Indonezyjska Partia Chrześcijańska
Państwo | |
---|---|
Skrót |
Parkindo |
Lider | |
Data założenia |
1945 |
Data rozwiązania |
1973 |
Ideologia polityczna |
Indonezyjska Partia Chrześcijańska (indonez. Partai Kristen Indonesia – Parkindo) – założona w 1945 roku przez Johannesa Leimena oraz byłego wojskowego gubernatora Północnej Sumatry Melanchtona Siregara, partia polityczna zrzeszająca indonezyjskich protestantów. Ugrupowanie cieszyło się głównie popularnością w zdominowanych przez protestantów regionach Jawy.
W wyborach do parlamentu indonezyjskiego w 1955 roku, ugrupowanie uzyskało 2,6% ważnie oddanych głosów do przełożyło się na osiem miejsc w nowo utworzonej Ludowej Izbie Reprezentantów[1]. Po przejęciu władzy przez Suharto, Parkindo wzięło udział w fasadowych wyborach parlamentarnych w 1971 roku zdobywając 1,34% głosów[2]. W styczniu 1973 roku, ugrupowanie wraz z częścią indonezyjskich partii, niezwiązanych politycznie z Islamem, weszło w skład satelickiej w stosunku do Golkar, Zjednoczonej Partii na rzecz Rozwoju[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ A. Ufen, Political Parties in Post-Suharto Indonesia: Between politik aliran and ’Philippinisation’, Hamburg 2006, str. 9.
- ↑ R.W. Liddle, Pemilu-Pemilu Orde Baru (Elections of the New Order), Dżakarta 1994, str. 46.
- ↑ M. Victor, From Majapahit and Sukuh to Megawati Sukarnoputri: Continuity and Change in Pluralism of Religion, Culture and Politics of Indonesia from the XV to the XXI Century, New Delhi 2003, str. 174.