Przejdź do zawartości

Eric Jelen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eric Jelen
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

11 marca 1965
Trewir

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczny

Status profesjonalny

1982

Zakończenie kariery

1992

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

23 (7 lipca 1986)

Australian Open

1R (1984, 1990, 1991)

Roland Garros

3R (1986)

Wimbledon

4R (1986)

US Open

3R (1986)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

18 (12 czerwca 1989)

Roland Garros

3R (1989)

Wimbledon

3R (1988)

US Open

2R (1988)

Eric Jelen (ur. 11 marca 1965 w Trewirze) – niemiecki tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Zawodowym tenisistą był w latach 1982–1992.

Jelen osiągnął w grze pojedynczej dwa finały rangi ATP World Tour, wygrywając jeden z nich. W grze podwójnej doszedł do jedenastu finałów, z których w pięciu zwyciężył.

W latach 1986–1992 reprezentował Niemcy (do 1989 RFN) w Pucharze Davisa przyczyniając się do zdobycia tytułu w 1988 i 1989 po finałach ze Szwecją. Finał w 1988 zespół w składzie z Jelenem zwyciężył 4:1, w kolejnej edycji 3:2, a sam Jelen zdobył punkty w meczach deblowych partnerując Borisowi Beckerowi[1][2].

W 1988 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Seulu odpadając w pierwszej rundzie singla i debla[3]. W grze podwójnej startował z Carlem-Uwe Steebem.

W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 23. miejscu (7 lipca 1986), a w klasyfikacji gry podwójnej na 18. pozycji (12 czerwca 1989).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 11 października 1987 Brisbane Twarda (hala) Nowa Zelandia Kelly Evernden 6:3, 1:6, 1:6
Zwycięzca 1. 25 czerwca 1989 Bristol Trawiasta Wielka Brytania Nick Brown 6:4, 3:6, 7:5

Gra podwójna (5–6)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 21 września 1986 Hamburg Ceglana Boris Becker Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
4:6, 1:6
Finalista 2. 22 lutego 1987 Indian Wells Twarda Boris Becker Francja Guy Forget
Francja Yannick Noah
4:6, 6:7
Zwycięzca 1. 21 lutego 1988 Mediolan Dywanowa (hala) Boris Becker Czechosłowacja Miloslav Mečíř
Czechosłowacja Tomáš Šmíd
6:3, 6:3
Finalista 3. 23 października 1988 Tokio Dywanowa (hala) Boris Becker Ekwador Andrés Gómez
Slobodan Živojinović
5:7, 7:5, 3:6
Zwycięzca 2. 10 października 1988 Brisbane Twarda (hala) Carl-Uwe Steeb Kanada Grant Connell
Kanada Glenn Michibata
6:4, 6:1
Zwycięzca 3. 26 lutego 1989 Lyon Dywanowa (hala) Dania Michael Mortensen Szwajcaria Jakob Hlasek
Stany Zjednoczone John McEnroe
6:2, 3:6, 6:3
Finalista 4. 14 maja 1989 Hamburg Ceglana Boris Becker Hiszpania Emilio Sánchez
Hiszpania Javier Sánchez
4:6, 1:6
Finalista 5. 29 października 1989 Frankfurt Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Kevin Curren Pieter Aldrich
Danie Visser
6:7, 7:6, 3:6
Finalista 6. 14 kwietnia 1991 Barcelona Ceglana Niemcy Boris Becker Argentyna Horacio de la Peña
Włochy Diego Nargiso
6:3, 6:7, 4:6
Zwycięzca 4. 25 sierpnia 1991 Long Island Twarda Niemcy Carl-Uwe Steeb Stany Zjednoczone Doug Flach
Włochy Diego Nargiso
0:6, 6:4, 7:6
Zwycięzca 5. 10 listopada 1991 Moskwa Dywanowa (hala) Niemcy Carl-Uwe Steeb Andriej Czerkasow
Aleksandr Wołkow
6:4, 7:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. AP, DAVIS CUP; West Germans Clinch Title, 3-0 [online] [dostęp 2018-08-04] (ang.).
  2. The Dispatch - Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2018-08-04].
  3. Eric Jelen Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-08-04] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-11] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]