Gianandrea Gavazzeni
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Gianandrea Gavazzeni (ur. 27 lipca 1909 w Bergamo[1][2][3], zm. 5 lutego 1996 tamże[2]) – włoski dyrygent, kompozytor i pisarz muzyczny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1921–1925 był uczniem Akademii Muzycznej św. Cecylii w Rzymie[2]. Następnie studiował w konserwatorium w Mediolanie u Renzo Lorenzoniego (dyplom z fortepianu 1929) i Ildebrando Pizzettiego (dyplom z kompozycji 1931)[1]. Początkowo aktywny jako pianista[3], w latach 40. XX wieku rozpoczął działalność jako dyrygent[1][2]. Po 1949 roku zaprzestał komponowania i nie wykonywał własnych utworów[1][3]. Występował jako dyrygent w czołowych teatrach operowych świata[1][2]. Od 1966 do 1968 roku pełnił funkcję dyrektora artystycznego mediolańskiej La Scali[1][2]. Współpracował jako krytyk muzyczny m.in. z „Corriere della Sera”[1][3].
Kawaler krzyża wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1994)[4].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Jako kompozytor tworzył w stylu neoklasycznym, nawiązując do folkloru muzycznego rodzinnej Lombardii[1]. W swoim pisarstwie muzycznym skupiał się na studiach nad muzyką dramatyczną XIX wieku[1]. Jako dyrygent propagował we Włoszech twórczość Antona Brucknera[1]. Wykonywał tradycyjny repertuar operowy, a także muzykę współczesnych kompozytorów włoskich (Ildebrando Pizzetti, Luigi Dallapiccola, Gian Francesco Malipiero)[1].
Wybrane kompozycje
[edytuj | edytuj kod](na podstawie materiałów źródłowych[1])
Utwory orkiestrowe
- Preludio sinfonico (1928)
- Concerto bergamasco (1931)
- Canti di operai lombardi (1936)
- Ritmi e paesaggi di atleti (1940)
- 3 concerti di Cinquandò (I 1941, II 1942, III na orkiestrę smyczkową 1949)
- Concerto in la na wiolonczelę i orkiestrę (1936)
- Koncert skrzypcowy (1937)
- Piccolo concerto na flet, róg i orkiestrę smyczkową (1940)
- Sonata da cassa na skrzypce solo, fortepian i orkiestrę smyczkową (1944)
Utwory kameralne
- Trio fortepianowe D-dur (1931)
- Sonata skrzypcowa G-dur (1930)
- Preludio i Canzone e Furlana na skrzypce i fortepian (1935)
- Sonata F-dur na wiolonczelę i fortepian (1930)
- Fantasia na wiolonczelę i fortepian (1934)
- Sonata na flet i fortepian (1944)
Utwory fortepianowe
- Sonatina F-dur (1930)
- Canzone (1932)
- Sonata F-dur (1933)
- Bergamasca (1942)
- Due sonate in un tempo solo (1945)
Utwory na chór a cappella
- Trittico (1931)
- Coro di contabbandieri di grappa (1940)
Pieśni na głos i fortepian
- Quattro madrigali del Tasso na baryton i fortepian (1933)
- Cinque poesie di B. Dal Fabro (1943)
- Quattro sonetti di Orfeo di Rilke (1943)
Utwory wokalno-instrumentalne
- kantata Canti per Sant’ Alessandro na głos solowy, chór i orkiestrę (1934)
- Due arie religiose na sopran i orkiestrę (1935)
- Dialogo na tenora, baryton i orkiestrę (1936)
- Notturni di bevitori bergamaschi na tenora i orkiestrę (1938)
- Cantata di caccia na chór mieszany i orkiestrę (1946)
Utwory sceniczne
- opera Paolo e Virginia (wyst. Bergamo 1936)
- balet Il furioso all’isola di San Domingo (wyst. pt. Panfila San Remo 1935)
Prace
[edytuj | edytuj kod](na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
- G. Donizetti. Vita e musiche (Mediolan 1937)
- Tre studi su Pizzetti (Como 1937)
- G. Donizetti (Turyn 1938)
- Viaggio in paesi musicali (Florencja 1939)
- Musorgskij e la musica russa dell’Ottocento (Florencja 1943)
- Le feste musicali (Mediolan 1944)
- Parole e suoni (Mediolan 1946)
- Il suono è stanco (Bergamo 1950)
- Quaderno del musicista (Bergamo 1952)
- Musicisti d’Europa (Mediolan 1954)
- La musica e il teatro (Piza 1954)
- La morte dell’opera (Mediolan 1954)
- Altri studi pizzettiani (Bergamo 1956)
- Trent’anni di musica (Mediolan 1958)
- I nemici della musica (Mediolan 1965)
- Carta da musica (Mediolan 1968)
- Non eseguire Beethoven e altri scritii (Mediolan 1974)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 247–248. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1237. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 298. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ Gianandrea Maestro Gavazzeni. quirinale.it. [dostęp 2021-04-18]. (wł.).
- ISNI: 0000000110312284
- VIAF: 93372116
- LCCN: n81108857
- GND: 11890079X
- LIBRIS: c9prss7w1l43zbw
- BnF: 12091983j
- SUDOC: 029253926
- SBN: RAVV012075
- NLA: 35781363
- NKC: xx0013327
- BNE: XX945175
- NTA: 073026751
- BIBSYS: 3071593
- CiNii: DA0410003X
- Open Library: OL136868A
- PLWABN: 9810603530205606
- NUKAT: n2006005184
- J9U: 987007459448405171
- PTBNP: 405839
- CANTIC: a12215004
- LNB: 000101646
- NSK: 000260856
- LIH: LNB:72c;=BC
- RISM: people/40219423