Przejdź do zawartości

Edith Jacobson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edith Jacobson
Państwo działania

Niemcy, USA

Data i miejsce urodzenia

1897-09-10
Chojnów

Data i miejsce śmierci

1978-12-08
Nowy Jork

Doktor
Specjalność: psychiatria, psychoanaliza
Alma Mater

Uniwersytet w Heidelbergu

Doktorat

1923 – Gruźlica niemowląt i małych dzieci[1]

Praca zawodowa
Tablica pamiątkowa, Edith Jacobssohn, Emser Straße 39d, Berlin-Wilmersdorf, Niemcy

Edith Jacobson (niem. Edith Jacobssohn; ur. 10 września 1897 w Chojnowie, zm. 8 grudnia 1978 w Nowym Jorku) – niemiecka lekarka, psychiatra i psychoanalityk żydowskiego pochodzenia. Od 1954 do 1956 pełniła funkcję przewodniczącej Nowojorskiego Towarzystwa i Instytutu Psychoanalitycznego[2]. Jej główny wkład w myślenie psychoanalityczne dotyczył rozwoju poczucia tożsamości, samooceny oraz zrozumienia mechanizmów depresji i psychozy[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Edith Jacobson urodziła się 10 września 1897 roku w Chojnowie (ówcześnie Haynau) na terenie dzisiejszego województwa dolnośląskiego. Jej ojciec Jacques Jacobssohn był lekarzem, matka Pelagia z domu Pulvermann zajmowała się muzyką.

W wieku 20 lat Edith rozpoczęła studia medyczne; w Jenie, Heidelbergu i Monachium. W 1922 roku zdała egzamin państwowy na Uniwersytecie w Monachium a w 1923 r. obroniła doktorat na temat gruźlicy niemowląt i małych dzieci[1]. W 1929 roku otworzyła w Berlinie prywatną praktykę neurologiczną.

24 października 1935 roku została aresztowana w swoim mieszkaniu w Berlinie przez gestapo. Powodem aresztowania był jej udział w socjalistycznej grupie oporu Neu Beginnen za co została skazana na 2 lata i 3 miesiące pozbawienia wolności za zdradę stranu[4]. Jeszcze w więzieniu Edith Jacobson napisała esej Wege der weiblichen Über-Ich-Bildung (Drogi formowania kobiecego superego), w którym skrytykowała teorię kobiecości Zygmunta Freuda.

W 1940 roku uciekła z nazistowskich Niemiec do Nowego Jorku przez Pragę, gdzie otworzyła praktykę zawodową oraz została członkiem Nowojorskiego Towarzystwa i Instytutu Psychoanalitycznego. Pełniła także funkcję profesora wizytującego na Albert Einstein College of Medicine[5].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
  • Wkład w tworzenie charakteru aspołecznego, International Journal for Psychoanalysis, red. Sigmund Freud, Internationaler Psychoanalytischer Verlag, Wiedeń 1930, t. 16, s. 210-235
  • Sposoby formowania kobiecego superego, International Journal for Psychoanalysis, International Psychoanalytical Publishing House, 23, 1937, s. 402-412
  • Konflikt psychotyczny a rzeczywistość. Suhrkamp, ​​Frankfurt 1972
  • Jaźń i świat przedmiotów. Suhrkamp, ​​Frankfurt 1973

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b psychoanalytikerinnen.de, Leksykon biograficzny. [dostęp 2022-07-31].
  2. The New York Psychoanalytic Society & Institute - History. [dostęp 2022-07-31]. (ang.).
  3. Tuttman, S.. Edith Jacobson’s major contributions to psychoanalytic theory of development.. „The American Journal of Psychoanalysis”, s. 135–147, 1985. DOI: 10.1007/bf01250257. 
  4. Kessler, J. A.. The Black Notebook. Edith Jacobson’s prison notes 1935/1936.. „The International Journal of Psychoanalysis”, s. 1-16, 2021. DOI: 10.1080/00207578.2021.1927046. 
  5. Dr. Edith Jacobson, 81 Years Old, A Psychoanalyst and Professor. „New York Times”, s. 25, 13.12.1978.