Przejdź do zawartości

Hulk (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hulk
Ilustracja
Hulk (2015)
Pełne imię i nazwisko

Givanildo Vieira de Souza

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1986
Campina Grande

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Atlético Mineiro

Numer w klubie

7

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–2000 Serrano (PB)
2000 Campinense
2001–2002 Vilanovense
2002 São Paulo
2003–2004 Vitória
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2005 Vitória 2 (0)
2005 Kawasaki Frontale (wyp.) 9 (1)
2006–2008 Kawasaki Frontale 2 (0)
2006 Consadole Sapporo (wyp.) 38 (25)
2007 Tokyo Verdy (wyp.) 42 (37)
2008 Tokyo Verdy 11 (7)
2008–2012 Porto 99 (54)
2012–2016 Zenit Petersburg 97 (56)
2016–2020 Shanghai SIPG 94 (50)
2021– Atlético Mineiro 111 (55)
W sumie: 505 (285)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012  Brazylia IO 5 (1)
2009–2021  Brazylia 49 (11)
W sumie: 54 (12)
  1. Aktualne na: 2 października 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 2 października 2024.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
złoto Brazylia 2013
Igrzyska olimpijskie
srebro Londyn 2012 piłka nożna

Hulk, właśc. Givanildo Vieira de Souza (wym. braz.: [ˈhuwki]; ur. 25 lipca 1986 w Campina Grande) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji napastnika w brazylijskim klubie Atlético Mineiro.

W latach 2009–2021 reprezentant Brazylii. Złoty medalista Pucharu Konfederacji 2013, srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich 2012, uczestnik Mistrzostw Świata 2014 oraz Copa América 2016.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2004 był piłkarzem brazylijskiej Vitórii, w której rozegrał dwa mecze[1]. W latach 2005–2008 występował w klubach japońskich. M.in. w 2006 roku reprezentował barwy Consadole Sapporo – w rozgrywkach drugiej ligi strzelił 25 goli (zdobył m.in. cztery bramki w wygranym 6:1 spotkaniu z Shonan Bellmare) i zajął drugie miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców[2]. Rok później (2007) występował w Tokyo Verdy – w 42 meczach zdobył 37 bramek i został królem strzelców drugoligowych rozgrywek. Na okazały bilans Hulka złożyły się m.in. trzy hat-tricki, które strzelił w pojedynkach z Kyoto Sanga (4:1), Vegalta Sendai (4:1) i Thespa Kusatsu (3:1)[3].

W 2008 roku przeszedł do FC Porto. W nowym zespole zadebiutował 24 sierpnia w meczu z CF Os Belenenses, w którym strzelił gola, zapewniając swojej drużynie zwycięstwo 2:0[4]. Wraz z Porto trzykrotnie został mistrzem Portugalii (2009, 2011, 2012), trzy razy zdobył puchar kraju (2009, 2010, 2011 – w finałowym meczu z Vitórią strzelił jednego z sześciu goli dla swojego klubu[5]), trzy razy wywalczył Superpuchar Portugalii (2009, 2010, 2011) oraz w 2011 roku wygrał rozgrywki Ligi Europy – w finałowym spotkaniu z Bragą wystąpił przez pełne 90 minut[6]. Ponadto w sezonie 2010/2011 z dorobkiem 23 goli został królem strzelców portugalskiej ekstraklasy[7].

3 września 2012 roku podpisał pięcioletni kontrakt z rosyjskim Zenitem Petersburg. Kwota transferu oscylowała w granicach 50 milionów euro. Zadebiutował w przegranym 0:1 spotkaniu z Terekiem Grozny[8].

30 czerwca 2016 roku został zawodnikiem chińskiego klubu Shanghai SIPG. Kwota transferu wyniosła 55,8 miliona euro.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Brazylii zadebiutował 14 listopada 2009 roku w wygranym 1:0 meczu z Anglią, w którym w drugiej połowie zmienił Luísa Fabiano[9]. 26 maja 2012 strzelił swoje pierwsze gole w barwach narodowych – zdobył dwie bramki w towarzyskim spotkaniu z Danią, przyczyniając się do zwycięstwa 3:1[10].

W 2012 roku uczestniczył w igrzyskach olimpijskich, w trakcie których wystąpił w pięciu meczach i strzelił jednego gola – zdobył bramkę w doliczonym czasie gry przegranego 1:2 spotkania finałowego z Meksykiem[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hulk. guardian.touch-line.com. [dostęp 2013-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-27)]. (ang.).
  2. Japan 2006. rsssf.com. [dostęp 2012-05-25]. (ang.).
  3. Japan 2007. rsssf.com. [dostęp 2012-05-25]. (ang.).
  4. Porto 2 – 0 (1 – 0) Belenenses. guardian.touch-line.com. [dostęp 2012-05-25]. (ang.).
  5. V. Guimarães 2:6 FC Porto. zerozero.pt. [dostęp 2012-05-25]. (port.).
  6. Porto 1-0 Braga: Radamel Falcao heads Dragons to Europa League glory. goal.com. [dostęp 2012-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)]. (ang.).
  7. Portugal – List of Topscorers. rsssf.com. [dostęp 2012-05-25]. (ang.).
  8. Халк — в «Зените»!. Zenit Petersburg, 2012-09-03. [dostęp 2012-09-03]. (ros.).
  9. Brazil 1 England 0 (0-0). englandfootballonline.com. [dostęp 2012-05-25]. (ang.).
  10. Denmark 1-3 Brazil: Hulk delivers clinical double to hamper Euro 2012 plans of Olsen's men. goal.com. [dostęp 2012-05-26]. (ang.).
  11. HULK. fifa.com. [dostęp 2012-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-22)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]