Elżbieta Łukacijewska

Elżbieta Łukacijewska
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1966 ; Jasło
Zawód, zajęcie	polityk
Alma Mater	Politechnika Rzeszowska
Stanowisko	posłanka na Sejm IV, V i VI kadencji (2001–2009), posłanka do Parlamentu Europejskiego VII, VIII, IX i X kadencji (od 2009)
Partia	Platforma Obywatelska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Elżbieta Łukacijewska (wersja polska) / (wersja angielska)

Elżbieta Katarzyna Łukacijewska z domu Perłowska^[1] (ur. 25 listopada 1966 w Jaśle) – polska polityk, w latach 2001–2009 posłanka na Sejm IV, V i VI kadencji, od 2009 posłanka do Parlamentu Europejskiego VII, VIII, IX i X kadencji.

Życiorys

W 2004 ukończyła studia na Wydziale Zarządzania i Marketingu Politechniki Rzeszowskiej. Od 1985 pracowała jako księgowa w zakładzie Alima-Gerber S.A. w Rzeszowie. W latach 1993–1998 zatrudniona jako główna księgowa w Zespole Szkół w Cisnej. Od 1998 do 2001 sprawowała urząd wójta gminy Cisna, była także wiceprzewodniczącą konwentu wójtów gmin bieszczadzkich. Jest współzałożycielką Stowarzyszenia na Rzecz Lepszej Szkoły w Cisnej.

W 2001 przystąpiła do nowo powstałej Platformy Obywatelskiej. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku otrzymała 5447 głosów, uzyskując mandat posła na Sejm. Od początku kadencji zasiadała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz w Komisji Spraw Zagranicznych, w 2003 zrezygnowała z prac w drugiej z nich, przechodząc do Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Była również wiceprzewodniczącą Komisji ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn. W marcu 2003 wybrano ją na przewodniczącą Podkomisji stałej do spraw monitorowania pozyskiwania i wykorzystania środków z funduszy z Unii Europejskiej. Należała do zgromadzenia parlamentarnego polsko-ukraińskiego. W wyborach parlamentarnych w 2005 z wynikiem 14 166 głosów w okręgu krośnieńskim uzyskała reelekcję. Zasiadała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, a także w Komisji Łączności z Polakami za Granicą. W przedterminowych wyborach z 2007 po raz trzeci uzyskała mandat poselski, otrzymując 25 011 głosów. Pracowała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, pełniąc funkcję wiceprzewodniczącej, a także w Komisji Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Zdrowia. W latach 2004–2010 była przewodniczącą regionu podkarpackiego Platformy Obywatelskiej, następnie została wiceprzewodniczącą.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 została eurodeputowaną, kandydując z drugiego miejsca listy Platformy Obywatelskiej RP w okręgu rzeszowskim i otrzymując 60 011 głosów^[2]. W PE VII kadencji została członkinią frakcji Europejskiej Partii Ludowej, a także Komisji Rozwoju Regionalnego oraz Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności. W honorowym komitecie poparcia jej kandydatury przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2014 znaleźli się m.in. Wojciech Blecharczyk, Tadeusz Ferenc, Piotr Przytocki i Norbert Mastalerz^[3]. W wyniku głosowania z 25 maja tego samego roku utrzymała mandat europosłanki, otrzymując 41 867 głosów^[4]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 uzyskała z ostatniego miejsca na liście Koalicji Europejskiej reelekcję, zdobywając 40 737 głosów^[5]. W 2024 z powodzeniem ubiegała się o ponowny wybór z ramienia Koalicji Obywatelskiej, zdobywając 115 324 głosy^[6].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

Wybory		Organ	Okręg	Wynik
2001	Platforma Obywatelska	Sejm IV kadencji	nr 22	5447 (1,82%)^[7]
2005		Sejm V kadencji		14 166 (5,18%)^[8]
2007		Sejm VI kadencji		25 011 (7,57%)^[9]
2009		Parlament Europejski VII kadencji	nr 9	60 011 (16,36%)^[2]
2014		Parlament Europejski VIII kadencji		41 867 (10,52%)^[4]
2019	Koalicja Europejska	Parlament Europejski IX kadencji		40 737 (5,46%)^[5]
2024	Koalicja Obywatelska	Parlament Europejski X kadencji		115 324 (18,23%)^[6]

Odznaczenia i wyróżnienia

Została odznaczona Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju” (2012)^[10], nagrodzona Nagrodą św. Michała Patrona gminy Strzyżów^[11], medalem „Zasłużony Tarnobrzeżanin”^[12] oraz wyróżniona dyplomem uznania przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy za wkład w umacnianie relacji polsko-ukraińskich^[13].

Życie prywatne

Córka Emila i Genowefy^[1]. Jest zamężna, ma dwie córki^[14].

Przypisy

↑ ^a ^b Dane osoby z wykazu osób publicznych. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2017-12-15].
↑ ^a ^b Wybory do Parlamentu Europejskiego zarządzone na dzień 7 czerwca 2009. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
↑ Oni wspierają Elżbietę Łukacijewską w wyborach do Parlamentu Europejskiego. esanok.pl, 2014-05-20. [dostęp 2017-12-15].
↑ ^a ^b Wybory do Parlamentu Europejskiego zarządzone na dzień 25 maja 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
↑ ^a ^b Wybory do Parlamentu Europejskiego 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
↑ ^a ^b Wybory do Parlamentu Europejskiego 2024. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-10].
↑ Wybory parlamentarne 2001. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
↑ Wybory do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 25 września 2005. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
↑ Wybory do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 21 października 2007. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
↑ Rzeszów, Elżbieta Łukacijewska odznaczona Złotym „Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju”. lukacijewska.pl, 2012-02-01. [dostęp 2017-12-15].
↑ Kuba Kowalczyk: „Nagroda Świętego Michała” dla Elżbiety Łukacijewskiej. jaslonet.pl, 2009-10-04. [dostęp 2017-12-15].
↑ Dominik Siatrak: Europoseł Elżbieta Łukacijewska z wizytą w Tarnobrzegu. leliwa.pl, 2013-05-24. [dostęp 2017-12-15].
↑ Krasiczyn, Elżbieta Łukacijewska odznaczona w XXI rocznicę Niepodległości Ukrainy, przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy za wkład w umacnianie relacji polsko-ukraińskich. lukacijewska.pl, 2012-09-06. [dostęp 2017-12-15].
↑ Prywatnie: Rodzina. lukacijewska.pl. [dostęp 2017-12-15].

Bibliografia

Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-12-15].
Strona sejmowa posła VI kadencji Sejmu. [dostęp 2017-12-15].

Linki zewnętrzne

Elżbieta Łukacijewska – strona prywatna. [dostęp 2017-12-15].

[ipn-1] Dane osoby z wykazu osób publicznych. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2017-12-15].

[:0-2] Wybory do Parlamentu Europejskiego zarządzone na dzień 7 czerwca 2009. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].

[3] Oni wspierają Elżbietę Łukacijewską w wyborach do Parlamentu Europejskiego. esanok.pl, 2014-05-20. [dostęp 2017-12-15].

[:1-4] Wybory do Parlamentu Europejskiego zarządzone na dzień 25 maja 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].

[:2-5] Wybory do Parlamentu Europejskiego 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].

[pe2024-6] Wybory do Parlamentu Europejskiego 2024. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-10].

[7] Wybory parlamentarne 2001. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].

[8] Wybory do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 25 września 2005. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].

[9] Wybory do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 21 października 2007. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].

[10] Rzeszów, Elżbieta Łukacijewska odznaczona Złotym „Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju”. lukacijewska.pl, 2012-02-01. [dostęp 2017-12-15].

[11] Kuba Kowalczyk: „Nagroda Świętego Michała” dla Elżbiety Łukacijewskiej. jaslonet.pl, 2009-10-04. [dostęp 2017-12-15].

[12] Dominik Siatrak: Europoseł Elżbieta Łukacijewska z wizytą w Tarnobrzegu. leliwa.pl, 2013-05-24. [dostęp 2017-12-15].

[13] Krasiczyn, Elżbieta Łukacijewska odznaczona w XXI rocznicę Niepodległości Ukrainy, przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy za wkład w umacnianie relacji polsko-ukraińskich. lukacijewska.pl, 2012-09-06. [dostęp 2017-12-15].

[14] Prywatnie: Rodzina. lukacijewska.pl. [dostęp 2017-12-15].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]