Przejdź do zawartości

Goya (film 1971)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Goya, albo trudna droga do oświecenia
Goya - oder Der arge Weg der Erkenntnis
Ilustracja
Francisco Goya, Autoportret w trikornie
Gatunek

film fabularny
dramat

Rok produkcji

1971

Data premiery

16 września 1971
22 października 1973 (Polska)

Kraj produkcji

NRD
ZSRR
Bułgaria
Jugosławia

Język

niemiecki, francuski
hiszpański, łacina

Czas trwania

136 minut

Reżyseria

Konrad Wolf

Scenariusz

Lion Feuchtwanger
Anżeł Wagensztajn

Główne role

Donatas Banionis
Olivera Katarinas
Mieczysław Voit
Gustaw Holoubek

Muzyka

Fərəc Qarayev
Qara Qarayev

Zdjęcia

Werner Bergmann
Konstantin Ryżow

Montaż

Aleksandra Borowskaja

Wytwórnia

DEFA-Studio für Spielfilme
Gruppe Babelsberg
Lenfilm
Bojana Film
Bosna Film

Dystrybucja

VEB Progress Film-Vertrieb (NRD)
Goskino (ZSRR)
Bojana Film (Bułgaria)
Centrala Wynajmu Filmów (Polska)

Goya, albo trudna droga do oświecenia (niem. Goya – oder Der arge Weg der Erkenntnis, ros. Гойя, или тяжкий путь познания, bułg. Гойя, или тяжкий путь познания, serb.-chorw. Goya) – enerdowsko-radziecko-bułgarsko-jugosłowiański film biograficzny z 1971 roku w reżyserii Konrada Wolfa. Film dotyczył życia hiszpańskiego malarza Francisca Goi. Podstawą scenariusza była powieść Liona Feuchtwangera pod tym samym tytułem, opublikowana w 1951 roku[1].

Film opowiada o konflikcie wewnętrznym malarza, który z jednej strony, dzięki wsparciu dworu króla Karola IV Burbona i Kościoła, doszedł do bogactwa i zaszczytów, z drugiej wszakże sympatyzuje z uciskanym hiszpańskim ludem[1].

Goya to jeden z pierwszych wschodnioniemieckich filmów kręconych na taśmie 70 mm[1]. W rolę malarza wcielił się litewski aktor Donatas Banionis[1], w głównych rolach wystąpili także m.in. Olivera Katarina(inne języki) (jako księżna de Alba), Fred Düren (jako Esteve), Michaił Kozakow (jako Gilmarde), Mieczysław Voit (w roli Wielkiego Inkwizytora), Gustaw Holoubek (jako Bermudez), Rolf Hoppe (jako król Karol IV) oraz Wolfgang Kieling (jako Manuel Godoy). Zdjęcia kręcono w Dubrowniku, Bułgarii, Jałcie i obwodzie leningradzkim.

Film startował w konkursie głównym na 7. MFF w Moskwie w 1971, gdzie zdobył Nagrodę Specjalną[1].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]
Rola Aktor Głos
Francisco José de Goya y Lucientes Donatas Banionis Kurt Böwe
księżna Cayetana de Alba Olivera Katarina Annemone Haase
Augusto Esteve Fred Düren
królowa Maria Luiza Geula Nuni Ursula Braun
król Karol IV Rolf Hoppe
Wielki Inkwizytor Mieczysław Voit Gerry Wolff
Jovellanos Ernst Busch
Miguel Bermúdez Gustaw Holoubek Wolfgang Lohse
Manuel Godoy Wolfgang Kieling Hans-Dieter Leinhos
Pepa Tudo Ludmiła Czursina Marylu Poolman
Guillemardet Michaił Kozakow Klaus Piontek
Dona Lucia Irén Sütő Gisela Rimpler
sekretarz św. Inkwizycji Andrzej Szalawski Wolfgang Greese
Carmen Herold Maria Rosario Sonja Kehler
Otero Martin Flörchinger
Quintana Arno Wyzniewski
matka Goi Weriko Andżaparidze Else Wolz
Josepha Ariadna Szengiełaja Barbara Adolph
San Adrian Igor Wasiljew Manfred Wagner
Ortiz Günter Schubert
Velasco Kurt Radeke
posłaniec św. Inkwizycji Walter Bechstein
Gil Petyr Słabakow Walter Wickenhauser
Elenita Gerit Kling Beate Ohloff

Źródło:[2]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e DEFA Film Library (autor korporatywny), Goya, [w:] Internet Movie Database [online], imdb.com, 2016.
  2. Filmdetails: Goya (1971). Stiftung DEFA Filme. [dostęp 2024-10-27]. (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]