Dzień Obrońcy Ojczyzny
| |
| Dzień | |
|---|---|
| Państwa |
|
| Typ święta | |
| Zwyczaje | |
| Upamiętnia |
powstanie Armii Czerwonej i jej pierwsze bitwy pod Pskowem i Narwą (1918) |
| Symbole |
flaga państwowa, czerwona gwiazda |
| Inne nazwy |
Dzień Armii Czerwonej i Marynarki Wojennej |
Dzień Obrońcy Ojczyzny (ros. День защитника Отечества) – wywodzące się z czasów ZSRR święto obchodzone 23 lutego w krajach byłego Związku Radzieckiego.
Święto to zostało ustanowione w 1922 roku jako Dzień Armii Czerwonej i Marynarki Wojennej. Od 1946 do 1993 roku było nazywane Dniem Armii Radzieckiej i Marynarki Wojennej (ros. День Советской Армии и Военно-Морского флота).
W Rosji w 1995 roku ustanowiono nową nazwę na Dzień Obrońcy Ojczyzny, a od 2002 roku jest to dzień wolny od pracy.
Dzień Obrońcy Ojczyzny jest świętem i dniem wolnym od pracy również w Doniecku (od 2015 roku)[1], Kirgistanie (dzień wolny od 2004 roku)[2], Ługańsku (od 2015 roku)[3] i Osetii Południowej. Jako święto (lecz już jako dzień roboczy) Dzień Obrońcy Ojczyzny jest obchodzony na Białorusi, w Naddniestrzu i Tadżykistanie. Natomiast nieoficjalne uroczystości Dnia Obrońcy Ojczyzny odbywają się w Abchazji, Armenii, Estonii, Górskim Karabachu, Kazachstanie, na Łotwie, w Mołdawii i innych krajach[4][5].
Dzień Obrońców Ojczyzny był świętem państwowym na Ukrainie w latach 1999–2014[6]. Święto zostało zniesione 14 października 2014 przez prezydenta Ukrainy, Petra Poroszenkę i zastąpione przez Dzień Obrońcy Ukrainy ustanowiony wówczas, jako święto państwowe[7][8]. Mimo oficjalnego zniesienia dotychczasowe święto było obchodzone nieoficjalnie przez jakiś czas[9].
Uroczystości związane z Dniem Obrońcy Ojczyzny odbywały się także w Polsce, między innymi na Cmentarzu Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich w Warszawie[10]. Dawniej uroczystości odbywały się w wielu miastach i przy Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie[11].
We wszystkich wyżej wymienionych krajach święto wciąż jest postrzegane jako święto wojska. Z racji tego, że służba wojskowa utożsamiana jest z płcią męską, zwyczajowo jest to także Dzień Mężczyzn[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Глава ДНР объявил 23 февраля выходным днем – РИА Новости, 18.02.2015 [online], ria.ru [dostęp 2017-11-22] (ros.).
- ↑ Kodeks Pracy obowiązujący w Republice Kirgiskiej, obowiązujący od 2004 roku, art 113.
- ↑ В ЛНР подписан указ о праздновании 23 февраля – Российская газета [online], rg.ru [dostęp 2017-11-22] (ros.).
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2017-11-22].
- ↑ FromUz.Com – Новости – 23 февраля в странах СНГ: от трагедий до курьезов [online], fromuz.com [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-06] (ros.).
- ↑ Указ Президента України №806/2014 [online], president.gov.ua [dostęp 2018-02-19] (ukr.).
- ↑ Rozporządzenie. Ukraińska Prawda. [dostęp 2014-10-14]. (ukr.).
- ↑ Ukraina po raz pierwszy obchodziła Dzień Obrońców [online], Polska Agencja Prasowa, 14 października 2015 [dostęp 2023-01-16] (pol.).
- ↑ Kiev Information Guide. Ukrainian Holidays [online], kiev.info [dostęp 2018-02-19] (ang.).
- ↑ Dzień Obrońcy Ojczyzny – Wydarzenia – Biuro Bezpieczeństwa Narodowego [online], www.bbn.gov.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
- ↑ Dziennik Telewizyjny, 23.02.1987, główne wydanie, Program 1 Telewizji Polskiej.
- ↑ Dzień Obrońcy Ojczyzny na polskieradio.pl [opublikowano: 2009-02-23].