Przejdź do zawartości

Christian Archibald Herter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christian Herter
Ilustracja
Data urodzenia

28 marca 1895 r.

Data śmierci

30 grudnia 1966 r.

53. sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych
Okres

od 22 kwietnia 1959
do 20 stycznia 1961

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Poprzednik

John Foster Dulles

Następca

Dean Rusk

59. Gubernator Massachusetts
Okres

od 8 stycznia 1953
do 3 stycznia 1957

Poprzednik

Paul Andrew Dever

Następca

John Foster Furcolo

podpis

Christian Archibald Herter (ur. 28 marca 1895, zm. 30 grudnia 1966) – amerykański polityk i urzędnik; gubernator stanu Massachusetts w latach 1953-56 oraz sekretarz stanu w latach 1959-61.

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Herter urodził się w Paryżu w rodzinie amerykańskich artystów-emigrantów, Alberta Hertera i Adeli McGinnis. Na miejscu uczęszczał do szkoły École Alsatienne (1901-1904), po czym po przeprowadzce do Nowego Jorku, uczył się w Browning School (1904-1911). W roku 1915 ukończył studia na Uniwersytecie Harvarda. W następnym roku został zatrudniony jako attaché w ambasadzie amerykańskiej w Berlinie. W roku 1919 uczestniczył w konferencji, której skutkiem było powołanie amerykańskiej Rady Stosunków Międzynarodowych.

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1917 Herter poślubił zamożną dziedziczkę Mary Caroline Pratt (1895-1980). Była ona córką Frederica B. Pratta, wieloletniego prezesa Instytutu Pratta. Jej pradziadkiem był jeden z założycieli koncernu Standard Oil, Charles Pratt. Herter miał trzech synów i córkę. Jeden z jego synów, Christian A. Herter Jr., zajmował się w dorosłym życiu sprawami międzynarodowymi.

Kariera polityczna

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1931 Herter został po raz pierwszy wybrany do Izby Reprezentantów stanu Massachusetts, w której ławach zasiadał do roku 1942. Wówczas ubiegał się z 10 dystryktu Massachusetts o miejsce w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Jego rywalem był George H. Tinkham, którego izolacjonistyczne poglądy zaszkodziły mu w okresie II wojny światowej. Gdy Herter ogłosił, że będzie ubiegać się o miejsce w Izbie Reprezentantów, Tinkham wycofał się i otworzył Herterowi drogę do elekcji. Chociaż Herter krytykował politykę Nowego Ładu, zainicjowaną przez Franklina D. Roosevelta, wyróżnił się głównie dzięki swojej postawie w sprawach międzynarodowych (l. 1943-53). Szczególnie zasłynął w roku 1947 za sprawą tzw. Komitetu Hertera. Jego sprawozdanie przyczyniło się do sformułowania propozycji, które wcielono w życie w ramach Planu Marshalla, zrealizowanego za kadencji prezydenta Harry’ego Trumana. W międzyczasie Herter odmówił udziału w stałej komisji kongresowej ds. śledzenia działalności cudzoziemców. W roku 1947 założył Instytut Bliskowschodni ze słynnym wykładowcą George’em Campem Keiserem. W tym samym czasie zasiadał w radzie zarządzającej Światowej Fundacji na rzecz Pokoju (World Peace Foundation). Pozostał w Kongresie do roku 1953, gdy wybrano go na stanowisko gubernatora stanu Massachusetts.

Herter nie ubiegał się o reelekcję na stanowisku gubernatora w roku 1956. 21 lutego 1957 r. powierzono mu posadę podsekretarza stanu w administracji prezydenta Eisenhowera drugiej kadencji. Następnie, gdy ówczesny sekretarz stanu John Foster Dulles zapadł na ciężką chorobę, Herter objął jego urząd (22 kwietnia 1959r). Dulles zmarł miesiąc później. W roku 1961 Herter został udekorowany Medalem Wolności.

Po wyborach w roku 1960 nie pełnił żadnego oficjalnego stanowiska, jednak jako „starszy urzędnik” udzielał się w różnych radach i komisjach. Był również specjalnym reprezentantem w negocjacjach handlowych. Współpracował zarówno z Johnem F. Kennedym jak i Lyndonem Johnsonem, aż do swojej śmierci w roku 1966 w Waszyngtonie. Został pochowany na cmentarzu Prospect Hill w Millis, w stanie Massachusetts.

Christian Herter cieszył się dożywotnio reputacją internacjonalisty. Szczególnie angażował się w rozwój politycznych i gospodarczych stosunków w Europie.

Dorobek

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1943, wspólnie z Paulem Nitze (dalekim kuzynem), Herter założył Szkołę Zaawansowanych Studiów Międzynarodowych (School of Advanced International Studies), która w roku 1950 połączyła się z uniwersytetem im. Johna Hopkinsa. W dniu dzisiejszym, szkoła ta ma swoje oddziały w Waszyngtonie, Bolonii (we Włoszech) oraz w Nankinie (w Chinach). Uważana jest za światowego lidera w dziedzinie studiów związanych ze stosunkami międzynarodowymi, gospodarką i polityką.

W roku 1968 Amerykańskie Stowarzyszenie Służb Zagranicznych ustanowiło Nagrodę im. Christiana A. Hertera, którą odznaczani są zasłużeni dyplomaci. W roku 1968 Herter otrzymał tytuł doktora praw na koledżu Bates.

Rada Spraw Światowych w Bostonie (World Affairs Council of Boston), którą w latach 40. XX wieku współorganizował Herter, również przyznaje nagrodę jego imienia osobom, które odznaczyły się zasługami w sprawach międzynarodowych.

Na cześć Hertera nazwano park w Brighton w stanie Massacusetts. Jego prawnuk, John Herter, obecnie zasiada w składzie rady Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Ponadto budynek mieszczący wydział historii i sztuk wyzwolonych Uniwersytetu Massachusetts w Amherst nosi nazwę Herter Hall.

Herter był ostatnim sekretarzem stanu USA urodzonym w wieku XIX.

Książki

[edytuj | edytuj kod]
  • Christian Herter, Toward an Atlantic Community (1963)
  • G. Bernard Noble, Christian A. Herter (Cooper Square, 1970)
  • Herter, Christian Archibald, in American National Biography, 2000, American Council of * Learned Societies.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]