Przejdź do zawartości

Grigorij Danilewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grigorij Danilewski
Григорій Петрович Данилевський
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1829
Daniłowka

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 1890
Petersburg

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

literatura

Grigorij Pietrowicz Danilewski (ros. Григорий Петрович Данилевский, ukr. Григорій Петрович Данилевський, ur. 26 kwietnia 1829 we wsi Daniłowka w guberni charkowskiej, zm. 18 grudnia 1890 w Petersburgu) – ukraińsko-rosyjski pisarz, urzędnik państwowy i tłumacz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie bogatego ukraińskiego właściciela ziemskiego. Wcześnie stracił ojca, wychowywała go matka. W 1846 ukończył Moskiewski Instytut Szlachecki (wydział humanistyczny), a w 1850 studia prawnicze na Uniwersytecie Petersburskim, po czym podjął pracę w Ministerstwie Edukacji Narodowej. Podczas tej pracy wyjeżdżał służbowo do wielu różnych guberni, jednocześnie ucząc się historii i etnografii Rosji. Regularnie odwiedzał literackie salony Moskwy i Petersburga, znał wielu pisarzy i wydawców, m.in. Gogola, którego uwielbiał. Zwracając się w kierunku ukraińskiej kultury narodowej, badał życie i twórczość XVIII-wiecznego poety i filozofa H. Skoworody i pisał na ten temat artykuły. W końcu wyjechał z Petersburga i wrócił w rodzinne strony. W okresie przygotowywania reformy ustroju wsi pracował w wybieranym przez szlachciców komitecie ds. poprawy bytu chłopów, otrzymując bogaty materiał o życiu chłopów pańszczyźnianych i ich stosunkach z właścicielami ziemskimi. W 1859 opublikował opowiadanie Sorokopanowka, a w 1860 szkic Pensylwancy i karolincy. Kolejne powieści opublikował w piśmie "Wriemia" - w 1862 Biegłyje w Noworosjii, a w 1863 Wola (Biegłyje worotiliś); przyniosły mu one szeroki rozgłos. W 1869 wrócił do Petersburga, gdzie został członkiem Rady ds. Prasy i redaktorem oficjalnej gazety "Prawitielstwiennyj Wiestnik". Dosłużył się rangi tajnego doradcy. W końcu lat 70. przeszedł do tematów rosyjskiej historii, 1888-1889 napisał powieść Cziornyj God (Pugaczowszczyna). Najbardziej znane jego powieści historyczne to Mirowicz (1879), Kniażna Tarakanowa (1883) i Sożżennaja Moskwa (1886).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]