HMS Vengeance (1998)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
GEC Marine (dawniej VLES) w Barrow-in-Furness |
| Położenie stępki |
1 lutego 1993 |
| Wodowanie |
19 września 1998 |
 Royal Navy
| |
| Wejście do służby |
27 listopada 1999 |
| Los okrętu |
w służbie |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
149,9 m |
| Szerokość |
12,8 m |
| Zanurzenie |
12,0 m |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Sensory | |
| kompleks sonarowy Thales typu 2054 | |
| Uzbrojenie | |
| 16 x Trident II D-5 SLBM, torpedy Spearfish | |
| Wyrzutnie torpedowe |
16 x SLBM |
| Załoga |
135, w tym 14 oficerów |
HMS Vengeance (S31) – brytyjski okręt podwodny z napędem atomowym typu Vanguard. Jednostka przenosi szesnaście pocisków balistycznych typu Trident II D-5 z głowicami jądrowymi[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Statek został zamówiony w lipcu 1992. Budowę okrętu rozpoczęto w lutym 1993[2] a zwodowano i ochrzczono 19 września 1998 (matką chrzestną była lady Sandra Robertson); oficjalnie przyjęty do służby 27 listopada 1999. Zaprzyjaźnionym miastem okrętu jest Bury St Edmunds[3].
Na okręcie służą dwie załogi, odbywające służbę na zmianę w kolejnych patrolach. Wprowadzenie HMS „Vengeance” do służby umożliwiło Royal Navy stałe utrzymywanie na patrolu jednego okrętu z nuklearnymi pociskami balistycznymi. Jest to o tyle ważne, że obecnie okręty te są jedynymi nosicielami broni jądrowej w brytyjskich siłach zbrojnych[4].
W 2017 roku Sunday Times ujawnił, że w czerwcu 2016 roku okręt wziął udział w pierwszym od czterech lat teście rakiety balistycznej Trident II D5 wystrzeliwanej z brytyjskiego okrętu podwodnego. Okręt operował wtedy w pobliżu wybrzeży Florydy. Rakieta wkrótce po starcie miała zejść z planowanego kursu i polecieć w kierunku USA. Incydent został jednak utajniony, a rakieta uległa samolikwidacji[5].
Remont
[edytuj | edytuj kod]W 2012 roku okręt został skierowany do stoczni Devonport w Plymouth, gdzie został poddany remontowi. Objął on wymianę jądra reaktora, modernizację systemu rakietowego, urządzeń komputerowych i komunikacyjnych. Remont zakończył się w grudniu 2015 roku[6]. Koszt remontu wyniósł 350 milionów funtów[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 'Power loss' nuclear sub returns, „BBC News”, 3 kwietnia 2011 [dostęp 2018-09-04] (ang.).
- ↑ Ian Hillbeck, Vengance (S31) [online], rnsubs.co.uk [dostęp 2018-09-04] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-14].
- ↑ HMS Vengeance. Royal Navy, 2009. [dostęp 2011-01-21]. (ang.).
- ↑ British jobs secured through upgrade to nuclear deterrent, „GOV.UK” [dostęp 2018-09-04] (ang.).
- ↑ Nieudany test brytyjskiego Tridenta II [online] [dostęp 2018-09-04] (ang.).
- ↑ Nuclear sub HMS Vengeance returns to sea after overhaul [online], 4 grudnia 2015 [dostęp 2018-09-04] (ang.).
- ↑ Landmark week for Vanguard Class Submarines at Devonport [online], Babcock International [dostęp 2018-09-04] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-04] (pol.).