Przejdź do zawartości

Dimityr Stojanow (1928–1999)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dimityr Stojanow
Data urodzenia

7 listopada 1928

Data śmierci

10 kwietnia 2003

Minister spraw wewnętrznych Bułgarii
Okres

od 7 kwietnia 1973
do 19 grudnia 1989

Przynależność polityczna

Bułgarska Partia Komunistyczna

Poprzednik

Angeł Canew

Następca

Georgi Tanew

Odznaczenia
Bohater Ludowej Republiki Bułgarii
Order Georgi Dimitrowa (Bułgaria) Order Georgi Dimitrowa (Bułgaria) Order Georgi Dimitrowa (Bułgaria) Order 13 wieków Bułgarii Order Rewolucji Październikowej

Dimityr Iwanow Stojanow (bułg. Димитър Иванов Стоянов, ur. 7 listopada 1928 w Strażicy, zm. 7 grudnia 1999 w Sofii) – bułgarski polityk komunistyczny, minister spraw wewnętrznych Ludowej Republiki Bułgarii (1973-1989)[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1943–1944 uczył się w męskim gimnazjum w Gornej Orjachowicy, później w Strażicy. Podczas wojny wraz z rodziną pomagał partyzantom; jego ojciec został za to zabity przez karną ekspedycję przeciwpartyzancką. Po przewrocie z 9 września 1944 działał w komunistycznym ruchu młodzieżowym, był m.in. instruktorem Komitetu Okręgowego, a później I sekretarzem Komitetu Okręgowego DKMS (Dimitrowskiego Komunistycznego Związku Młodzieży) w Gornej Orjachowicy, a 1948-1953 studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Państwowego w Sofii. Od 1953 działał w BPK, pracował w wydziale KC DKMS, 1955-1958 był I sekretarzem Komitetu Okręgowego DKMS w Wielkim Tyrnowie i członkiem Komitetu Okręgowego BPK, 1958-1961 był I sekretarzem KC DKMS. Od 1971 sekretarz, a 1971-1973 I sekretarz Komitetu Okręgowego BPK w Wielkim Tyrnowie, od 7 kwietnia 1973 do 15 grudnia 1988 minister spraw wewnętrznych Bułgarii. Miał stopień generała pułkownika. Od 13 grudnia 1988 do 16 listopada 1989 członek Biura Politycznego i sekretarz KC BPK, w listopadzie 1990 wykluczony z partii. Odznaczony dwoma Orderami Georgi Dimitrowa i Orderem 13 wieków Bułgarii.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 70-72. ISBN 978-954-430-603-8.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]