Przejdź do zawartości

Daniel Evans (tenisista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Evans
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

23 maja 1990
Birmingham

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2006

Zakończenie kariery

aktywny

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

21 (7 sierpnia 2023)

Australian Open

4R (2017)

Roland Garros

2R (2022)

Wimbledon

3R (2016, 2019, 2021)

US Open

4R (2021)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

52 (26 kwietnia 2021)

Australian Open

2R (2021)

Roland Garros

2R (2019, 2020)

Wimbledon

1R (2014, 2016, 2019)

US Open

3R (2016)

Daniel Evans (ur. 23 maja 1990 w Birmingham) – brytyjski tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W cyklu ATP Tour w grze pojedynczej awansował do czterech finałów, odnosząc dwa zwycięstwa. Jego najlepszym osiągnięciem w turniejach Wielkiego Szlema jest czwarta runda Australian Open 2017 i US Open 2021.

W grze podwójnej osiągnął trzy finały w turniejach rangi ATP Tour.

Dnia 28 kwietnia 2017 w Barcelonie Evansa poddano kontroli dopingowej, a 23 czerwca władze ITF ujawniły, że w wyniku inspekcji wykryto w jego organizmie kokainę[1]. W październiku zawodnik został zawieszony na rok (od 23 kwietnia 2017 do 23 kwietnia 2018) i zobowiązany do zwrotu punktów w rankingu oraz kwoty 103 890 euro zarobionych od momentu przeprowadzenia testu do dnia opublikowania wyniku[1].

Najwyższe – 21. miejsce w singlu osiągnął podczas notowania 7 sierpnia 2023 roku. 26 kwietnia 2021 roku zanotował 52. pozycję w deblu.

Od 2009 roku reprezentuje Wielką Brytanię w rozgrywkach Pucharu Davisa. Do lutego 2023 roku rozegrał łącznie trzydzieści dwa mecze, z czego zwyciężył w dwunastu.

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (2–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 14 stycznia 2017 Sydney Twarda Luksemburg Gilles Müller 6:7(5), 2:6
Finalista 2. 24 lutego 2019 Delray Beach Twarda Mołdawia Radu Albot 6:3, 3:6, 6:7(7)
Zwycięzca 1. 7 lutego 2021 Melbourne Twarda Kanada Félix Auger-Aliassime 6:2, 6:3
Zwycięzca 2. 6 sierpnia 2023 Waszyngton Twarda Holandia Tallon Griekspoor 7:5, 6:3

Gra podwójna (0–3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 3 kwietnia 2021 Miami Twarda Wielka Brytania Neal Skupski Chorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Mate Pavić
4:6, 4:6
Finalista 2. 18 kwietnia 2021 Monte Carlo Ceglana Wielka Brytania Neal Skupski Chorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Mate Pavić
3:6, 6:4, 7–10
Finalista 3. 14 sierpnia 2022 Montreal Twarda Australia John Peers Holandia Wesley Koolhof
Wielka Brytania Neal Skupski
2:6, 6:4, 6–10

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Dan Evans: British tennis player banned for one year for positive cocaine test, „BBC Sport”, 3 października 2017 [dostęp 2018-05-26] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]