Domna

Domna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, notowane w Polsce już od 1438 roku^[1], wywodzące się od łacińskiego przydomka Domna, pochodzącego od celt. Domnus, Donnus lub łac. Dominus ("Pan")^[2].

Domna imieniny obchodzi:

2 czerwca, jako wspomnienie św. Domny, wspomninanej razem ze śwśw. Blandyną i Fotynem oraz innymi towarzyszami^[3]
28 grudnia, jako wspomnienie św. Domny, męczennicy z Nikomedii razem ze św. Teofilą i innymi towarzyszami^[4].

Zobacz też:

Julia Domna – cesarzowa rzymska

Przypisy

↑ W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3, (Ciemek-Dźwiżeń). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk 1967
↑ M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0
↑ Heiligenlexikon, por. Fros H., Sowa F., Księga imion i świętych, t. 2, Kraków 1997, ISBN 83-7097-374-4, kol. 355
↑ Katolsk.no, por. H. Fros, F. Sowa Księga imion i świętych t. 4, Kraków 2000, ISBN 83-7097-671-9, kol. 392

[1] W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3, (Ciemek-Dźwiżeń). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk 1967

[2] M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0

[3] Heiligenlexikon, por. Fros H., Sowa F., Księga imion i świętych, t. 2, Kraków 1997, ISBN 83-7097-374-4, kol. 355

[4] Katolsk.no, por. H. Fros, F. Sowa Księga imion i świętych t. 4, Kraków 2000, ISBN 83-7097-671-9, kol. 392

[1]

[2]

[3]

[4]