Przejdź do zawartości

Femi Ogunode

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Femi Ogunode
فيمي أوغونودي
Ilustracja
Femi Ogunode w 2015 roku.
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1991
Ondo

Wzrost

175 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Katar
Halowe mistrzostwa świata
brąz Sopot 2014 bieg na 60 m
Halowe mistrzostwa Azji
srebro Hangzhou 2014 bieg na 60 m
srebro Astana 2023 sztafeta 4 × 400 m
Mistrzostwa Azji
złoto Kobe 2011 bieg na 200 m
złoto Wuhan 2015 bieg na 100 m
złoto Wuhan 2015 bieg na 200 m
złoto Wuhan 2015 sztafeta 4 × 400 m
srebro Bhubaneswar 2017 bieg na 100 m
brąz Bhubaneswar 2017 bieg na 200 m
Igrzyska azjatyckie
złoto Kanton 2010 bieg na 200 m
złoto Kanton 2010 bieg na 400 m
złoto Inczon 2014 bieg na 100 m
złoto Inczon 2014 bieg na 200 m

Femi Ogunode (arab. ‏فيمي أوغونودي‎; ur. 15 maja 1991 w Ondo[1]) – katarski lekkoatleta, sprinter. Medalista halowych mistrzostw świata i halowych mistrzostw Azji oraz finalista mistrzostw świata na stadionie, czterokrotny złoty medalista mistrzostw Azji, czterokrotny złoty medalista igrzysk azjatyckich, dwukrotny olimpijczyk (Rio de Janeiro, Tokio).

Wielokrotny złoty medalista regionalnych czempionatów i igrzysk rozgrywanych na terytorium Azji.

Jego młodszym bratem jest Tosin Ogunode, halowy rekordzista Azji w biegu na 60 metrów[2].

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Do 2009 roku reprezentował Nigerię w zawodach lekkoatletycznych[3]. W barwach Nigerii zajął 6. miejsce na mistrzostwach kraju rozgrywanych w 2008 roku, w konkurencji biegu na 400 m. Mniej więcej w tym samym czasie był najszybszym nigeryjskim sprinterem w kategorii wiekowej do lat 20, w związku z czym znalazł się w kadrze na igrzyska olimpijskie w Pekinie, jednak został z niej wykluczony[4][5].

W 2010 roku wziął udział w zachodnioazjatyckim czempionacie, podczas którego zdobył tytuły mistrzowskie w biegu na 100 i 200 m, jak również na igrzyskach azjatyckich w Kantonie zdobył złote medale w konkurencji biegu na 200 i 400 m. Rok później wywalczył złote medale między innymi na mistrzostwach Azji w Kobe i światowych wojskowych igrzyskach sportowych w Rio de Janeiro. Był też uczestnikiem światowego czempionatu w Daegu, w trakcie którego między innymi zajął 8. miejsce w finale biegu na 400 m. Startował na igrzyskach panarabskich w Dosze, w trakcie którego otrzymał medale w biegu na 100 i 200 m, zostały mu jednak później odebrane wskutek udowodnienia stosowania przez Katarczyka dopingu, w efekcie czego Ogunode został zdyskwalifikowany od 9 stycznia 2012 do 8 stycznia 2014 roku[2][3][6][7].

Po zakończeniu okresu dyskwalifikacji zawodnik wywalczył medale w konkurencji biegu na 60 m – srebrny na czempionacie Azji w Hangzhou i brązowy w czasie halowych mistrzostw świata w Sopocie. Uczestniczył w igrzyskach azjatyckich w Inczon, tam zdobył kolejne dwa złote medale zmagań tej rangi – w biegu na 100 i 200 m ustanowił swymi czasami nowe rekordy igrzysk, na pierwszym z dystansów ustanowił nowy rekord Azji. W 2015 roku został trzykrotnym mistrzem Azji, tytuły zdobył nie tylko indywidualnie w biegu na 100 i 200 m, ale też jako członek katarskiej sztafety 4 × 400 m[2][6].

W czasie igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro brał udział w konkursach biegu na 100 i 200 m. W swych biegach eliminacyjnych zajął odpowiednio 5. miejsce z czasem 10,28 (37. miejsce wśród wszystkich sprinterów) oraz 4. miejsce z czasem 20,36 (23. miejsce wśród wszystkich zgłoszonych do tej konkurencji sprinterów), w obu przypadkach odpadając z dalszej rywalizacji[8].

Na mistrzostwach Azji w Bhubaneswarze otrzymał kolejne dwa medale, srebrny w biegu na 100 m oraz brązowy w biegu na dystansie dwukrotnie dłuższym. Dwa lata później też startował na azjatyckim czempionacie, w swym biegu eliminacyjnym i półfinałowym uzyskał najlepsze czasy w kolejce, jednak w finale nie startował, gdyż mierzył się z kontuzją[6][9].

W ramach rozgrywanych w Tokio igrzysk olimpijskich też startował w konkurencjach biegu na 100 i 200 m, tym razem oba występy zakończył w fazie półfinałowej. W swej grupie zajął odpowiednio 8. miejsce z czasem 10,17 (20. miejsce wśród wszystkich półfinalistów) oraz 5. miejsce z czasem 20,34 (15. miejsce w gronie wszystkich półfinalistów)[10].

W 2022 roku brał udział w mistrzostwach świata rozgrywanych zarówno w hali (wystąpił w konkurencji biegu na 60 m), jak i na stadionie (startował w biegu na 100 m), w obu występach nie osiągnął większych sukcesów. Rok później został halowym wicemistrzem Azji w konkurencji biegu sztafet 4 × 400 m[6].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zawody Miasto Miejsce Konkurencja Wynik
2010 Mistrzostwa Azji Zachodniej Syria Aleppo złoto bieg na 100 m 10,25
złoto bieg na 200 m 20,92
Igrzyska azjatyckie Kanton złoto bieg na 200 m 20,43
złoto bieg na 400 m 45,12
2011 Mistrzostwa Azji Japonia Kobe złoto bieg na 200 m 20,41 CR
Światowe wojskowe igrzyska sportowe Brazylia Rio de Janeiro złoto bieg na 100 m 10,07
złoto bieg na 200 m 20,46
Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu 3. SF bieg na 200 m 20,58
8. bieg na 400 m 45,55
Mistrzostwa panarabskie Zjednoczone Emiraty Arabskie Al-Ajn złoto bieg na 200 m 20,59
Igrzyska panarabskie Katar Doha złoto bieg na 100 m 10,37
srebro bieg na 200 m 21,01
2014 Halowe mistrzostwa Azji Hangzhou srebro bieg na 60 m 6,62
Halowe mistrzostwa świata Polska Sopot brąz bieg na 60 m 6,52
Puchar interkontynentalny Maroko Marrakesz brąz bieg na 100 m 10,04
brąz bieg na 200 m 20,17
Igrzyska azjatyckie Korea Południowa Inczon złoto bieg na 100 m 9,93 AR GR
złoto bieg na 200 m 20,14 GR
2015 Mistrzostwa panarabskie Bahrajn Manama złoto bieg na 100 m 10,04
złoto bieg na 200 m 20,52
Mistrzostwa Azji Wuhan złoto bieg na 100 m 9,91
złoto bieg na 200 m 20,32
złoto sztafeta 4 × 400 m 3:02,50
Mistrzostwa świata Pekin 3. SF bieg na 100 m 9,99
7. bieg na 200 m 20,27
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 5. H bieg na 100 m 10,28
4. H bieg na 200 m 20,36
2017 Igrzyska solidarności islamskiej Azerbejdżan Baku 7. bieg na 100 m 11,46
Mistrzostwa Azji Indie Bhubaneswar srebro bieg na 100 m 10,26
brąz bieg na 200 m 20,79
2019 Mistrzostwa Azji Katar Doha DNF[a] bieg na 200 m N/A
2021 Mistrzostwa panarabskie Tunezja Radis złoto bieg na 100 m 10,19 CR
złoto bieg na 200 m 20,60
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio 8. SF bieg na 100 m 10,17
5. SF bieg na 200 m 20,34
2022 Halowe mistrzostwa świata Serbia Belgrad 3. SF bieg na 60 m 6,60
Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene 7. H bieg na 100 m 10,52
2023 Halowe mistrzostwa Azji Kazachstan Astana 4. bieg na 60 m 6,67
srebro sztafeta 4 × 400 m 3:09,26
Mistrzostwa Azji Zachodniej Katar Doha złoto bieg na 100 m 10,13
złoto bieg na 200 m 20,70
Mistrzostwa panarabskie Maroko Marrakesz złoto bieg na 100 m 10,19
złoto bieg na 200 m 20,52
Mistrzostwa Azji Tajlandia Bangkok 4. bieg na 100 m 10,25
8. SF[b] bieg na 200 m 29,03
Igrzyska azjatyckie Hangzhou 5. SF bieg na 100 m 10,40
4. bieg na 200 m 20,75
2024 Halowe mistrzostwa Azji Teheran 5. H bieg na 60 m 6,92
Źródło: [2][6]

Ma na koncie halowy tytuł mistrza kraju wywalczony w 2023 roku, w konkurencji biegu na 60 metrów[6].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

(stan na 15 maja 2024)

  • bieg na 100 m – 9,91 (4 czerwca 2015, Wuhan, NR; 22 kwietnia 2016, Gainesville, = NR)
  • bieg na 200 m – 19,97 (11 września 2015, Gainesville) NR
  • bieg na 400 m – 45,12 (22 listopada 2010, Kanton)
  • sztafeta 4 × 100 m – 38,24 (2 kwietnia 2016, Gainesville)
  • sztafeta 4 × 400 m – 3:02,50 (7 czerwca 2015, Wuhan)
Halowe
  • bieg na 60 m – 6,51 (25 stycznia 2014, Flagstaff) =NR
  • bieg na 200 m – 21,36 (4 lutego 2010, Linz) NR
  • bieg na 400 m – 47,15 (13 lutego 2010, Lipsk)
  • sztafeta 4 × 400 m – 3:09,26 (12 lutego 2023, Astana)

Źródło: [6]

  1. Wcześniej uzyskał 20,67 w eliminacjach i 20,63 w półfinale, w obu fazach zajmując 1. miejsce w swej grupie.
  2. Wcześniej uzyskał 20,93 w eliminacjach i 20,66 w półfinale, w obu fazach zajmując 1. miejsce w swej grupie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Femi Ogunode. olympedia.org. [dostęp 2024-05-15]. (ang.).
  2. a b c d Femi Ogunode. athleticspodium.com. [dostęp 2024-05-15]. (ang.).
  3. a b Remi Sulola: Best Asian athlete: Nigeria’s negligence drove me to Qatar. thecable.ng, 2016-05-16. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-17)]. (ang.).
  4. Tunde Eludini: Meet Asia’s fastest man who is a Nigerian. premiumtimesng.com, 2015-06-08. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-27)]. (ang.).
  5. Tunde Eludini: INTERVIEW: Why I dumped Nigeria for Qatar – Asia’s fastest man, Ogunode. premiumtimesng.com, 2015-11-27. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-08)]. (ang.).
  6. a b c d e f g Femi OGUNODE | Profile. worldathletics.org. [dostęp 2024-05-15]. (ang.).
  7. IAAF News – Newsletter – Edition 132. iaaf.org, 2012-04-29. s. 2. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-23)]. (ang.).
  8. Arthur Almeida: Rio 2016 – Official results book – Athletics. smsprio2016-a.akamaihd.net, 2016-08-22. s. 7, 10, 18, 21. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).
  9. Fawad Hussain: El Seify, Ogunode storm into finals. thepeninsulaqatar.com, 2019-04-24. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-23)]. (ang.).
  10. S. Tena, Á. Revilla, R. Polanco: Tokyo 2020 Olympics, Results Book. olympics.com, 2021-08-08. s. 19, 20, 33, 34. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-08)]. (ang.).