Przejdź do zawartości

Franz-Josef Kemper

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franz-Josef Kemper
Ilustracja
Franz-Josef Kemper w 1968
Data i miejsce urodzenia

30 września 1945
Hopsten

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Mistrzostwa Europy
srebro Budapeszt 1966 bieg na 800 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Praga 1967 sztafeta 3 × 1000 m
złoto Grenoble 1972 sztafeta 4 × 4 okrążenia
Europejskie igrzyska juniorów
złoto Warszawa 1964 bieg na 800 m
Uniwersjada
złoto Turyn 1970 bieg na 800 m
srebro Tokio 1967 bieg na 800 m

Franz-Josef Kemper (ur. 30 września 1945 w Hopsten[1]) – niemiecki lekkoatleta, średniodystansowiec, medalista mistrzostw Europy i halowych mistrzostw Europy. W czasie swojej kariery reprezentował RFN.

Specjalizował się w biegu na 800 metrów. Zwyciężył w tej konkurencji na pierwszych europejskich igrzyskach juniorów w 1964[2].

7 sierpnia 1966 w Hanowerze ustanowił rekord Europy w biegu na 800 metrów czasem 1:44,9[3], a 13 sierpnia tego roku w Wiesbaden rekord świata w sztafecie 4 × 800 metrów wynikiem 7:08,6 (sztafeta biegła w składzie: Manfred Kinder, Walter Adams, Dieter Bogatzki i Kemper)[4]; do tej pory (sierpnień 2020) jest to rekord Niemiec[5]. Zdobył srebrny medal w biegu na 800 metrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie, za Manfredem Matuschewskim z NRD[6]. 21 września 1966 wyrównał należący do Jürgena Maya rekord świata w biegu na 1000 metrów czasem 2:16,2[7].

Na europejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze zdobył złoty medal w sztafecie 3 × 1000 metrów (w składzie: Klaus Prenner, Wolf-Jochen Schulte-Hillen i Kemper)[8]. Zdobył srebrny medal na letniej uniwersjadzie w 1967 w Tokio w biegu na 800 metrów[9]. 13 czerwca 1968 w Fuldzie ustanowił rekord świata w sztafecie 4 × 880 jardów czasem 7:14,6 (sztafeta biegła w składzie: Bodo Tümmler, Walter Adams, Harald Norpoth i Kemper)[4]. Wystąpił w biegu na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, ale odpadł w półfinale[1]. Zajął 4. miejsce na tym dystansie na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu[10].

Zwyciężył w biegu na 800 metrów na letniej uniwersjadzie w 1970 w Turynie[9]. Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 4 okrążenia (w składzie: Thomas Wessinghage, Harald Norpoth, Paul-Heinz Wellmann i Kemper) na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble[11]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajął 4. miejsce w finale biegu na 800 metrów[1].

Był mistrzem RFN w biegu na 800 metrów w 1965, 1966, 1967, 1970 i 1971 oraz wicemistrzem na tym dystansie w 1964, 1968, 1969, 1972 i 1973[12]. Był także trzykrotnym mistrzem RFN w sztafecie 3 × 1000 metrów w latach 1966-1968[13] i trzykrotnym w sztafecie 4 × 1500 metrów w 1970, 1972 i 1973[14] oraz jednokrotnym w drużynowym biegu przełajowym w 1966[15]. Był również mistrzem RFN w hali w biegu na 800 metrów w 1968 i 1970[16] i w sztafecie 3 × 1000 metrów w 1966, 1971 i 1972[17].

Kemper studiował na Uniwersytecie w Münsterze. W 1980 uzyskał stopień doktora z zakresu socjologii na Technische Hochschule Darmstadt. Pracował na stanowiskach dyrektorskich w administracji Nadrenii-Palatynacie. Jego żona Sylvia Schenk jest byłą lekkoatletką, a następnie prawnikiem i sędzią[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Franz-Josef Kemper [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-07] (ang.).
  2. European Junior Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2015-11-08] (ang.).
  3. José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 11 [dostęp 2024-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-20] (hiszp. • ang.).
  4. a b Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 148 [dostęp 2015-11-08] (ang.).
  5. Deutsche Rekorde [online], Deutscher Leichtathletik-Verband [dostęp 2020-08-07] (niem.).
  6. Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 398 [dostęp 2015-10-28] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
  7. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 61-62 [dostęp 2015-11-08] (ang.).
  8. Alain Bouillé (red.): L'Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 17.
  9. a b World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2015-11-08] (ang.).
  10. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 414 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  11. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 426 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  12. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (800m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-11-08] (niem.).
  13. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Herren – Teil 2) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-11-08] (niem.).
  14. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Herren – Teil 3) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-11-08] (niem.).
  15. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Wald- und Crosslaufen – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-11-08] (niem.).
  16. Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (800m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-11-08] (niem.).
  17. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften – Halle (Staffeln – Herren – Teil 3) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-11-08] (niem.).