Ijen
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Wysokość |
2769 m n.p.m. |
| Dane wulkanu | |
| Rok erupcji |
2002?, 1999 |
| Typ wulkanu | |
| Aktywność | |
Położenie na mapie Jawy  | |
Położenie na mapie Indonezji  | |
| 8°03′29″S 114°14′31″E/-8,058000 114,242000 | |
Ijen (czyt. idżen) – kompleks czynnych wulkanów we wschodniej części Jawy w Indonezji; zaliczany do stratowulkanów.
Budowa i umiejscowienie
[edytuj | edytuj kod]Najwyższy wierzchołek kompleksu wznosi się na wysokość 2769 m n.p.m.[1] U podnóża leży miasto Banyuwangi. Kompleks składa się z wielu kraterów znajdujących się w starej kalderze o średnicy około 20 kilometrów. W jednym z kraterów można znaleźć kwaśne jezioro wulkaniczne o średnicy jednego kilometra. Woda w nim ma pH poniżej 0,4[2] i turkusową barwę. Wokół jeziora funkcjonują fumarole o temperaturze 170–245 °C i źródła termalne.
Erupcje
[edytuj | edytuj kod]Erupcje notowane od 1796[1]. Ostatnia prawdopodobna erupcja miała miejsce w 2002, ostatnia potwierdzona – w 1999[1].
Eksploatacja siarki
[edytuj | edytuj kod]
Wulkan znany jest z tego, że z otworów na zboczach wypływa siarka bardzo wysokiej czystości i zastyga na świeżym powietrzu. Wydobywanie poprzez uderzenia jest bardzo szkodliwe dla zdrowia ze względu na trujące opary. Ludzie, którzy tym się zajmują, wyłamują płaty skondensowanej[2] siarki, ładują ją do dwóch koszy połączonych kijem i przenoszą na ramieniu. Pokonując niebezpieczną drogę, na której łatwo o potknięcie z ładunkiem przekraczającym nawet 100 kilogramów, zmierzają do punktu skupu. Zapłata wynosi równowartość około 8 dolarów amerykańskich za 100 kilogramów. Udokumentowano to w nagrodzonych filmie dokumentalnym Śmierć człowieka pracy i w kilku innych mniej znaczących reportażach.