Przejdź do zawartości

Euro disco

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Euro disco
Pochodzenie

disco, pop, muzyka elektroniczna

Czas i miejsce powstania

przełom lat 70. i 80. XX wieku,
Europa

Instrumenty

Syntezator

Największa popularność

Lata 80. XX wieku

Gatunki pokrewne

disco, post-disco, italo disco, eurobeat, eurodance, disco polo

Euro disco, Eurodisco – podgatunek muzyki disco[1][2] będący jednocześnie stylem w muzyce pop[1], którego początki sięgają końca lat 70. XX wieku[1][3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ popularność muzyki disco gwałtownie spadła w Stanach Zjednoczonych[4], a z jej promowania zrezygnowały największe amerykańskie wytwórnie muzyczne i producenci muzyczni, europejska scena disco kontynuowała ewolucję w obrębie głównego nurtu sceny muzyki pop[4]. Na europejskiej scenie muzyki disco działały zespoły i twórcy m.in. Silver Convention, Love and Kisses, Munich Machine, a także amerykańscy twórcy Donna Summer i Village People, którzy stworzyli brzmienie stylu zdefiniowanego pod koniec lat 70. XX wieku jako euro disco[2][4], w którym zastosowano w linii basowej syntezator Mooga[5]. Pierwsze utwory nagrane w tym stylu muzycznym pojawiły się w 1975 roku[2], a za pierwsze nagranie uznaje się piosenkę "Fly Robin Fly" zespołu Silver Convention[2]. Największą popularność nurtu przypada na lata 80.[3] Cechuje się brzmieniem z syntezatora[1][3]. Wpływ na elektroniczne brzmienie gatunku wywarła działalność Giorgio Morodera, który stworzył swoje własne brzmienie linii basowej grającej wszystkie ćwierćnuty w takcie, czyli tzw. four-to-the-floor[5]. Stworzył ją przy pomocy syntezatora Mooga, który wkrótce zastąpił i w efekcie wyparł brzmienie perkusji[5]. Brzmienie to zostało wykorzystane w utworze Donny Summer pt. „Love To Love You Baby”[5]. Z tego powodu Giorgio Moroder i jego współpracownik Pete Belotte są często określani mianem ojców tego gatunku[5]. Największymi twórcami byli tacy artyści jak Modern Talking[3], czy Sandra[6]. Do tego stylu nie zalicza się włoskiej odmiany disco, którą określa się mianem italo disco[7], choć muzyka euro disco wraz z muzyką funk i disco wywarła wpływ na jej powstanie[5], ani disco z Wielkiej Brytanii, które określa się mianem eurobeatu[7]. Euro disco wywarło wpływ na powstanie muzyki house[8] i eurodance[9]. Muzyka euro-disco wraz z muzyką biesiadną i muzyką italo disco wywarła wpływ na powstanie nurtu polskiej muzyki tanecznej - disco polo[10]. Elementy muzyki euro-disco zawierały też utwory polskich wykonawców muzyki dance w latach 90. XX wieku[11].

Wykonawcy w stylu Eurodisco

[edytuj | edytuj kod]

Do znanych wykonawców muzyki eurodisco należą:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Alex Henderson: Disco. AllMusic. [dostęp 2010-11-09]. (ang.).
  2. a b c d HISTORIA DISCO [online], www.djsportal.com [dostęp 2004-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2004-06-25].
  3. a b c d Historia Euro Disco. euro-flash.net. [dostęp 2007-10-13]. (ang.).
  4. a b c Bernard Weinraub, ARTS IN AMERICA; Here's to Disco, It Never Could Say Goodbye, „The New York Times”, 10 grudnia 2002, ISSN 0362-4331 [dostęp 2017-03-11].
  5. a b c d e f Historia Italo Disco. TOP80.PL, 2008-06-01. [dostęp 2012-07-25]. (pol.).
  6. Pamiętacie Sandrę?. muzyka.interia.pl, 2012-05-18. [dostęp 2012-06-21]. (pol.).
  7. a b Wywiad z Krzysztofem Krawczykiem. interia.pl, 2009-01-19. [dostęp 2009-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-02)]. (pol.).
  8. house, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2014-09-16] (ang.).
  9. Vladimir Bogdanov, Chris Woodstra, Stephen Thomas Erlewine, John Bush: All Music Guide to Electronica: The Definitive Guide to Electronic Music. Backbeat Books, 2001. ISBN 0-87930-628-9. (ang.).
  10. Ewa Potocka: Disco polo jak z galerii handlowej. [w:] Disco polo z wyższej półki [on-line]. muzyka.onet.pl, 2011-04-15. [dostęp 2013-12-02]. (pol.).
  11. Filip Lech, Krótki przewodnik po czterech dekadach disco [online], Culture.pl [dostęp 2015-12-14].
  12. Boney M.. AllMusic. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]