Figowiec groniasty
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
figowiec groniasty | ||
Nazwa systematyczna | |||
Ficus racemosa L. Sp. Pl. 1060 1753 | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Figowiec groniasty (Ficus racemosa L.) – gatunek rośliny z rodziny morwowatych. Naturalnie rośnie w Chinach (prowincje Kuangsi, Kuejczou, Junnan), w Indiach, Nepalu, Pakistanie, Sri Lance, na Półwyspie Indochińskim, w Malezji i na Archipelagu Malajskim sięgając po Australię. Jest też uprawiany w wielu innych krajach świata[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Drzewo osiągające do 30 m wysokości[5]. Korona drzewa jest luźna i nieregularna[6].
- Pień i gałęzie
- Okryty jasną, brązowo-szarą i gładką korą pień osiąga 90 cm średnicy. Młode pędy są biało owłosione[5].
- Liście
- Skrętoległe, u nasady z błoniastymi przylistkami o kształcie owalno-lancetowatym, owłosionymi, długości 1,5–2 cm. Całobrzegie, skórzaste liście wyrastają na ogonku o długości 2–3 cm. Blaszka liściowa jest owalnie eliptyczna do wąsko eliptycznej o długości 10–14 cm i szerokości 3–5 cm (rzadko do 7 cm). U nasady jest zbiegająca lub zaokrąglona, na szczycie zaostrzona do tępej. Od spodu jest jasnozielona, od góry ciemnozielona. Za młodu liście są owłosione, z wiekiem łysieją[5].
- Kwiaty
- Drobne, osadzone są na wewnętrznej ściance dzbankowatej, jakby wydrążonej, mięsistej, zgrubiałej osi kwiatostanowej. Kwiatostany wyrastają zwykle na krótkich gałązkach ze starszych pędów.
Kwiaty męskie i żeńskie znajdują się w tych samych figach. Kwiaty męskie składają się z 2 pręcików otoczonych 3 lub 4 działkami kielicha. Kwiaty żeńskie mają działki kielicha równowąskie, na szczycie ząbkowane. Słupek zakończony jest maczugowatym znamieniem[5].
- Owoce
- Zebrane w owocostany zwane figami, zawierające liczne orzeszki w mięsistej otoczce będącą rozrośniętą osią kwiatostanu. Figi są po dojrzeniu pomarańczowo-czerwone, wyrastają parami na szypułkach o długości do 1 cm. Osiągają średnicę 2–2,5 cm[5].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek długowieczny o pędach zawierających sok mleczny. Rośnie w lasach monsunowych[6] na siedliskach wilgotnych, często nad rzekami i strumieniami, do wysokości 1700 m n.p.m. Kwitnie od maja do lipca[5].
Zmienność
[edytuj | edytuj kod]Wyróżnia się dwie odmiany[5]:
- var. racemosa – odmiana typowa o zgiętych włoskach pokrywających młode pędy,
- var. miquelli (King) Corner, Gard. Bull. Singapore. 21: 35. 1965 – młode pędy gęsto okryte prostymi, białymi włoskami. Odmiana występuje w Junnan, w Indiach, w północnej Mjanmie i Wietnamie.
Zastosowania
[edytuj | edytuj kod]- Liście i owoce wykorzystywane są w medycynie ludowej w Indiach, szczególnie w rejonie Konkal[7]. Zwłaszcza w przeszłości leczono nimi choroby skóry[6].
- Figi są jadalne[6].
- Drzewa tego gatunku często są sadzone na terenach rekreacyjno-parkowych i wzdłuż tras spacerowych[6].
Znaczenie w hinduizmie
[edytuj | edytuj kod]Figowiec groniasty zwany jest w sanskrycie udumbari.
- Umieszcza się go w sadomandapie[8].
- W okresie dominowania wedyzmu ten gatunek fikusa uważano za drzewo zawierające esencje wszystkich innych drzew. Znalazło to odbicie w praktycznych zastosowaniach. Szczególnie wyróżniającym faktem jest, iż z tego drzewa przygotowywano święty słup ofiarny jupa dla ceremonii przeprowadzanych przez wedyjskich kapłanów[7].
- Doktryna nurtu dattasampradaja uważała udumbarę za drzewo szczególnie uświęcone z racji upodobania, jakie przypisuje się bóstwu tej tradycji – Dattatreji[9].
- Literatura wedyjska uznaje to drzewo za jadźńawryksza, czyli za jeden z jedenastu gatunków drzew indyjskich odpowiednich do wyrobu przyrządów stosowanych w trakcie ceremonii ogniowych jadźńa[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-19] (ang.).
- ↑ Ficus racemosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-08-08].
- ↑ a b c d e f g Ficus racemosa. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2011-08-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e Jolanta i Karol Węglarscy: Rośliny dalekiej Azji. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2006, s. 190. ISBN 83-60247-27-7.
- ↑ a b Antonio Rigopoulos: Dattatreya. The Immortal Guru, Yogin, and Avatara. a study of the transformative and inclusive Character of a Multi-Faced hindu Deity. Wyd. 1. Delhi: Sat Guru Publications, 2000, s. 130, seria: Sri Garib Das Oriental series no. 253. ISBN 81-7030-673-6. (ang.).
- ↑ implements. W: Sannyasi Gyanshruti, Sannyasi Srividyananda: Yajna. A Comperehensive Survey. Wyd. 1. Munger, Bihar, India: Yoga Publications Trust, 2006, s. 354, 346. ISBN 81-86336-47-8. (ang.).
- ↑ Antonio Rigopoulos: Dattatreya. The Immortal Guru, Yogin, and Avatara. a study of the transformative and inclusive Character of a Multi-Faced hindu Deity. Wyd. 1. Delhi: Sat Guru publications, 2000, s. 255, seria: Sri Garib Das Oriental series no. 253. ISBN 81-7030-673-6. Cytat: He loves the udumbara tree.... (ang.).
- ↑ Yajna implements. W: Sannyasi Gyanshruti, Sannyasi Srividyananda: Yajna. A Comperehensive Survey. Wyd. 1. Munger, Bihar, India: Yoga Publications Trust, 2006, s. 114. ISBN 81-86336-47-8. (ang.).
- EoL: 491537
- Flora of China: 242322427
- Flora of North America: 242322427
- GBIF: 5361904
- identyfikator iNaturalist: 369433
- IPNI: 853540-1
- ITIS: 506544
- NCBI: 100569
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2811980
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:853540-1
- identyfikator Tropicos: 21301669
- USDA PLANTS: FIRA
- CoL: 6HXYM