Przejdź do zawartości

Eanfrith z Nortumbrii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eanfrith
Król Bernicji
Okres

od 633
do 634

Poprzednik

Edwin

Następca

Oswald

Dane biograficzne
Ojciec

Etelfryd

Rodzeństwo

Oswiu, Oswald, Oslac, Oslaf, Oswudu

Dzieci

Talorgan

Eanfrith z Nortumbrii, Eanfrid, Anfrith — władca średniowiecznego anglosaskiego królestwa Bernicji.

Eanfrid był synem Etelfryda, pierwszego władcy, któremu udało się połączyć Bernicję i Deirę pod jednymi rządami. Wraz z braćmi Oswiu, Oswaldem, Oslacem, Oslafem, Offą i Oswudu byli athelingami Bernicji. Zostali oni wszyscy po śmierci ojca w 616 roku wypędzeni z kraju przez jego następcę, Edwina z Deiry[1][2]. Do końca panowania Edwina nie odważyli się wrócić do kraju i domagać się swych praw do tronu; przebywali na dworach władców Piktów i Irlandczyków[2]. Tam właśnie Eanfrid przyjął chrzest[2].

Kiedy Edwin zginął w bitwie z Pendą z Mercji, athelingowie Bernicji zdecydowali się na powrót z wygnania, a Eanfrid, jako najstarszy z nich, zasiadł na tronie Bernicji[3][2]. W tym samym czasie władzę w sąsiedniej Deirze przejął Osric. Obydwaj młodzi władcy byli chrześcijanami, jednak po objęciu władzy porzucili nową religię i wrócili do wierzeń pogańskich[2]. Kiedy Cadwallon, władca Gwyneddu w 634 roku zabił Osrica w oblężeniu bliżej niesprecyzowanej twierdzy i dał się poznać w Deirze jako krwawy tyran, Eanfrid przybył do niego z poselstwem, by prosić o pokój. Cadwallon jednak odmówił i zabił młodego władcę[2].

Beda odnotował również, że apostazja Eanfrida i Osrica została uznana za "odrażającą" i kronikarze zdecydowali się wymazać ich imiona z historii a okres ich panowania zaliczyć do okresu panowania Oswalda, który ponownie połączył oba królestwa[2], co uważane jest za rzeczywiste powstanie Nortumbrii.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kronika anglosaska, AD.617
  2. a b c d e f g Beda, ks.3, rozdz.1
  3. Kronika anglosaska, AD.634

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]