Przejdź do zawartości

Erydan (mitologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erydan
Ἠριδανός
bóg rzeki Erydan
Inne imiona

Eridanos, Eridanus

Występowanie

mitologia grecka

Teren kultu

starożytna Grecja

Rodzina
Ojciec

Okeanos

Matka

Tetyda

Erydan (stgr. Ἠριδανός Eridanós, łac. Eridanus) – w mitologii greckiej bóg i uosobienie rzeki o tej samej nazwie.

Uchodził za syna tytana Okeanosa[1] i tytanidy Tetydy[1]. Był bratem potamoi (bogów rzecznych) i okeanid (nimf morskich).

W rzece Erydan utonął Faeton, porażony gromem przez Zeusa za to, że skierował rydwan Heliosa zbyt blisko ziemi, co poskutkowało drastycznymi zmianami w klimacie[2].

Mityczny Erydan identyfikowany jest z gwiazdozbiorem Erydanu (Eridanus) oraz z Rodanem lub Padem[1][3].

Herodot (Dzieje 3,115) powątpiewał w istnienie Erydanu: osobiście nie przypuszczam, żeby barbarzyńcy nazywali Eridanem jakąś rzekę, uchodzącą do morza północnego, skąd, jak niesie wieść, bursztyn pochodzi, ani też nie wiem o istnieniu wysp Kassyteryd, skąd do nas cyna przybywa. Naprzód bowiem sama już nazwa Eridanos dowodzi, że jest nie barbarzyńska, lecz helleńska, stworzona przez jakiegoś poetę (tłum. Seweryn Hammer).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 88. ISBN 83-04-04673-3.
  2. Bogowie światła i powietrza. W: Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, s. 71–72. ISBN 83-210-0677-9.
  3. Anton Hajduk, Ján Štohl (red.): Encyklopédia astronómie. Bratislava: Obzor, 1987, s. 165. (słow.).