innuendo – dutchcharts.nl. dutchcharts.nl. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-08)]. (niderl.).
  12. Fernando Salaverri: Sólo éxitos: año a año, 1959–2002 (1. edycja). Fundación Autor-SGAE, 2005. ISBN 84-8048-639-2.
  13. Larry Gogan: The Irish Charts – All there is to know. irishcharts.ie. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-08)]. (ang.).
  14. Offizielle Deutsche Charts – Offizielle Deutsche Charts. offiziellecharts.de. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (niem.).
  15. charts.org.nz – Queen – Innuendo. charts.nz. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-08)]. (ang.).
  16. Top 10 Sales in Europe. „Music & Media: Europe’s Music Radio Newsweekly”. 8 (13), s. 25, 1991-03-30. OCLC 29800226. (ang.). 
  17. Queen – Innuendo – swisscharts.com. swisscharts.com. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-08)]. (ang.).
  18. innuendo | full Official Chart History | Official Charts Company. officialcharts.com. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (ang.).
  19. Innuendo Chart History | Billboard. billboard.com. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-08)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]