Przejdź do zawartości

Henryk XIV Bawarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk XIV (II) Bawarski
książę Dolnej Bawarii (do 1312 z Ottonem III, od 1310 do 1334 z Ottonem IV, od 1312 do 1333 z Henrykiem XV)
Okres

od 10 grudnia 1310
do 1 września 1339

Dane biograficzne
Dynastia

Wittelsbachowie

Data urodzenia

29 września 1305

Data i miejsce śmierci

1/2 września 1339
Landshut

Ojciec

Stefan I Bawarski

Matka

Judyta świdnicka

Żona

Małgorzata Luksemburska

Dzieci

Jan I Dziecię
Henryk (?)

Henryk XIV Bawarski, Henryk II jako książę Dolnej Bawarii (ur. 29 września 1305; zm. 1/2 września 1339 w Landshut) – w latach 13101334 książę Dolnej Bawarii.

Był najstarszym synem (trzecim z pięciorga lub sześciorga dzieci) Stefana I Bawarskiego i Judyty, córki księcia świdnickiego Bolko I Surowego oraz Beatrycze brandenburskiej. Jego ojciec zmarł w trakcie wojny z Fryderykiem III Pięknym, gdy Henryk miał zaledwie 3 lata. Tym samym on i jego starszy brat Otto IV (II) zostali książętami Dolnej Bawarii. Początkowo współrządzili ze stryjem Ottonem III (Belą V), a po jego śmierci w 1312 z jego synem, urodzonym na kilka tygodni przed śmiercią Ottona III, Henrykiem XV (III). Kuratelę nad trzema niepełnoletnimi władcami sprawował książę Górnej Bawarii Ludwik IV.

W 1332 roku między współwładcami wybuchł konflikt. Ostatecznie w 1331 dokonano podziału, w wyniku którego Henryk objął Landshut. Rezydował w pierwszej z miejscowości. Stosunki między współwładcami układały się bardzo źle. W 1332 bracia powrócili do idei wspólnych rządów. W 1333 roku umarł bezpotomnie Henryk XV (III). Otto wyzionął ducha rok później, nie mając dziedzica i jego domena przypadła Henrykowi XIV (II), choć Otto wolał, by przeszła na Ludwika IV. Wywołało to konflikt na linii Henryk XIV–cesarz. Książę bawarski sprzymierzył się ze swym teściem Janem Luksemburskim, jednak skonfliktowanym kuzynom udało się dojść do porozumienia. Kilka miesięcy później Henryk zmarł na trąd i pochowano go w kościele karmelickim w Seligenthal. Jego następcą został syn Jan, wówczas niespełna dziesięcioletni, a jego regentem został Ludwik IV. Po przedwczesnej śmierci Jana w 1340 całość Bawarii objął cesarz, a wdowa po Henryku powróciła do rodzinnych Czech i po roku zmarła.

12 lutego 1328 roku poślubił Małgorzatę Luksemburską, córkę króla Czech Jana Luksemburskiego oraz jego pierwszej żony Elżbiety Przemyślidki. Doczekali się najprawdopodobniej dwójki dzieci:

  • Jana (1329–1340), następcę ojca jako księcia Dolnej Bawarii,
  • Henryka (ur. 1330), który zmarł zapewne jeszcze w 1330.

Henryk miał też pozamałżeńskiego syna Eberharda, który jedyny raz został wspomniany w dokumentach 28 stycznia 1338.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]