Gubernia wołogodzka
| gubernia | |||
| 1796–1929 | |||
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Siedziba | |||
| Powierzchnia |
402 112 km² | ||
| Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość |
3,7 os./km² | ||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||
| |||
| Liczba ujezdów |
10 | ||
Położenie na mapie.svg)
| |||
.png)
Gubernia wołogodzka (ros. Вологодская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w północnej Rosji Europejskiej, utworzona ukazem Katarzyny II w 1780 jako namiestnictwo wołogodzkie, od 1796 ukazem Pawła I przekształcone w gubernię. Stolicą guberni była Wołogda. Zlikwidowana w 1929.
Gubernia była położona pomiędzy 64°45′ a 58°30′ szerokości geograficznej północnej i 60°0′ a 38°30′ długości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy z gubernią archangielską, na wschodzie z gubernią tobolską (od której oddzielał ją grzbiet Uralu), na południu z gubernią jarosławską, kostromską, wiacką i permską, na zachodzie z gubernią nowogrodzką, na północnym zachodzie z gubernią ołoniecką.
Powierzchnia guberni w 1897 wynosiła 402 112 km², gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 10 ujezdów.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Ludność, według spisu powszechnego 1897 – 1 493 200 osób – Rosjan (91,2%) i Komiaków (8,6%).
Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897[1]
[edytuj | edytuj kod]| Ujezd | Rosjanie | Komiacy |
|---|---|---|
| Gubernia ogółem | 91,2% | 8,6% |
| Ustiużski | 99,8% | … |
| Wielski | 99,9% | … |
| Wołogodzki | 99,4% | … |
| Griazowiecki | 99,9% | … |
| Kadnikowski | 99,4% | … |
| Nikolski | 99,9% | … |
| Solwyczegodski | 99,9% | … |
| Totemski | 99,9% | … |
| Ust-Sysolski | 7,6% | 92,3% |
| Jareński | 30,9% | 68,9% |
Gubernia została zlikwidowana postanowieniem WCIK 14 stycznia 1929.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Вологодская губерния Энциклопедия Брокгауза Ф.А. и Ефрона И.А.
