Przejdź do zawartości

Endoteliny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Endoteliny – grupa peptydów złożonych z 21 aminokwasów o działaniu zwężającym naczynia, wydzielane przez komórki śródbłonka naczyń krwionośnych i kanalików nerkowych[1]. Odgrywają kluczową rolę w hemostazie naczyniowej (utrzymywanie właściwego napięcia naczyń i perfuzji naczyniowej). Mają również działanie mitogenne i proagregacyjne, a w efekcie także aterogenne.

Wyróżnia się endoteliny ET1, ET2 i ET3[1].

Rodzaje receptorów endotelinowych:

Istnieje stan równowagi dynamicznej między substancjami naczyniozwężającymi (np. endoteliną, kalcytoniną) a naczyniorozszerzającymi (np. tlenkiem azotu, prostacykliną)[2].

Główne czynniki zwiększające syntezę endotelin to cytokiny (TNF-α, TGF-β), hipoksja, katecholaminy, angiotensyna II, wazopresyna i trombina[1].

Zsyntetyzowano następujące antagonisty receptora endotelinowego: bosentan, darusentan, tezosentan i sitaksentan.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Tomasz Brzozowski, Stanisław Konturek (red.), Konturek. Fizjologia człowieka, wyd. 3, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2019, s. 446-447, ISBN 978-83-66310-09-4.
  2. Normal physiology, [w:] Endothelinscience [online], Actelion Pharmaceuticals US, Inc [zarchiwizowane 2007-01-13] (ang.).