Grizon większy

Grizon większy
	Galictis vittata
	(Schreber, 1776)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Rodzina	łasicowate
Podrodzina	łasice
Rodzaj	grizon
Gatunek	grizon większy
Podgatunki
	G. v. andina (Thomas, 1903; G. v. brasiliensis (Thunberg, 1820); G. v. canaster (Nelson, 1901); G. v. vittata (Schreber, 1776);
	G. v. andina (Thomas, 1903; G. v. brasiliensis (Thunberg, 1820); G. v. canaster (Nelson, 1901); G. v. vittata (Schreber, 1776);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grizon większy^[4], grizon^[5]^[a] (Galictis vittata) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, z wyglądu podobny do łasicy, ale inaczej ubarwiony. Łatwo się oswaja.

Występowanie

Zasięg występowania tego gatunku obejmuje Amerykę Środkową i Południową – od południowego Meksyku po Brazylię, północną Argentynę i Boliwię. Występuje na otwartych terenach trawiastych i w lasach. Często spotykany w pobliżu zbiorników wodnych.

Wygląd

Ciało wydłużone, dobrze umięśnione, z krótkimi łapami i krótkim ogonem. Sierść popielata, na szyi i głowie biały pas, gardło, łapy i pysk czarne.

Średnie wymiary

Długość ciała – ok. 50 cm
Waga – 1,5-3,2 kg

Tryb życia

Grizon poluje w dzień i w nocy, największą aktywność wykazuje nad ranem i późnym popołudniem. Żyje pojedynczo, w parach lub małych grupach. Za kryjówki służą mu szczeliny skalne, wykroty oraz nory innych zwierząt. Żywi się drobnymi kręgowcami, dietę mięsną uzupełnia owocami. Samica rodzi 2-4 młodych.

Uwagi

↑ Nazwa grizon używana jest również w odniesieniu do rodzaju Galictis (zob. grizon).

Przypisy

↑ Galictis vittata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Galictis vittata. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2 września 2009]
↑ A.D.A.D. Cuarón A.D.A.D. i inni, Galictis vittata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-17] (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 156. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 97, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.

Bibliografia

Soderman, S.: Galictis vittata. (On-line), Animal Diversity Web, 2000. [dostęp 2008-06-08]. (ang.).
Yensen, E., and T. Tarifa. 2003. Galictis vittata. Mammalian Species 727:1-8. (format pdf) (en)
Mały słownik zoologiczny: ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978.

[a-6] Nazwa grizon używana jest również w odniesieniu do rodzaju Galictis (zob. grizon).

[itis-1] Galictis vittata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[2] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Galictis vittata. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2 września 2009]

[iucn-3] A.D.A.D. Cuarón A.D.A.D. i inni, Galictis vittata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-17] (ang.).

[miiz-4] Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 156. ISBN 978-83-88147-15-9.

[msz-5] K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 97, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]