Drzewica karaibska
| Dendrocygna arborea[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
drzewica karaibska | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Drzewica karaibska[4] (Dendrocygna arborea) – gatunek dużego ptaka wodnego z podrodziny drzewic (Dendrocygninae) w rodzinie kaczkowatych (Anatidae). Zamieszkuje rejon Karaibów, w szczególności Bahamy. Nie wyróżnia się podgatunków[5]. Gatunek bliski zagrożenia wyginięciem.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała wynosi 48–58 cm, masa ciała samic 800–1320 g, samców 760–1240 g[6]. U dorosłych osobników większość upierzenia brązowa, z czarno-białymi wzorami na bokach, białawym brzuchem i czarnym dziobem[7].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Zasięg występowania obejmuje obszar zwany dawniej Indiami Zachodnimi. Obecnie miejsca lęgowe odnotowano jedynie na Bahamach, Turks i Caicos, Kubie, Kajmanach, Jamajce, Republice Dominikany, Portoryko oraz Antigui i Barbudzie. Środowisko życia stanowią namorzyny oraz tereny bagniste[7].
Zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek osiadły, aktywny w nocy, o zmierzchu i świcie. W dzień zbiera się w grupy do 100 osobników celem wspólnego wypoczynku lub żeruje. Gniazda mieszczą się między liśćmi palm, w zaroślach oplątw lub w dziupli. Na Antigui odnotowano także gniazdo w postaci dołka wydrapanego w ziemi i wysłanego liśćmi. Okres lęgowy trwa cały rok, najintensywniejszy jednak w miesiącach letnich[7]. Samica składa zazwyczaj 6–12 kremowych jaj o wymiarach 56,4–61 mm x 40,7–43,4 mm i masie 54,5–71 g[6]. Okres inkubacji trwa około 30 dni[6].
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2019 roku uznaje drzewicę karaibską za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened); wcześniej – od 1994 roku miała ona status gatunku narażonego na wyginięcie (VU – Vulnerable)[3]. Liczebność populacji w 2007 roku szacowano na 6–15 tysięcy dorosłych osobników; najliczniejsza populacja występuje na Kubie. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dendrocygna arborea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 128. (łac.).
- ↑ a b BirdLife International, Dendrocygna arborea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-1 [dostęp 2020-07-06] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Dendrocygninae Reichenbach, 1849-50 - drzewice (wersja: 2020-01-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-06].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Family Anatidae. IOC World Bird List: Version 10.1. [dostęp 2020-07-23]. (ang.).
- ↑ a b c C. Carboneras & G.M. Kirwan: West Indian Whistling-Duck (Dendrocygna arborea), version 1.0. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.wiwduc1.01. [dostęp 2020-07-06]. (ang.).
- ↑ a b c West Indian whistling-duck (Dendrocygna arborea). ARKive. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-07)].
- ↑ Species factsheet: Dendrocygna arborea. BirdLife International. [dostęp 2020-07-23]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).