Przejdź do zawartości

Goran Karan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Goran Karan
Ilustracja
Goran Karan (2004)
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1964
Belgrad

Pochodzenie

chorwackie

Instrumenty

fortepian, organy Hammonda, gitara akustyczna

Gatunki

pop

Zawód

piosenkarz

Aktywność

od 1988 roku

Wydawnictwo

Hayat Production

Strona internetowa

Goran Karan (ur. 2 kwietnia 1964 w Belgradzie) – chorwacki piosenkarz urodzony w Serbii, reprezentant Chorwacji w 45. Konkursie Piosenki Eurowizji w 2000 roku.

Kariera muzyczna

[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Goran Karan zaczynał swoją karierę muzyczną na początku lat 80. wokalista grup Epicentre, The Ninth Circle i Zippo oraz lider zespołu rockowego Big Blue. W 1995 roku razem z zespołem zdobył nagrodę za przebój roku, którym uznano piosenkę „Priznaj mi”[1], a także wydał dwa albumy studyjne: Na putu za rajski grad[2] i Road to Promised Land nagrany w języku angielskim[3].

1997–99: Kao da te ne volim

[edytuj | edytuj kod]

W 1997 roku zdecydował się na rozpoczęcie kariery solowej. Pod koniec 1998 roku zagrał główną męską rolę w sztuce Rock It wystawianej w teatrze Ronacher w Wiedniu. Libretto spektaklu oparte było na mieszance przebojów z ośmiu musicali, w tym m.in. Jesus Christ Superstar, Hair i Grease[1]. W 1999 roku wydał swój debiutancki album studyjny zatytułowany Kao da te ne volim, który powstał we współpracy m.in. z kompozytorem Zdenkiem Runjiciem[4]. Krążek okazał się bestsellerem w kraju oraz uzyskała status platynowej płyty. W tym samym roku Karan uzyskał tytuł Piosenkarza roku w plebiscytach przeprowadzanych przez rozgłośnie radiowe oraz gazety[1].

2000: Konkurs Piosenki Eurowizji i Vagabundo

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku zgłosił się do udziału w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Dora 2000 z utworem „Kada zaspu anđeli (Ostani)[5]. W lutym wystąpił w finale selekcji i zajął w nim pierwsze miejsce po zdobyciu największego poparcia jurorów, dzięki czemu został wybrany na reprezentanta Chorwacji w 45. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Sztokholmie[6]. 13 maja wystąpił w finale widowiska i zajął ostatecznie 9. miejsce z 70 punktami na koncie[7]. Utwór znalazł się na jego drugiej płycie studyjnej Vagabundo, która ukazała się w tym samym roku[8]. W czerwcu wyruszył do Stanów Zjednoczonych, gdzie zagrał kilka koncertów, zaś kilka tygodni później otrzymał prestiżową chorwacką nagrodę Porin w trzech kategoriach: Najlepszy męski wokal, Najlepszy album muzyki pop (za płytę Vagabundo) oraz Najlepsza współpraca (za duet z Oliverem Dragojeviciem)[1].

Goran Karan podczas koncertu w 2008 roku

2001–2007: Ahoj! i Od srca do usana

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku premierę miał pierwszy album kompilacyjny Karana zatytułowany Dalmatinske suze – 16 hitova, na którym znalazły się m.in. najpopularniejsze utwory w jego dorobku[9]. W marcu 2002 roku piosenkarz wziął udział w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Dora 2002 z piosenką „Jos uvijek vjerujem da ljubav postoji”, z którą zajął ostatecznie drugie miejsce[10]. W tym samym roku wystąpił jeszcze na festiwalu Melodije hrvatskog Jadrana z utworem „Ahoj! – Lipi galebe moj”, na Chorwackim Festiwalu Radiowym z piosenką „Gori noć” oraz na festiwalu Šibenik z numerem „Samo moru virujen”. Wszystkie utwory zostały umieszczone na jego trzeciej płycie długogrającej zatytułowanej Ahoj z 2003 roku[11].

W 2004 roku zajął drugie miejsce na festiwalu Sunčane Skale organizowanym w Hercegu Novim z piosenką „Pristajem na sve”. Na przełomie 2004 i 2005 roku nagrał i wydał materiał na swój czwarty album studyjny zatytułowany Od srca do usana[12]. W 2005 roku został jurorem programu Hrvatski idol, chorwackiej wersji formatu Idol oraz wydał swoją drugą płytę kompilacyjną z największymi przebojami zatytułowaną Zlatna kolekcija[13]. W tym samym roku z utworem „Ružo moja bila” wygrał Split Festival i festiwal Sunčane skale organizowany w Hercegu Novim, a także wziął udział w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Dora 2005 z numerem „Bijele zastave”, z którym zajął ostatecznie ósme miejsce[14].

Latem 2007 roku skomponował utwór „Ovo nije kraj” napisany ku pamięci ofiar tragicznych pożarów w Kornati, w której zginęło 13 osób. Piosenka została nagrana przez zespół Split Star, w którego skład weszli znani wykonawcy z miasta Split, tj. Oliver Dragojević, Marko Perković Thompson, Tedi Spalato, Dražen Zečić, Giuliano, Alen Nižetić, Hari Rončević. W 2008 roku ukazała się piąta płyta studyjna Karana zatytułowana Dite jubavi[15].

Od 2009: Romanca pod zvizdama, wizyta w Polsce i Čovik tvoj

[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2009 roku wyruszył w trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[1]. W czerwcu zorganizował imprezę charytatywną Naš mali svijet, podczas której odbył się mecz piłki nożnej oraz koncerty chorwackich i włoskich artystów (w tym m.in. Erosa Ramazzottiego i Zucchero). W 2010 roku napisał tekst do piosenki „Do zadnjeg daha” będącej oficjalnym hymnem Mistrzostw Europy w Piłce Wodnej organizowanych w Zagrzebiu, a także wystąpił na festiwalu Split, na którym zajął trzecie miejsce z utworem „Nevera”[1].

W marcu 2011 roku wydał album koncertowy zatytułowany Romanca pod zvizdama zawierający zapis audiowizualny jego koncertu zagranego w ramach 55. Letniego Festiwalu w Splicie[1]. W kwietniu 2012 roku wystąpił w Polsce podczas koncertu Serce Dalmacji „Melodie znad Adriatyku” organizowanego w Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu[16]. W sierpniu Wydawnictwo Muzyczne ESKA wydało na polskim rynku zapis audiowizualny całego koncertu[17].

W 2013 roku premierę miała jego szósta płyta studyjna zatytułowana Čovik tvoj[18].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne
  • Kao da te ne volim (1999)
  • Vagabundo (2000)
  • Ahoj! (2003)
  • Od srca do usana (2005)
  • Dite ljubavi (2008)
  • Čovik tvoj (2013)
  • Glas juga (2018)
  • Naša bila storija (2017)
Albumy kompilacyjne
  • Dalmatinske suze – 16 hitova (2001)
  • Zlatna kolekcija (2005)
  • Romanza pod zvizdama (2011)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g BIOGRAFIJA. www.gorankaran.hr. [dostęp 2015-07-28]. (chorw.).
  2. Big Blue (4) – Na Putu Za Rajski Grad. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  3. Big Blue (4) – Road To Promised Land. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  4. Karan* – Kao Da Te Ne Volim. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  5. Goran Karan – Kad Zaspu Andeli. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  6. CROATIAN NATIONAL FINAL 2000. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  7. Eurovision Song Contest 2000. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  8. Goran Karan – Vagabundo. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  9. Goran Karan – Dalmatinske Suze – 16 Hitova. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  10. CROATIAN NATIONAL FINAL 2002. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  11. Goran Karan – Ahoj. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  12. Goran Karan – Od Srca Do Usana. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  13. Goran Karan – Zlatna Kolekcija. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  14. CROATIAN NATIONAL FINAL 2005. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  15. Goran Karan – Dite Jubavi. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  16. Goran Karan – Serce Dalmacji „Melodie znad Adriatyku”. www.dmit.com.pl, 2012-04-15. [dostęp 2015-07-28]. (pol.).
  17. ZOBACZ CAŁY KONCERT GORANA W TVS. www.eskamusic.pl, 2012-08-13. [dostęp 2015-07-28]. (pol.).
  18. Goran Karan – Čovik Tvoj. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]