Przejdź do zawartości

Georges Tainturier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Georges Tainturier
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1890
La Côte-Saint-André

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 1943
Kolonia

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złoto Paryż 1924 szermierka
(szpada druż.)
złoto Los Angeles 1932 szermierka
(szpada druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Ostenda 1926 szpada ind.

Georges Charles Armand Tainturier (ur. 20 maja 1890 w La Côte-Saint-André, zm. 7 grudnia 1943 w Kolonii[1]) – francuski szpadzista, dwukrotny medalista olimpijski, a także mistrz świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1924 roku razem z Lucienem Gaudinem, Georgesem Buchardem, Rogerem Ducretem, André Labatutem, Alexandre'em Lippmannem i Robertem Liottelem zdobył złoty medal w turnieju drużynowym[2]. W rywalizacji indywidualnej nie wystąpił. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku, gdzie Francuzi w składzie: Fernand Jourdant, Bernard Schmetz, Georges Tainturier, Georges Buchard, Jean Piot i Philippe Cattiau zdobyli złoty medal w szpadzie drużynowej[3]. W szpadzie indywidualnej ponownie nie startował.

Podczas mistrzostw świata w Ostendzie w 1926 roku (oficjalnie imprezy tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą od 1937) wywalczył złoty medal w szpadzie indywidualnej, wyprzedzając dwóch Belgów: Fernanda de Montigny i Léona Toma.[4].

W październiku 1912 roku wstąpił do francuskiej armii, otrzymując przydział do 15. Pułku Piechoty. W kwietniu 1913 mianowany kapralem, w październiku tego roku awansowany na sierżanta. Walczył na froncie zachodnim I wojny światowej. W sierpniu 1915 przeniesiony do 9. Pułku Kirasjerów w Tours. Od stycznia 1917 służył w 5. Pułku Dragonów. Dwukrotnie ranny w ataku na wioskę Montvoisin. Leczony w szpitalu w Ivry od 19 lipca do 2 sierpnia 1918 r. Za tę akcję otrzymał Krzyż Wojenny. 3 sierpnia 1918 powrócił do służby, zdemobilizowany w 1919 r. W 1924 mianowany porucznikiem rezerwy. Dwa lata później został kawalerem Legii Honorowej. W czasie II wojny światowej był członkiem ruchu oporu. Volksgerichtshof skazał go na karę śmierci; został zgilotynowany w więzieniu w Kolonii.[5]

Był założycielem i pierwszym prezydentem klubu Cercle d’Escrime de Compiègne[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Georges Tainturier Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-13] (ang.).
  2. Olympedia – 1924 Summer Olympics, Fencing, Épée, Team, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-11-28] (ang.).
  3. Olympedia – 1932 Summer Olympics, Fencing, Épée, Team, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-11-28] (ang.).
  4. Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Degen) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-11-28] (niem.).
  5. TAINTURIER Georges, Charles, Armand. maitron.fr. [dostęp 2023-11-28]. (fr.).
  6. Hommage à Georges Tainturier. escrime-compiegne.com. [dostęp 2023-11-28]. (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]