Przejdź do zawartości

Eryk z Lade

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eryk z Lade
Ilustracja
Eryk z Lade darujący życie jeńcowi (Sigurdowi Buessonowi) po bitwie w zatoce Hjorungavagr[1][2][3]
jarl Lade
Okres

od 995
do ok. 1023

earl Northumbrii
Okres

od 1016
do ok. 1023

Dane biograficzne
Dynastia

dynastia z Lade

Data śmierci

ok. 1023

Ojciec

Haakon Sigurdsson

Matka

nieznana z imienia

Żona

Gyda duńska

Dzieci

Haakon Eiriksson

Eryk z Lade (zm. ok. 1023) – jarl Lade, earl Northumbrii, nieślubny syn władcy norweskiego Haakona Sigurdssona.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 995 ojciec Eryka Haakon Sigurdsson został zamordowany, a władzę w Norwegii przejął Olaf I Tryggvason[4]. Eryk wraz z bratem Swenem uciekli do Szwecji na dwór króla Eryka Zwycięskiego, a po jego śmierci szukali pomocy u władcy Danii Swena Widłobrodego. Najprawdopodobniej między 995 a 1000[5] Eryk poślubił córkę króla duńskiego Gydę, z którą miał syna Haakona.

W 1000 Eryk uczestniczył u boku króla Swena w bitwie w Øresundzie przeciw oddziałom Olafa Tryggvasona[6]. W latach 1015–1016 brał udział w wyprawie króla duńskiego Kanuta do Anglii, która zakończyła się zdobyciem przez niego angielskiej korony. Eryk otrzymał wówczas tytuł earla Northumbrii[7]. Po raz ostatni Eryk pojawia się w źródłach pod rokiem 1023 i najprawdopodobniej zmarł wkrótce po tej dacie[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Norsk bokmål: Sigurðr Búason está a salvo del jarl Eiríkr tras la batalla de Hjörungavágr [online], Alamy Limited [dostęp 2022-09-05] (hiszp.).
  2. Eirik jarl [online], www.nordicimage.com [dostęp 2022-09-05].
  3. Heimskringla : Olav Tryggvasons saga [online], www.olhov.net [dostęp 2022-09-05].
  4. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 52–53.
  5. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 89.
  6. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 106–108.
  7. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 117.
  8. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 138.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Morawiec J., Knut Wielki. Król Anglii, Danii i Norwegii (ok. 995–1035), Wydawnictwo Avalon, Kraków 2013, ISBN 978-83-7730-070-1, s. 52–57, 85–89, 106–108, 114–118, 124–125, 137–138.