Przejdź do zawartości

Charlotte Flair

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Charlotte Flair
Ilustracja
Fliehr w 2019
Imię i nazwisko

Ashley Elizabeth Fliehr[1]

Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1986[2]
Charlotte, Karolina Północna, Stany Zjednoczone[2]

Współmałżonek

Riki Johnson (2010-2012)
Thomas Latimer (2013-2015)

Rodzina

Ric Flair (ojciec)
David Flair (przyrodni brat)
Reid Flair (brat)

Kariera profesjonalnej wrestlerki
Pseudonimy
ringowe

Charlotte
Charlotte Flair

Wzrost

1,78 m[3]

Masa ciała

67 kg

Zapowiadana z

The Queen City[3]

Trenerzy

Ric Flair
Lodi
WWE Performance Center

Debiut

3 czerwca 2013

Multimedia w Wikimedia Commons

Ashley Elizabeth Fliehr (ur. 5 kwietnia 1986 w Charlotte)[4] – amerykańska wrestlerka. Obecnie związana jest kontraktem z federacją WWE, występując w brandzie SmackDown pod pseudonimem ringowym Charlotte Flair, gdzie jest obecną posiadaczką WWE SmackDown Women’s Championship, w swoim rekordowym, szóstym panowaniu[5].

Jest córką Rica Flaira, członka WWE Hall Of Fame, siostrą wrestlerów David’a Flair’a i zmarłego Reid’a Flair’a. Zadebiutowała w rozwojowym brandzie NXT w 2012, zaś dwa lata później zdobyła NXT Women’s Championship i została nagrodzona tytułem debiutantki roku przez magazyn Pro Wrestling Illustrated. Po przeniesieniu do głównego rosteru federacji stała się ostatnią posiadaczką WWE Divas Championship, a także inauguracyjną i rekordowo sześciokrotną WWE Raw Women’s Championką[6]. Oprócz tego sześciokrotnie zdobyła WWE SmackDown Women’s Championship. W kwietniu 2020 po raz drugi sięgnęła po NXT Women’s Championship, zostając jedyną kobietą, która zdobyła owe mistrzostwo na WrestleManii i jeden raz wygrała WWE Women’s Tag Team Championship, w grudniu 2020. Czyni ją to najbardziej utytułowaną zawodniczką, w historii WWE, zdobywając mistrzostwa kobiet tej federacji łącznie 16 razy[5].

Pojedynek Flair z Sashą Banks na gali Hell in a Cell z października 2016 był pierwszą w historii walką wieczoru kobiet mającej miejsce na gali pay-per-view; był to także pierwszy Hell in a Cell match kobiet. Wraz z Banks otrzymały tytuł najlepszej rywalizacji roku przez Pro Wrestling Illustrated. Tego samego roku, Flair została wybrana przez PWI zawodniczką roku, a także zajęła pierwsze miejsce w PWI Female 50[7].

Flair jest jedną z trzech kobiet (obok Rondy Rousey i Becky Lynch), które znajdowały się, w pierwszym głównym wydarzeniu kobiet WrestleManii, na 35 edycji owej gali, w 2019 roku[8].

Kariera profesjonalnej wrestlerki

[edytuj | edytuj kod]

WWE

[edytuj | edytuj kod]

NXT (2012–2015)

[edytuj | edytuj kod]
Charlotte w kwietniu 2014

17 maja 2012 Fliehr podpisała kontrakt z WWE, miała występować w rozwojówce federacji – NXT. W swojej pierwszej walce odbytej 17 lipca 2013 pokonała Bayley[9].

W późnym 2013, utworzyła tag team z Bayley[10]. W jednym z odcinków NXT, BFF’s (Sasha Banks i Summer Rae) próbowały namówić Bayley do przyłączenia się do nich, prowokując Charlotte[11]. 13 listopada Charlotte przeszła heel turn atakując Bayley i dołączając do BFF’s[12].

W styczniu 2014, po dwumiesięcznej przerwie wymuszonej przez kontuzję, Charlotte powróciła do ringu i utworzyła tag team z Sashą Banks po tym, jak Summer Rae awansowała do głównego rosteru WWE. Rywalizowała z Paige, czego owocem była walka tag teamowa, w której Charlotte i Banks pokonały Paige i Emmę.

W maju wygrała turniej o zwakowany pas NXT Woman’s Championship, w finale pokonując Natalyę na NXT TakeOver[13]. 6 czerwca Charlotte pokonała Bayley dzięki interwencji powracającej po 4 miesiącach Summer Rae. Po walce BFF’s chciały zaatakować pokonaną Divę, jednak wycofały się, gdy na pomoc Bayley przybyły Emma i Paige[14]. Tydzień później BFF’s przegrały Six-Women Tag Team Match[15]. 3 lipca po wygranym starciu z Bayley i Becky Lynch, Charlotte zostawiła Banks samą w ringu przeciwko Bayley, gdy ta ją zaatakowała. Później tego wieczoru Banks ogłosiła, że odchodzi z BFF’s[16].

Charlotte pokonała Bayley w pojedynku o pas NXT Women’s Championship na NXT TakeOver: Fatal 4-Way, a po walce obroniła Bayley przed Sashą Banks[17]. Po kolejnej wygranej walce z Bayley, Charlotte objęła przeciwniczkę i uścisnęła jej dłoń[18]. Charlotte pierwszy raz pojawiła się na Raw 8 grudnia 2014 roku (odcinek specjalny – gala rozdania nagród Slammy Awards), przegrała wtedy w pojedynku z Natalyą[19]. Obroniła swój pas na NXT TakeOver: R Evolution w walce przeciwko Banks[20], jak również w rewanżach w następnych tygodniach[21][22]. Po 258 dniach panowania jako mistrzyni kobiet NXT, straciła swój tytuł na rzecz Banks na NXT TakeOver: Rival, w Fatal Four-Way Matchu, w którym brały też udział Bayley i Becky Lynch[23].

Na NXT TakeOver: Unstoppable, wraz z Bayley pokonała Emmę i Danę Brooke[24]. Następnie pokonała je jeszcze raz, tym razem wspólnie ze swoją rywalką Sashą Banks. Po walce wyzwała Banks na pojedynek o NXT Women’s Championship[25]. Banks przyjęła wyzwanie, 15 lipca pokonała Charlotte, po czym podniosła rękę Charlotte do góry, okazując jej szacunek[26].

Rewolucja kobiet (2015–2016)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Team PCB.

Charlotte zadebiutowała w głównym rosterze WWE 13 lipca 2015, wraz z Becky Lynch i Sashą Banks, po tym, jak Stephanie McMahon ogłosiła „rewolucję” w dywizji Div. Charlotte i Lynch dołączyły do Paige, która rywalizowała wówczas z Team Bella (Alicia Fox, Brie i Nikki Bella), a Banks połączyła siły z Taminą i Naomi[27]. Paige, Charlotte i Becky Lynch nazwały swoją drużynę „Submission Sorority”, lecz później nazwa została skrócona do „Team PCB” (inicjały trójki Div)[28]. 19 lipca na Battleground Charlotte pokonała Banks i Brie Bellę w Triple–Threat Matchu[29]. Trzy drużyny spotkały się w ringu na SummerSlam w Three Team Elimination Matchu, który wygrało Team PCB[30].

Charlotte wygrała pierwsze w historii „Divas Beat The Clock challenge” i stała się pretendentką do pasa Divas Championship[31]. Choć jej pojedynek z mistrzynią, Nikki Bellą, pierwotnie zapowiadany był na Night of Champions, walka została przełożona na 14 września. Charlotte wygrała starcie przez dyskwalifikację, nie wygrała jednak tytułu, przez co Nikki Bella stała się najdłużej panującą mistrzynią Div w historii WWE. Charlotte ponownie zawalczyła z Nikki Bellą 20 września na Night of Champions. Pojedynek wygrała, stając się nową mistrzynią Div[32]. Podczas świętowania zwycięstwa Charlotte, Paige wyszła na rampę i wygłosiła promo krytykujące swoje koleżanki z Team PCB i resztę Div[33]. W następnych tygodniach Paige próbowała naprawić swoje stosunki z Charlotte i Lynch[34], jednak dzień po tym, jak Charlotte obroniła swój pas na Hell in a Cell[35], Paige zdradziła koleżanki z drużyny atakując je[36]. Charlotte trzy razy pokonała Paige w walkach o pas Divas Championship: na Survivor Series w listopadzie[37], na odcinku Raw dzień po gali[38] oraz na gali TLC: Tables, Ladders and Chairs w grudniu 2015[39].

Pod koniec listopada Charlotte zaczęła objawiać cechy antagonisty, a jej przyjaźń z Becky Lynch zaczęła się rozpadać[40]. 4 stycznia 2016 Charlotte ostatecznie zaatakowała Lynch[41], a następnie pokonała ją w dwóch pojedynkach o pas mistrzowski: 7 stycznia na SmackDown[42] i na Royal Rumble[43]. Zaczęła rywalizować z Brie Bellą; Bella pokonała ją 1 lutego na Raw[44], zaś 15 lutego Charlotte przerwała wywiad Belli i zwyzywała Brie i jej męża, Daniela Bryana[45]. Na gali Fastlane pokonała Bellę w starciu o Divas Championship[46]. Po tygodniach zaciętej rywalizacji Charlotte z Lynch i Banks, ogłoszono Triple Threat match pomiędzy trzema zawodniczkami na WrestleManii 32[47]. 12 marca na gali Roadblock pokonała Natalyę w walce o Divas Championship[48].

Raw Women’s Champion (2016–2017)

[edytuj | edytuj kod]
Flair z tytułem Raw Women’s Championship we wrześniu 2016

Na WrestleManii wygrała Triple Threat match o nowy tytuł federacji – Women’s Championship[49]. Tym samym stała się również ostatnią w historii posiadaczką Divas Championship. Charlotte skonfrontowała się z Natalyą noc później na Raw, a tydzień później obroniła pas mistrzowski w walce z nią[50]. 18 kwietnia, Shane McMahon ustalił datę walki rewanżowej pomiędzy zawodniczkami na galę Payback. Tego samego dnia Natalya wyjawiła, że w jej narożniku stanie jej wujek, Bret Hart[51]. Na gali, Charlotte pokonała Natalyę w kontrowersyjny sposób; sędzia Charles Robinson zakończył pojedynek gdy Charlotte wykonała Sharpshooter na rywalce, pomimo iż Natalya nie poddała się. Było to nawiązanie do niesławnego „Montreal Screwjobu”[52]. Miesiąc później, mistrzyni obroniła tytuł mistrzowski w Submission matchu z Natalyą. W walkę zainterweniowała przebrana za Rica Flaira Dana Brooke[53]. Następnej nocy, Charlotte odwróciła się od ojca, twierdząc, że „już go nie potrzebuje” i połączyła siły z Brooke[54]. Na Money in the Bank, Charlotte i Brooke pokonały Becky Lynch i Natalyę w starciu drużynowym[55], a po gali rozpoczęły rywalizację z powracającą Sashą Banks. W lipcu, w wyniku WWE Draftu, Charlotte stała się członkinią brandu Raw[56]. Na Battleground, Banks i debiutująca w głównym rosterze Bayley pokonały Charlotte i Brooke[57]. Dzień później, na pierwszym Raw po drugim podziale na brandy, Sasha Banks zakończyła trwające 114 dni panowanie Charlotte, zdobywając mistrzostwo po raz pierwszy[58].

Na gali SummerSlam, Charlotte odzyskała tytuł mistrzowski w walce rewanżowej[59]. Po gali rozpoczęła rywalizację z Bayley. 5 września Sasha Banks ogłosiła, że wykorzysta przysługujący jej rewanż na Clash of Champions[60]; ostatecznie w walce wzięła też udział Bayley, a wygrała ją Charlotte[61]. 3 października 2016 Charlotte zmierzyła się z Sashą Banks w walce wieczoru Raw i została przez nią pokonana, tracąc WWE Raw Women’s Championship po 45 dniach panowania[62]. 30 października, na gali Hell in a Cell zawalczyła z Banks w pierwszym w historii Hell in a Cell matchu kobiet. Pokonała Banks, stając się trzykrotną posiadaczką tytułu[63]. Był to również pierwszy raz, kiedy kobiety wystąpiły w walce wieczoru gali pay-per-view WWE. Następnej nocy na odcinku Raw, Charlotte ogłosiła się kapitanką żeńskiej drużyny Raw na galę Survivor Series. Drużyna Raw pokonała zespół SmackDown, podczas gdy Charlotte i Bayley były właściwymi zwyciężczyniami pojedynku, lecz po walce Charlotte zaatakowała Bayley.

28 listopada na tygodniówce Raw, Banks wykorzystała klauzulę rewanżu[64] i Charlotte przegrała z nią w Falls Count Anywhere matchu tracąc Raw Women’s Championship na jej rzecz po raz trzeci[65]. W następnym tygodniu ogłoszono rewanż pomiędzy dwójką na galę Roadblock: End of the Line, w którym zawalczyły w 30-minutowym Iron Man matchu. Na tym samym odcinku Raw, Charlotte zaprosiła swojego ojca Rica do ringu by publicznie go przeprosić, lecz po chwili spoliczkowała ją argumentując, że ten się od niej odwrócił w połowie roku. Na gali Roadblock, Charlotte po raz czwarty zdobyła Raw Women’s Championship po pokonaniu Banks w Iron Man matchu z wynikiem 3-2 (po remisie i zgodzie na dokończenie walki z decydującym przypięciem).

Na gali Royal Rumble obroniła tytuł w walce z Bayley[66]. Ich kolejną walkę wyznaczono na odcinek Raw z 13 lutego, podczas którego po interwencji ze strony Banks, Charlotte straciła tytuł na rzecz Bayley[67]. Przegrała w rewanżu z Bayley na gali Fastlane[68], co stanowiło jej pierwszą porażkę na galach pay-per-view[69][70][71]. Na WrestleManii 33 wzięła udział w Fatal 4-way elimination matchu o tytuł, lecz Bayley ponownie pokonała ją, Nię Jax oraz Sashę Banks[72].

SmackDown Women’s Champion (2017–2018)

[edytuj | edytuj kod]
Flair podczas swojego wejścia na WrestleManii 34

11 kwietnia 2017 roku Flair została przeniesiona do marki SmackDown w ramach Superstar Shake-up[73]. W następnym tygodniu na SmackDown Live pokonała mistrzynię SmackDown Women’s Naomi w meczu bez tytułu, aby zdobyć szansę na tytuł, gdzie mecz zakończył się bez konkursu po tym jak, The Welcome Committee (Natalya, Carmella i Tamina) zaatakowały obie zawodniczki[74]. W maju Flair sprzymierzyła się z Becky Lynch i Naomi przeciwko The Welcome Committee[75]. Na Backlash, The Welcome Committee, pokonały Flair, Naomi i Lynch w meczu drużynowym z sześcioma kobietami[76]. Wkrótce potem Flair rywalizowała na Money in the Bank, jako część pierwszego w historii kobicego Money in the Bank ladder matchu, który wygrała Carmella[77]. 23 lipca na Battleground, Flair rywalizowała w pięcioosobowym meczu eliminacyjnym, aby wyłonić pretendentkę numer jeden do tytułu, ale była ostatnią wyeliminowaną kobietą, który ostatecznie zwyciężyła Natalya[78]. Po przerwie, aby pomóc ojcu w jego uzasadnionych problemach zdrowotnych, Flair wróciła do SmackDown 19 września, dziękując WWE Universe za wsparcie jej rodziny. Później tego wieczoru wygrała fatalny czteroosobową walkę, stając się pretendentką numer jeden do mistrzostw kobiet SmackDown, należących do Natalyi. 8 października, w Hell in a Cell, Natalya zachowała swój tytuł nad Flair, gdy zaatakowała ją stalowym krzesłem, powodując zwycięstwo Flair przez dyskwalifikację[79]. 14 listopada na odcinku SmackDown, Flair pokonała Natalyę w rewanżu, aby zdobyć tytuł w jej rodzinnym mieście zostając pierwszą zapaśniczką, która wygrała mistrzostwa kobiet Divas, NXT, Raw i SmackDown[80]. Po wygranej Flair zastąpiła Natalyę, w międzybrandowym meczu mistrz kontra mistrz z mistrzynią kobiet Raw Alexą Bliss na Survivor Series, który wygrała[81]. Miesiąc później, na Clash of Champions 17 grudnia, Flair zachowała tytuł przeciwko Natalyi w lumberjack matchu[82].

Pod koniec 2017 roku Flair ponownie sprzymierzyła się z Becky Lynch i Naomi, aby rozpocząć feud, z debiutującym zespołem The Riott Squad (Ruby Riott, Liv Morgan i Sarah Logan), po tym, jak debiutanci zaatakowali ich[83]. Na Fastlane, 11 marca 2018 r. Flair pokonał Ruby Riott, aby zachować mistrzostwo kobiet SmackDown, a następnie został wyzwany przez zwycięzcę Royal Rumble, Asukę[84]. Flair wygrała kolejny mecz o tytuł na WrestleManii 34, poddając Asukę, kończąc jej passę niepokonanego pretendenta po 914 dniach[85]. Dwa dni później, 10 kwietnia na odcinku SmackDown, The IIconics (Peyton Royce i Billie Kay) zaatakowały Flair podczas promo. Carmella skorzystała z okazji, aby wykorzystać swój kontrakt Money in the Bank i wygrała mistrzostwo, kończąc panowanie Flair po 147 dniach, które jest drugim najdłuższym panowaniem zaraz po drugim panowaniu Bayley[86]. Flair nie odzyskała tytułu w rewanżu 6 maja na Backlash[87]. W czerwcu Flair rywalizowała, w swoim drugim meczu Money in the Bank, który ostatecznie wygrała Alexa Bliss. Po tym wydarzeniu Flair wzięła wolny czas, aby przejść operację z powodu pękniętego implantu piersi.

Feud z Becky Lynch (2018–2019)

[edytuj | edytuj kod]

Flair powróciła 31 lipca na SmackDown, ratując Becky Lynch przed atakiem Carmelli. Później pokonała Carmellę i została umieszczona w meczu o mistrzostwo pomiędzy Carmellą a Becky Lynch na SummerSlam, co czyni go triple theart. Na imprezie, Flair przypiął Lynch, aby wygrać Mistrzostwa Kobiet SmackDown po raz drugi w jej karierze. Po zwycięstwie Flair stała się drugą kobietą w historii WWE, która posiadała siedem mistrzostw kobiet, obok WWE Hall of Famer Trish Stratus[88]. Po meczu, Lynch zaatakowała Flaira, wywołując feud między nimi, co doprowadziło do meczu na Hell in a Cell 16 września, na którym Flair straciła tytuł na rzecz Lynch[89]. Flair pokonała Lynch, przez dyskwalifikację, o mistrzostwo na Super Show-Down, ale nie udało jej się wygrać rewanżu dwa dni później, 8 października na odcinku SmackDown, który zakończył się podwójnym liczeniem[90]. W rezultacie Flair otrzymała kolejną szansę na tytuł przeciwko Lynch, w pierwszym meczu Last Woman Standing na Evolution, w którym Lynch pokonała Flair[91].

W listopadzie Flair została wybrana przez Becky Lynch jako jej zastępca w meczu z mistrzynią kobiet Raw Rondą Rousey na Survivor Series, którą przegrała przez dyskwalifikację po brutalnym ataku na Rousey kijem do kendo i krzesłem[92]. W następnym miesiącu, 16 grudnia na TLC, Flair rywalizowała w pierwszym w historii kobiecym Tables, Ladders and Chairs matchu przeciwko Lynch i Asuce o Mistrzostwo kobiet SmackDown, który wygrała Asuka, po tym jak Rousey zepchnęła Flair i Lynch z drabiny[93].

27 stycznia 2019 na Royal Rumble, Flair rywalizowała, w kobiecym meczu Royal Rumble trwającym 50:01 minut, gdzie wyeliminowała pięć kobiet i była ostatnią kobietą wyeliminowaną przez zwyciężczynię, Becky Lynch[94]. W rezultacie Lynch wygrała walkę o tytuł przeciwko mistrzyni kobiet Raw, Ronda Rousey, na WrestleManii 35. Jednak w lutym Vince McMahon (kayfabe) zawiesił Lynch na 60 dni i zastąpiła ją Flair. Na Fastlane, Lynch pokonała Flair przez dyskwalifikację, po tym, jak Rousey zaatakowała Lynch, by dać jej zwycięstwo, co sprawiło, że walka o tytuł na WrestleManii stała się triple threat[95]. Zaledwie kilka dni przed WrestleManią, 26 marca na odcinku SmackDown, Flair pokonała Asukę, by po raz trzeci wygrać SmackDown Women’s Championship, stając się pierwszą kobietą w WWE, która wygrała osiem mistrzostw kobiet[96]. Na imprezie, kiedy to po raz pierwszy kobiety brały udział, w głównym wydarzeniu WrestleMania, Flair straciła mistrzostwo w Winner Takes All zarówno o jej SmackDown Women’s Championship, jak i należące do Rondy Rousey Raw Women’s Championship, kiedy Lynch przypięła Rousey, by zdobyć oba tytuły[97].

NXT Women’s Champion i przerwa (2019–2020)

[edytuj | edytuj kod]

Krótko po WrestleManii, Flair kontynuowała feud z Lynch o mistrzostwo kobiet SmackDown, stwierdzając, że nie została pokonana na WrestleManii. Na Money in the Bank odzyskała tytuł, pokonując Lynch po ingerencji Lacey Evans. Po meczu obie kontynuowały atak na Lynch, dopóki Bayley nie zdołała jej obronić. Bayley, która wcześniej tego wieczoru wygrała kontrakt Money in the Bank, pokonała Flair, kończąc jej panowanie po zaledwie 4 minutach i 52 sekundach, odpowiednio najkrótszym panowaniem Flair w historii i najkrótszym dla tego tytułu. Po Money in the Bank Lynch skupiła się na obronie swojego tytułu na Raw, kończąc trwający prawie rok feud między nimi[98].

Po krótkiej przerwie Flair powróciła 16 lipca na SmackDown. Tydzień później nazwała siebie „największą kobiecą supergwiazdą wszech czasów” i rozpoczęła krótki feud z WWE Hall of Famer Trish Stratus. Na SummerSlam, Flair pokonał Stratus, w meczu emerytury Stratus[99]. Po tym zwycięstwie, Flair uznała, że zasłużyła na szansę na Mistrzostwa Kobiet SmackDown i ponownie rozpoczęła feud z Bayley. 15 września na Clash of Champions Bayley zachowała tytuł, w walce z Flair, po tym jak wepchnęła ją w śrubę od narożnika[100]. 6 października na Hell in a Cell Flair pokonała Bayley, wygrywając jej rekordowe piąte Mistrzostwa Kobiet SmackDown, oraz dziesiąte mistrzostwa kobiet w głównym składzie WWE[101]. Pięć dni później, na SmackDown, Flair straciła tytuł z powrotem do Bayley[102].

W ramach draftu 2019 Flair została przeniesiona do marki Raw. W listopadzie Flair została ujawniona jako kapitan Team Raw, na Survivor Series, gdzie Team Raw i SmackDown przegrał z Team NXT[103]. Następnej nocy na Raw, Flair przegrała z Asuką, po odwróceniu uwagi przez jej tag team partnerkę Kairi Sane[104]. Następnie Flair połączyła siły z Becky Lynch, aby zmierzyć się z The Kabuki Warriors (Asuka i Kairi Sane) o WWE Women’s Tag Team Championship, w Tables, Ladders and Chairs matchu na TLC: Tables, Ladders & Chairs, ale nie udało im się wygrać[105].

26 stycznia 2020 roku na Royal Rumble, Flair wygrała mecz Royal Rumble, ostatecznie eliminując Shaynę Baszler[106]. Flair spędziła tygodnie, drażniąc się z ogłoszeniem dotyczącym jej przeciwnika na WrestleManii 36, co doprowadziło do konfrontacji z mistrzynią kobiet NXT, Rheą Ripley na Raw i NXT. Na NXT TakeOver: Portland, po tym, jak Ripley zachowała mistrzostwo przeciwko Bianca Belair, Flair zaatakowała Ripley od tyłu i przyjęła wyzwanie Ripley, by zmierzyć się z nią o mistrzostwo kobiet NXT na WrestleManii 36. To był pierwszy raz, kiedy zwycięzca Royal Rumble wybrał mistrzostwa NXT, o które będzie walczył na WrestleManii, które wcześniej były niekwalifikowalne, a także oznaczało, że po raz pierwszy mistrzostwo NXT zostanie obronione na WrestleManii[107]. Na imprezie Flair pokonała Ripley i zdobyła drugi raz NXT Women’s Championship, remisując rekord z Baszler i wygrywając swoje rekordowe, dwunaste mistrzostwo kobiet[108]. Na NXT TakeOver: In Your House, Flair straciła NXT Women’s Championship na rzecz Io Shirai w potrójnym meczu z udziałem Rhea Ripley, kończąc jej panowanie po 63 dniach i sprawiając, że jej drugie panowanie jako mistrzyni było najkrótszym panowaniem w historii mistrzostw. Później Flair ogłosiła, że będzie miała przerwę na kolejną operację implantów piersi[109].

Grand Slam Champion i sojusz z Asuką (2020–2021)

[edytuj | edytuj kod]

20 grudnia 2020, na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs, Flair powróciła jako tajemnicza partnerka Raw Women’s Champion, Asuki, aby zmierzyć się z mistrzyniami Nią Jax i Shayną Baszler o WWE Women’s Tag Team Championship. Charlotte wykonała swój ruch kończący, Natural Selection na Baszler, przypinając ją i wygrywając swoje pierwsze WWE Women’s Tag Team Championship, czyniąc Asukę piątą, kobiecą podwójną mistrzynią i siebie czwartą, kobiecą Grand Slam Champion oraz piątą, kobiecą Triple Crown Champion[110].

Rywalizacja ucichła kiedy Flair i Asuka reprezentowały tytuły częściej na SmackDown, niż na Raw, gdzie znajdowały się Jax i Baszler. Na Raw zaś Asuka zmagała się z przerażającą Alexą Bliss, nad którą 25 stycznia 2021 zachowała Raw Women’s Championship, a Charlotte była skupiona na Lacey Evans, która dopiero co związała się z jej ojcem, Rikiem Flairem[111]. Oprócz tego Charlotte czasami wdawała się w konfrontacje słowne z byłymi mistrzyniami. 25 stycznia również, gdy Asuka była zajęta sukcesywną obroną tytułu nad Bliss, Flair zmierzyła się w meczu pojedynczym z Baszler, który zakończył się brakiem rezultatu. Następnie sprzymierzyła się z Daną Brooke i Mandy Rose, aby zostać pokonanymi przez Jax, Baszler i Evans, w meczu który początkowo zakończył się wyliczeniem, z korzyścią dla drużyny Charlotte, ale obie strony zgodziły się na restart. Po tym ogłoszono, że Nia i Shayna dostają rewanż o tytuły na Royal Rumble[112]. Asuka i Flair na gali straciły tytuły, po tym jak Lacey Evans zaatakowała Charlotte, podczas gdy sędzia nic nie widział.

23 lutego Asuka odtrąciła Charlotte, po tym jak została kopnięta przez nią big boot’em, w walce z Jax i Baszler. Podczas walki Asuka zainkasowała prawdziwe kopnięcie od Shayny Baszler, przez które legalnie dostała wstrząsu mózgu i straciła ząb. W ujęciu widać wypadający ząb Asuki i jak Baszler schyla się i sprawdza czy z Japonką wszystko w porządku, a następnie kontynuują walkę. Po jej zakończeniu mistrzyni trzymała się, w okolicach głowy, lecz oficjalnie WWE przez następne dwa tygodnie nie potwierdziło, co było powodem nieobecności Asuki[113].

Podczas przerwy Flair mówiła o swoich ambicjach dotyczących tytułu Asuki. Wyznała, że chce się zmierzyć ze swoją byłą już partnerką na WrestleManii 37 o tytuł kobiet Raw, lecz niedługo później znikła z WWE TV, a jak później ogłosiła, na jej oficjalnym Twitterze, powodem przerwy było zakażenie się wirusem COVID-19[114].

Szansa (2021–obecnie)

[edytuj | edytuj kod]

Flair powróciła dzień po WrestleManii 37, 12 kwietnia 2021. Wyraziła swoje niezadowolenie z tego, że była nieobecna na WrestleManii po raz pierwszy od 5 lat. Odniosła się również do wielu komentarzy odnośne tego, że „kradnie szanse”, zamiast tego nazywając sama siebie „Szansą”[115]. Tego samego dnia spowodowała dyskwalifikacje, w rewanżu pomiędzy Asuką i nową mistrzynią kobiet Raw Rheą Ripley o Raw Women’s Championship, kiedy to zaatakowała obie zawodniczki[116]. Tydzień później Asuka pokonała Flair, dzięki czemu zyskała miano pretendenckie do mistrzostwa kobiet Raw na WrestleManii Backlash, co zostało oficjalnie ogłoszone 3 maja, przed kolejnym odcinkiem Raw[117]. Flair po przegranej walce z Asuką, 19 kwietnia, zaatakowała sędziego, przez co została zawieszona na czas nieokreślony oraz ukarana grzywną w wysokości $100000[118]. 26 kwietnia, Sonya Deville, jako menedżer dyrektora generalnego Raw i SmackDown, Adama Pearce’a, zdjęła karę z Flair, po tym jak ta przeprosiła sędziego[119]. 3 maja, Charlotte zażądała, aby Deville dodała ją do meczu o Raw Women’s Championship, na WrestleManii Backlash, co menedżerka Pearce’a zrobiła. Po ogłoszeniu tej informacji druga pretendentka Asuka i mistrzyni Rhea Ripley skonfrontowały się z Flair, która została zbojkotowana przez przeciwniczki. Zdenerwowana Flair zaatakowała mistrzynię, a Asuka wyrzuciła Charlotte z ringu, następnie celebrując dominację nad przeciwniczkami[120]. Na WrestleManii Backlash Ripley odniosła zwycięstwo nad obiema pretendentkami[121].

Asuka ponownie pokonała Charlotte na odcinku Raw z 17 maja[122]. Tydzień później Flair odniosła zwycięstwo, w rewanżu, dzięki czemu otrzymała kolejny mecz o Raw Women’s Championship przeciwko Ripley na Hell in a Cell[123]. Na gali Flair zwyciężyła przez dyskwalifikację, po tym jak jej przeciwniczka zaatakowała ją przykryciem od stołu komentatorskiego[124]. Charlotte zażądała rewanżu na Money in the Bank, który otrzymała i wygrała, zostając po raz piąty posiadaczką Raw Women’s Championship[125]. Dzień po Money in the Bank, na Raw 19 lipca WWE Official Adam Pearce oraz jego menedżerka Sonya Deville wyznaczyli Flair do obrony tytułu, w walce rewanżowej tej samej nocy. Ripley pokonała Flair przez dyskwalifikację, po czym obie wdały się, w bójkę. Zareagowała na to posiadaczka kontraktu Money in the Bank Nikki A.S.H., która wykorzystała kontrakt i pokonała Charlotte, aby odebrać jej mistrzostwo[126]. Uczyniło to Charlotte najkrócej panującą mistrzynią, w historii Raw Women’s Championship. Odzyskała tytuł 21 sierpnia na SummerSlam, pokonując Nikki A.S.H. i Rheę Ripley, w Triple Threat matchu[127]. Obroniła mistrzostwo w walce z Nią Jax na Raw z 6 września[128], a następnie w pojedynku z Alexą Bliss na Extreme Rules[129].

Na skutek Draftu 2021 Flair została przeniesiona do brandu SmackDown, wciąż jako mistrzyni Raw Women’s. Z racji tego, iż jej mistrzostwo było ekskluzywne dla brandu Raw, Flair wymieniła się tytułami z ówczesną posiadaczką WWE SmackDown Women’s Championship Becky Lynch, zostając sześciokrotną mistrzynią SmackDown Women’s[130].

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Fliehr jest córką Rica Flaira i jego ówczesnej żony, Elizabeth. Ma starszą siostrę przyrodnią, Megan, i starszego brata przyrodniego, Davida. Jej młodszy brat, Reid, zmarł w marcu 2013 roku. Uczęszczała do Providence High School, gdzie grała w siatkówkę, a później do Appalachian State University[2]. Przeniosła się jednak do North Carolina State University, ukończyła tam studia i zdobyła licencjat Bachelor of Science wiosną 2008 roku[2]. Zanim podjęła karierę wrestlerki, była trenerem personalnym[2].

W 2013 wyszła za mąż za Thomasa Latimera, wrestlera walczącego dla Total Nonstop Action, znanego też pod pseudonimem ringowym Bram[131]. Rozwiedli się w 2015 roku[132].

W 2020 roku zaręczyła się z walczącym dla WWE wrestlerem Andrade Cienem Almasem[133]. W marcu ogłosiła, że była zakażona wirusem COVID-19[3].

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Flair to rekordowo sześciokrotna i obecna posiadaczka WWE SmackDown Women’s Championship;
Charlotte to inauguracyjna i zarazem rekordowo sześciokrotna mistrzyni WWE Raw Women's;
Ponadto jest jednokrotną zdobywczynią WWE Divas Championship, będąc także ostatnią mistrzynią w historii tego mistrzostwa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ WRAL, Ex-wrestler Ric Flair in brawl with daughter’s boyfriend :: WRAL.com [online], WRAL.com [dostęp 2016-01-30].
  2. ↑ a b c d e NXT Wrestling [online], 30 sierpnia 2012 [dostęp 2016-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-30].
  3. ↑ a b c Charlotte [online], WWE [dostęp 2016-01-30].
  4. ↑ Troy L. Smith, Clevel, m, NXT superstar Charlotte eyes the Women’s Championship and potential move to WWE [online], cleveland, 4 marca 2015 [dostęp 2021-03-31] (ang.).
  5. ↑ a b Charlotte Flair [online], WWE [dostęp 2021-03-31] (ang.).
  6. ↑ Raw Women’s Championship [online], WWE [dostęp 2021-03-31] (ang.).
  7. ↑ Sexy Star, la novena mejor de EUA según PWI. [w:] MedioTiempo [on-line]. November 3, 2016. [dostęp 2016-11-05]. (hiszp.).
  8. ↑ 2019 WWE WrestleMania 35 matches, card, start time, date, stage, rumors, location, predictions [online], CBSSports.com [dostęp 2021-03-31] (ang.).
  9. ↑ WWE NXT REPORT: NUMBER ONE CONTENDER MATCH; TAG TITLE MATCH; SECOND GENERATION WRESTLER DEBUTS; WOMEN’S TOURNAMENT FINALS NEXT WEEK | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2016-01-30].
  10. ↑ Jason Namako, WWE NXT Results – 9/5/13 (Jack Swagger vs. Sami Zayn) – Wrestleview.com [online], wrestleview.com [dostęp 2016-01-30].
  11. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT RESULTS 11/6 – Week 71: Luke Harper Week continues with Harper vs. Ohno/Hero, NXT tag champs in action, Summer Rae, more, Overall Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  12. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT REPORT 11/13 – Week 72: Must-see 2/3 Falls main event, Flair’s daughter turns, Overall Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  13. ↑ WWE NXT TAKEOVER REPORT: THREE TITLE MATCHES; A NEW NUMBER ONE CONTENDER; HOW DO YOU SAY ‘HYPED’ IN RUSSIAN OR BULGARIAN?; AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2016-01-30].
  14. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT REPORT 6/5 – Week 100: Neville defends NXT Title, new Women’s champ in action, Tyler Breeze music video debuts, Overall Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  15. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT REPORT 6/12 – Week 102: Neville defends NXT Title, classic Riley-Renee commentary exchange, „Mr. NXT” sneaks onto the show; Overall Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  16. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT REPORT 7/3 – Week 105: Sami Zayn vs. Justin Gabriel main event, Kidd sit-down interview, Overall Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  17. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT „TAKEOVER FATAL4WAY” REPORT 9/11: Neville defends NXT Title in big main event, new NXT Tag Champs, KENTA debuts, Charlotte defends Women’s Title, more [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  18. ↑ WWE NXT results, live open thread for October 2, 2014: Two Title Tilts! [online], Cageside Seats [dostęp 2016-01-30].
  19. ↑ PWTorch.com – CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 12/8: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – Slammys theme, final TLC PPV hype, Cena vs. Show, Seth Green, returning stars, more [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  20. ↑ PWTorch.com – CALDWELL’S WWE NXT TAKEOVER RESULTS 12/11: Complete virtual-time coverage of Neville vs. Zayn for the NXT Title, Itami & Balor, Charlotte, Kevin Steen/Owens’s debut, Corey Graves retires [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  21. ↑ Jason Namako, WWE NXT Results – 12/25/14 (Charlotte/Banks II) – Wrestleview.com [online], wrestleview.com [dostęp 2016-01-30].
  22. ↑ WWE NXT Results – January 21, 2015 | PWMania [online], PWMania [dostęp 2016-01-30] (ang.).
  23. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT TAKEOVER REPORT 2/11: Zayn vs. Owens NXT Title match, Women’s Title semi-main event, Neville-Balor; Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  24. ↑ WWE NXT TAKEOVER UNSTOPPABLE REPORT: BANKS VS. LYNCH, OWENS VS. ZAYN, A NEW DEBUT, WHO IS THE NUMBER ONE CONTENDER, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2016-01-30].
  25. ↑ WWE NXT REPORT: HIGHLIGHTS OF OWENS/BALOR, THE BFFs ARE BACK FOR ONE NIGHT, WHO ARE THE NUMBER ONE CONTENDERS FOR THE TAG TITLES? | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2016-01-30].
  26. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT REPORT 7/15 – Week 171: Sasha vs. Charlotte battle for NXT Women’s Title, Samoa Joe, Comic Con title announcement, Sami Zayn return promo, more; Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  27. ↑ PWTorch.com – CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 7/13: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – Brock-Seth contract signing, Cena’s Open Challenge, final PPV hype, major Divas Reset [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  28. ↑ PWTorch.com – WWE NEWS: WWE introduces replacement name for Paige Trio [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  29. ↑ PWTorch.com – CALDWELL’S WWE BATTLEGROUND PPV REPORT 7/19: Complete „virtual-time” coverage of live PPV – Rollins vs. Lesnar, Cena vs. Owens III, Orton returns home, more [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  30. ↑ PWTorch.com – CALDWELL’S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Complete „virtual-time” coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more matches [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  31. ↑ PWTorch.com – CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 8/31: Complete „virtual-time” coverage of Raw – Sting opens & closes Raw, Night of Champions hype, Beat the Clock, SSlam re-matches, more [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30].
  32. ↑ a b Charlotte def. Divas Champion Nikki Bella [online], WWE [dostęp 2016-01-30].
  33. ↑ WWE RAW REPORT: YOU SAY YOU WANT A DIVAS REVOLUTION... NOW IT IS A TWO FRONT BATTLE, SPEAKING OF TWO... WELCOME BACK KANE, REMATCHES UP THE WAZOO, AND REMEMBER THERE IS A SHOW AT MSG NEXT SATURDAY | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2016-01-30].
  34. ↑ 10/15 WWE Smackdown Report by Greg Parks – [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30] (ang.).
  35. ↑ 10/25 HIAC PPV Report – CALDWELL’S Live Coverage – [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30] (ang.).
  36. ↑ 10/26 WWE Raw Results – CALDWELL’S Live Report on HIAC fall-out – [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30] (ang.).
  37. ↑ Divas Champion Charlotte def. Paige [online], WWE [dostęp 2016-01-30].
  38. ↑ 11/23 WWE Raw Results – CALDWELL’S Complete Live Report – [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30] (ang.).
  39. ↑ COMPLETE WWE TLC PPV COVERAGE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2016-01-30].
  40. ↑ WWE SMACKDOWN REPORT: MAYBE LEAGUE OF NATIONS WAS AN ACCURATE NAME, IS BECKY BEING PLAYED?, THE WYATTS GET EXTREME, AND MIZ LOOKS FOR A NEW PERSON TO MENTOR | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2016-01-30].
  41. ↑ WWE Raw results, Jan. 4, 2016: Roman Reigns thwarts Mr. McMahon and the Royal Rumble Match takes shape [online], WWE [dostęp 2016-01-30].
  42. ↑ WWE SMACKDOWN SPOILERS FOR TONIGHT | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2016-01-30].
  43. ↑ 1/24 Royal Rumble PPV Results – CALDWELL’S Complete Live Report – [online], pwtorch.com [dostęp 2016-01-30] (ang.).
  44. ↑ Raw: Feb. 1, 2016 [online], wwe.com [dostęp 2016-02-22].
  45. ↑ Charlotte gets personal with Brie Bella [online], wwe.com [dostęp 2016-02-22].
  46. ↑ High emotion in Diva Title clash [online], wwe.com [dostęp 2016-02-22].
  47. ↑ Revolutionaries tangle in Divas Title Triple Threat Match [online], wwe.com [dostęp 2016-03-13].
  48. ↑ WWE Roadblock Live Results, Your Feedback And Viewing Party – WrestlingInc.com [online], WrestlingInc.com [dostęp 2016-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-13].
  49. ↑ Charlotte def. Becky Lynch and Sasha Banks to become first new WWE Women’s Champion. [dostęp 2016-04-04].
  50. ↑ WWE RAW Results – 4/11/16 (Live in Los Angeles, Gallows and Anderson debut, Reigns and Wyatt team up) – Wrestleview.com [online], Wrestleview.com, 11 kwietnia 2016 [dostęp 2016-05-31] (ang.).
  51. ↑ WWE RAW Results – 4/18/16,Return to London, Dean Ambrose vs. Kevin Owens headlines, new matches set for Payback [online], Wrestleview.com, 18 kwietnia 2016 [dostęp 2016-05-31] (ang.).
  52. ↑ Sharpshooters galore as Harts battle Flairs [online], wwe.com [dostęp 2016-05-31].
  53. ↑ Did a banned Ric Flair stay clear during submission showdown? [online], wwe.com [dostęp 2016-05-31].
  54. ↑ Charlotte wants nothing to do with her father Ric Flair: Raw, May 23, 2016 [online], wwe.com [dostęp 2016-05-31].
  55. ↑ Frustration culminates for Natalya in shocking fashion after loss [online] [dostęp 2016-07-20].
  56. ↑ Get complete 2016 WWE Draft results here [online] [dostęp 2016-07-20].
  57. ↑ Sasha Banks & Bayley def. Charlotte & Dana Brooke. wwe.com, 2016-07-24. [dostęp 2016-07-26].
  58. ↑ Raw, July 25, 2016. wwe.com, 2016-07-25. [dostęp 2016-07-26].
  59. ↑ WWE SummerSlam 2016 results. wwe.com. [dostęp 2016-08-22].
  60. ↑ Raw results, Sept. 5, 2016: Reigns and Rollins close in on The Prizefighter [online] [dostęp 2016-10-05].
  61. ↑ Charlotte survives Women’s Triple Threat thriller [online] [dostęp 2016-10-05].
  62. ↑ Raw results, Oct. 3, 2016 Sasha Banks reclaims the throne in Raw Women’s Title main event. [dostęp 2016-10-05].
  63. ↑ Charlotte Flair def. Sasha Banks to win the Raw Women’s Championship (Hell in a Cell Match) [online], wwe.com [dostęp 2016-10-31].
  64. ↑ WWE RAW REPORT: THE FALLOUT FROM SURVIVOR SERIES, A TITLE MATCH, NUMBER ONE CONTENDER MATCHES, THE FIRST ENTRANT IN THE ROYAL RUMBLE, ONE MAN’S PUNISHMENT FOR LOSING IS ANOTHER MAN’S REWARD FOR LOSING, HOW MANY RENEES ARE THERE IN WWE?. (ang.).
  65. ↑ WWE RAW REPORT: THE HOUR OF CHAMPIONS, FRIENDSHIPS, PAUL HEYMAN DROPS A BOMBSHELL ABOUT ROYAL RUMBLE, SHEAMUS AND CESARO GO APA, AND SAMI ZAYN HAS ISSUES. (ang.).
  66. ↑ Jason Powell: 1/29 Powell’s WWE Royal Rumble 2017 live review: AJ Styles vs. John Cena for the WWE Championship, Kevin Owens vs. Roman Reigns in a No DQ match for the WWE Universal Championship with Chris Jericho in a shark cage. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-01-29].
  67. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 2/13: Las Vegas Festival of Friendship, Emmalina’s debut, Fastlane developments, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-02-13].
  68. ↑ John Clapp: Raw Women’s Champion Bayley vs. Charlotte Flair. WWE. [dostęp 2017-02-20].
  69. ↑ James Wortman: Raw Women’s Champion Bayley def. Charlotte Flair. WWE. [dostęp 2017-03-05].
  70. ↑ Jason Powell: 3/5 Powell’s WWE Fastlane Live Review: Kevin Owens vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Braun Strowman, Bayley vs. Charlotte for the Raw Women’s Championship, Samoa Joe vs. Sami Zayn. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-03-05].
  71. ↑ John Clapp: The unbeatable Charlotte Flair, by the numbers. WWE, March 3, 2017. [dostęp 2017-03-06].
  72. ↑ Jason Powell: Powell’s WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-04-02].
  73. ↑ WWE SMACKDOWN REPORT: NEW FACES ON SMACKDOWN, WHO IS THE NUMBER ONE CONTENDER?, RANDY ORTON IN ACTION, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  74. ↑ SmackDown Women’s Champion Naomi vs. Charlotte ended in a no contest [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  75. ↑ WWE SMACKDOWN REPORT: PARTICIPANTS IN MONEY IN THE BANK ANNOUNCED, THE FASHION FILES FATE IS DETERMINED, BIG WOMEN’S MATCH ANNOUNCED FOR NEXT WEEK, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  76. ↑ WWE Backlash 2017 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  77. ↑ WWE Money in the Bank 2017 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  78. ↑ WWE Battleground 2017 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  79. ↑ The Queen attempts to knock The Queen of Harts off her throne [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  80. ↑ 11/14 Barnett’s WWE Smackdown Live TV Review: Natalya vs. Charlotte for the Smackdown Women’s Championship, Baron Corbin vs. Sin Cara for the U.S. Title, New Day vs. Kevin Owens and Sami Zayn, final hype for Survivor Series [online], Pro Wrestling Dot Net, 15 listopada 2017 [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  81. ↑ Bliss clashes with Flair in heated Champion vs. Champion showdown [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  82. ↑ Could Charlotte overcome the odds in Lumberjack Match title defense? [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  83. ↑ WWE SMACKDOWN REPORT: JOHN CENA GETS HIS CHANCE TO GO TO FASTLANE, THE USOS AND NEW DAY, RUBY VERSUS NAOMI, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  84. ↑ SIX WAY MAYHEM, NEW WRESTLEMANIA BOUT CONFIRMED, A NEW CHAMPION CROWNED, A BLUDGEONING & MORE: COMPLETE WWE FASTLANE PPV COVERAGE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  85. ↑ Full WrestleMania 34 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  86. ↑ NEW WWE SMACKDOWN WOMEN’S CHAMPION CROWNED | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  87. ↑ WWE Backlash 2018 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  88. ↑ COMPLETE SUMMERSLAM 2018 COVERAGE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  89. ↑ WWE Hell in a Cell 2018 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  90. ↑ WWE SMACKDOWN REPORT: FLAIR VERSUS LYNCH, TWO WORLD CUP QUALIFYING MATCHES, BIG NAME RETURNS NEXT WEEK, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  91. ↑ LAST WOMAN STANDING MATCH ADDED TO WWE EVOLUTION, UPDATED LINEUP | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  92. ↑ BROCK LESNAR VS. DANIEL BRYAN, CHARLOTTE FLAIR VS. RONDA ROUSEY, RAW VS. SMACKDOWN & MORE: COMPLETE WWE SURVIVOR SERIES 2018 PPV COVERAGE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  93. ↑ THE MAN VS. THE QUEEN VS. THE EMPRESS, BRYAN VS STYLES, DEAN VS. SETH & MORE: COMPLETE WWE TLC PPV COVERAGE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  94. ↑ COMPLETE WWE ROYAL RUMBLE 2019 COVERAGE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  95. ↑ WWE Fastlane 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  96. ↑ WWE SMACKDOWN REPORT: DANIEL BRYAN HAS AN OPPONENT, WOMEN’S TITLE MATCH, NEW STIPULATIONS FOR WRESTLEMANIA | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  97. ↑ COMPLETE WRESTLEMANIA 35 COVERAGE: NEW CHAMPIONS ARE CROWNED, TRIPLE H PUTS HIS CAREER ON THE LINE, DOES KOFI GET HIS MOMENT, THE WOMEN MAKE HISTORY WITH ALL THE GOLD ON THE LINE, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-21].
  98. ↑ WWE Money in the Bank 2019 results: Bayley and The Beast reign supreme at Money in the Bank [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  99. ↑ WWE SummerSlam 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  100. ↑ WWE Clash of Champions 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  101. ↑ WWE Hell in a Cell 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  102. ↑ WWE Friday Night SmackDown results, Oct. 11, 2019: WWE Draft kicks off, new-look Bayley chops down Charlotte en route to major title shocker [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  103. ↑ Ripley lifts Team NXT to victory against Raw and SmackDown [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  104. ↑ 11/25 WWE Raw Results: Powell’s review of the night after Survivor Series edition with AJ Styles vs. a four-way winner for the U.S. Championship, Charlotte Flair vs. Asuka, Seth Rollins’ town hall meeting [online], Pro Wrestling Dot Net, 26 listopada 2019 [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  105. ↑ WWE TLC: Tables, Ladders & Chairs 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  106. ↑ Royal Rumble 2020 results [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  107. ↑ 2/16 NXT Takeover: Portland results – Moore’s live review of Adam Cole vs. Tommaso Ciampa for the NXT Championship, Rhea Ripley vs. Bianca Belair for the NXT Women’s Championship, Bobby Fish and Kyle O’Reilly vs. Matt Riddle and Pete Dunne for the NXT Tag Titles, Finn Balor vs. Johnny Gargano [online], Pro Wrestling Dot Net, 16 lutego 2020 [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  108. ↑ WrestleMania 36 results: Drew McIntyre conquers The Beast to claim the WWE Title [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  109. ↑ x.com [online], twitter.com [dostęp 2024-05-17].
  110. ↑ Orton sets The Fiend ablaze in the Firefly Inferno Match at WWE TLC 2020 [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  111. ↑ Raw results, Jan. 25, 2021: Randy Orton burns Alexa Bliss’ title hopes from out of nowhere [online], WWE [dostęp 2021-01-26] (ang.).
  112. ↑ Charlotte Flair & Asuka to meet Shayna Baszler & Nia Jax in WWE Women’s Tag Team Title clash [online], WWE [dostęp 2021-01-26] (ang.).
  113. ↑ Mike Chiari, Asuka Injury Update; Paul Wight Talks Vince McMahon; Adam Cole Eyes Edge [online], Bleacher Report [dostęp 2021-03-31] (ang.).
  114. ↑ Joseph Zucker, WWE Superstar Charlotte Flair Announces COVID-19 Diagnosis [online], Bleacher Report [dostęp 2021-03-31] (ang.).
  115. ↑ WWE News: Charlotte Flair – „I Don’t Need A Championship To Be The Champion” [online], Inside The Ropes, 29 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-28] (ang.).
  116. ↑ Raw results, April 12, 2021: Drew McIntyre’s celebration cut short by T-BAR & MACE [online], WWE [dostęp 2021-05-28] (ang.).
  117. ↑ Geno Mrosko, Rhea Ripley vs. Asuka title match booked for WrestleMania Backlash (UPDATED) [online], Cageside Seats, 3 maja 2021 [dostęp 2021-05-04] (ang.).
  118. ↑ Wiktoria Gierula, SPOILERY: Kontuzja Randy’ego Ortona, Charlotte Flair ukarana i zawieszona na czas nieokreślony, T-Bar i Mace zdemaskowani podczas RAW » MyWrestling [online], MyWrestling, 20 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-04] (pol.).
  119. ↑ Raw results, April 26, 2021: Braun Strowman makes Monstrous addition to WWE Title battle at WrestleMania Backlash [online], WWE [dostęp 2021-05-04] (ang.).
  120. ↑ WWE RAW Results For May 3, 2021 [online], Ringside News, 3 maja 2021 [dostęp 2021-05-04] (ang.).
  121. ↑ 2021 WWE WrestleMania Backlash results, recap, grades: Match of the Year contender closes strong show [online], CBSSports.com [dostęp 2021-05-28] (ang.).
  122. ↑ Raw results, May 17, 2021: Drew McIntyre helps Kofi Kingston score an All Mighty victory [online], WWE [dostęp 2021-05-28] (ang.).
  123. ↑ Rhea Ripley and Charlotte Flair set for collision at WWE Hell in a Cell [online], WWE [dostęp 2021-05-28] (ang.).
  124. ↑ Ripley outwits Flair to retain Raw Women’s Title [online], WWE [dostęp 2021-07-09] (ang.).
  125. ↑ Rhea Ripley and Charlotte Flair set for rematch at WWE Money in the Bank [online], WWE [dostęp 2021-07-09] (ang.).
  126. ↑ Raw results, July 19, 2021: Nikki A.S.H. becomes new Raw Women’s Champion to cap off wild night of surprises [online], WWE [dostęp 2021-07-20] (ang.).
  127. ↑ Roman Reigns triumphed over John Cena at SummerSlam only to come face-to-face with Brock Lesnar [online], WWE [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  128. ↑ Raw results, Sept. 06, 2021: Lashley and MVP win the Tag Team Turmoil Match only to suffer an Omos chokeslam and an RKO [online], WWE [dostęp 2021-10-23] (ang.).
  129. ↑ Full WWE Extreme Rules 2021 results: WWE Now. [dostęp 2021-10-23].
  130. ↑ Vipin Raghuwanshi, WWE SmackDown Results October 22, 2021- Live Updates [online], itnwwe.com [dostęp 2021-10-23] (ang.).
  131. ↑ Tufayel Ahmed, TNA’s Bram on ‘normal’ father-in-law Ric Flair [online], mirror [dostęp 2016-01-30].
  132. ↑ CHARLOTTE-BRAM UPDATE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2016-01-30].
  133. ↑ Charlotte Flair and Andrade get engaged [online], WWE [dostęp 2020-01-19] (ang.).
  134. ↑ Pro Wrestling Illustrated Announces 2016 Awards; AJ Styles, Roman Reigns Among The Winners. January 13, 2017. [dostęp 2017-03-14].
  135. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) Female 50 for 2015 – The Internet Wrestling Database [online], profightdb.com [dostęp 2016-01-30].
  136. ↑ Sexy Star, la novena mejor de EUA según PWI. 3 listopada, 2016. (hiszp.).
  137. ↑ a b WWE Women’s Championship. [dostęp 2016-04-04].
  138. ↑ WWE Women’s Tag Team Championship [online], WWE [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  139. ↑ Royal Rumble 2020 results [online], WWE [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  140. ↑ 411MANIA [online], WWE Announces Year-End Awards on Instagram [dostęp 2021-08-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
Niewyłączni
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
  • Adrian Butler
  • Chip Danning
  • Dallas Irvin
  • Derek Sanders
  • Felix Fernandez
  • Jeremy Marcus
  • Joey Gonzalez
  • Victoria D'Errico
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Cam Gagnon
  • Chase Kline
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Elijah Holyfield
  • Harlem Lewis
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Kyle Klink
  • Niko Vance
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Trill Williams
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Bayley Humphrey
  • Dani Raye
  • Darci Khan
  • Derrian Gobourne
  • Hayley Montoya
  • Kali Armstrong
  • Karyn Best
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Sirena Linton
  • Tatyanna Dumas
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Scenarzyści
  • Alex Williams
  • Andrea Concepcion
  • Brian Parise
  • Christian Scovell
  • Christine Lubrano
  • Drake Maverick
  • Ed Koskey
  • Eric Watts
  • Gabe Sapolsky
  • George Carroll
  • Jeremy Borash
  • Jim Smallman
  • John Swikata
  • Johnny Russo
  • Jonathan Baeckstrom
  • Patrick Scott
  • Ryan Ward
Producenci
Personel wykonawczy
Posiadaczki NXT Women’s Championship
2013–2019
2020–2029
Posiadaczki WWE Divas Championship
2008–2009
2010–2016
Posiadaczki WWE Women’s Championship (od 2016)
2016–2019
2020–2029
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Charlotte_Flair&oldid=73929326”