Gebhard z Salzburga
 Manegold von Lautenbach przekazujący swoje dzieło arcybiskupowi Gebhardowi, Liber ad Gebehardum, XII w. | |
| Data urodzenia |
ok. 1010 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 czerwca 1088 |
| Arcybiskup Salzburga | |
| Okres sprawowania |
1060-1088 |
| Wyznanie | |
| Sakra biskupia |
30 lipca 1060 |
Gebhard (ur. ok. 1010, zm. 15 czerwca 1088 w Hohenwerfen[1]) – arcybiskup Salzburga w latach 1060-1088[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Gebhard pochodził z rodziny szlacheckiej[2]. Ojcem Gebharda był Chadold (Chadoldus), a jego matką Azala[1][2].
W dniu 4 maja 1055 roku Gebhard został wyświęcony na kapłana przez arcybiskupa Salzburga Baldwina[2]. Gebhard został nadwornym kapelanem Henryka III. Udał się jako wysłannik cesarski do Konstantynopola[1]. Od 13 września 1058 do 1 grudnia 1059 roku pełnił funkcję kanclerza[2]. 30 lipca 1060 roku został wyświęcony na arcybiskupa archidiecezji salzburskiej, natomiast 22 lutego 1062 roku otrzymał paliusz od papieża Aleksandra II[2]. Zniósł ulgi zmniejszające dziesięcinę dla Słowian oraz dokonał reorganizacji systemu parafialnego w Karyntii[1]. Zbyt duża rozległość powierzonej mu archidiecezji skłoniła Gebharda do utworzenia (za zgodą papieża i króla) sufraganii w Gurk w 1072 roku[2]. W 1074, dzięki zapisowi Emmy z Gurk, założył opactwo w Admont[3]. Kazał również rozbudować twierdze Hohensalzburg, Hohenwerfen i Friesach.
Początkowo w sporze o inwestyturę stanął po stronie króla Henryka IV, jednak w późniejszym czasie poparł papieża Grzegorza VII oraz antykróla Rudolfa Szwabskiego[2]. Gebhard nie chciał pojednać się z królem Henrykiem IV i w 1077 roku opuścił Salzburg[2]. Kolejne dziewięć lat spędził w Szwabii i Saksonii[1]. Gebhard próbował pozyskać biskupów dla wspierania papieża Grzegorza VII[1]. Mógł wrócić do Salzburga dopiero w 1086 roku. Arcybiskup zmarł 15 czerwca 1088 roku w zamku Hohenwerfen. Został pochowany w opactwie Admont[2].
Zainicjowany w 1629 roku proces kanonizacyjny Gebharda nigdy nie został zakończony[1]. Arcybiskup Gebhard bywa przedstawiany z jednorożcem[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Kurt Reindel: Gebhard. W: Neue Deutsche Biographie. T. 6: Gaál – Grasmann. Berlin: Duncker & Humblot, 1964, s. 116. (niem.).
- ↑ a b c d e f g h i j Heinrich von Zeißberg: Gebhard. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 8: Friedrich I. von Sachsen-Altenburg – Gering. 1878, s. 472-475. (niem.).
- ↑ Nadia Togni: Italian giant bibles: The circulation and use of the book at the time of the ecclesiastical reform in the eleventh and twelfth centuries. W: Writing Europe, 500-1450: Texts and contexts. 2015, s. 73. ISBN 978-1-84384-415-0. [dostęp 2019-09-11]. (ang.).
- ↑ Gebhard von Salzburg. Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2019-09-11]. (niem.).