Przejdź do zawartości

Daniszmend Ghazi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kumusztakin Daniszmend Ahmed Ghazi[1] właściwie Tajlu[2] (? - zm. 1104) – eponimimiczny założyciel dynastii Daniszmendydów

Życie

[edytuj | edytuj kod]

Po klęsce bizantyjskiej armii pod Manzikert w 1071 roku, władza cesarska nad Azją Mniejszą została mocno osłabiona i półwysep stanął otworem przed grupami koczowniczych Turków. Jednej z takich grup przewodził Daniszmend Ghazi. Korzystając z lojalnych wobec niego sił podporządkował sobie tereny leżące w dolnym biegu rzeki Halys (obecnie Kızılırmak w Turcji), podbijając Neocezareę (dzisiaj Niksar), Tokat, Sebasteę (dzisiejsze Sivas w Turcji) i Euchaitę[3]. Czyniło go to jednym z najsilniejszych emirów tureckich na terenie Azji Mniejszej.

W czasie I krucjaty próbował przeciwstawić się wojskom krzyżowców, ale jego wojska poniosły klęskę pod Doryleum[3]. Do drugiego znaczniejszego starcia doszło w okolicach Heraklei, gdzie jednak nie przyjął bitwy i wobec naporu Boemunda podjął decyzję o wycofaniu się[3]. W 1100 roku udało mu się w końcu pokonać armię łacinników w bitwie pod Melitene[1]. Do jego niewoli trafił wówczas sam książę Antiochii. Sukcesem tym zyskał dużą sławę - był pierwszym władcą tureckim który zdołał pokonać krzyżowców w walnej bitwie[3]. Kolejnym sukcesem było rozbicie jednej z wypraw w czasie Krucjat roku 1101 w bitwie pod Merzifon[1]. Później jednak jego polityka względem łacinników uległa zmianie, groźniejszymi rywalami stali się bowiem dla niego emirowie Seldżuccy. Mimo to nadal prowadził ekspansję, aż do swojej śmierci w 1104 roku, atakując ziemie cylicyjskich Ormian. W 1103 roku udało mu się w końcu opanować Melitene. W chwili śmierci jego państwo było jednym z najsilniejszych politycznych graczy na terenie Azji Mniejszej. Władzę po nim objęli jego synowie - Emir Ghazi Kumusztakin, któremu dostały się posiadłości w Anatolii i Sunkur, który otrzymał Melitene i ziemie syryjskie[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Runciman Steven, Dzieje wypraw krzyżowych: Królestwo Jerozolimskie i frankijski wschód 1100-1187, tom 2, Książnica, 2009
  2. | History: "Turkish dynasties". Foundation for Medieval Genealogy
  3. a b c d Runciman Steven, Dzieje wypraw krzyżowych: Pierwsza krucjata i założenie Królestwa Jerozolimskiego, tom 1,Książnica, 2009