Przejdź do zawartości

Drepung

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drepung
འབྲས་སྤུངས་
Ilustracja
Widok na Drepung
Państwo

 Chiny

Miejscowość

góra Gambo Utse

Kościół

buddyjski

Typ zakonu

męski

Założyciel klasztoru

Jamyang Chojey

Data budowy

1416

Położenie na mapie Tybetańskiego Regionu Autonomicznego
Mapa konturowa Tybetańskiego Regionu Autonomicznego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Drepung”
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Drepung”
Ziemia29°40′35″N 91°02′51″E/29,676389 91,047500

Drepung (tyb. འབྲས་སྤུངས་, Wylie: ’bras spungs, ZWPY: Zhaibung; chiń. upr. 哲蚌寺; chiń. trad. 哲蚌寺; pinyin Zhébàng Sì) – jeden z trzech wielkich klasztorów uniwersytetów Gelug w Tybecie (nazwa dokładnie oznacza „Stos Ryżu”).

Pozostałe dwa to Ganden i Sera. Drepung jest największym z tybetańskich klasztorów. W czasach swojej świetności pierwszym był największym klasztorem na świecie, spośród wszystkich religii. Założony w 1416 przez Jamyanga Chojeya, bezpośredniego ucznia Je Tsongkhapy, założyciela szkoły gelug. Znajduje się na górze Gambo Utse, pięć kilometrów od zachodnich przedmieść Lhasy.

F. Spencer Chapman po podróży do Tybetu, w latach 1936–1937, relacjonował, że Drepung był wówczas największym klasztorem na świecie i liczył 7700 michów, ale niekiedy liczba ta sięgała nawet 10 tys.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Drepung był znany z wysokiego standardu studiów akademickich i był nazywany Nalandą Tybetu, co odnosiło się do sławnego buddyjskiego klasztoru uniwersyteckiego w Indiach.

Młodzi misi

Chapman podaje że w późnych latach 30 XX w., klasztor był podzielony na cztery koledże, każdy przeznaczony dla michów z określonego regionu: Kampów, Mongołów itd. Kierownictwo nad każdym koledżem było sprawowane przez opata wyznaczonego przez Dalajlamę XIII[1].

Obecnie klasztor podzielony jest na siedem wielkich koledży: Gomang (sGo-mang), Loseling (Blo-gsal gling), Deyang (bDe-dbyangs), Shagkor (Shag-skor), Gyelwa (rGyal-ba) lub Tosamling (Thos-bsam gling), Dulwa (‘Dul-ba) i Ngagpa (sNgags-pa). Można porównać go do takich uniwersytetów jak Uniwersytet Oksfordzki czy Uniwersytet Paryski w średniowieczu, gdzie poszczególne koledże rozwijały poszczególne gałęzie nauk i stowarzyszały różne tradycje geograficzne.

wnętrzne sali modlitewnej w klasztorze Drepung
Sala Modlitw

Dziś w klasztorze przebywa zaledwie kilkuset michów z powodu ograniczeń nałożonych przez rząd chiński. Jednak instytucja kontynuuje swoje tradycje na wygnaniu: kampusy w stanie Karnataka w południowych Indiach zostały ofiarowane Tybetańczykom przez indyjskiego premiera Jawaharlala Nehru. Klasztor w Indiach liczy ponad 5000 michów, z czego około 3000 w Drepung Loseling oraz 2000 w Drepung Gomang. Setki nowych adeptów jest przyjmowanych każdego roku, wielu spośród nich to uchodźcy z Tybetu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Chapman F. Spencer. Lhasa the Holy City, p. 198. Readers Union Ltd., London.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dowman, Keith. 1988. The Power-places of Central Tibet: The Pilgrim’s Guide. Routledge & Kegan Paul, London and New York. ISBN 0-7102-1370-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]