Chares z Lindos

Chares z Lindos (gr. Χάρης ὁ Λίνδιος) – rzeźbiarz grecki z Lindos na Rodos, tworzący po 300 p.n.e., uczeń Lizypa. W latach ok. 294-280 p.n.e. projektant i nadzorca budowy Kolosa z Rodos^[1]^[2]. Według anegdoty przekazanej przez Sekstusa Empiryka, miał popełnić samobójstwo po tym, jak odkrył błąd w obliczeniu kosztu budowy Kolosa^[3]. Identyfikowany z Chareasem z Historii naturalnej Pliniusza^[4].

Imię Charesa upamiętnia Aphaenogaster charesi, gatunek mrówki z Rodos, opisany w 2016 przez Sebastiana Salatę i Lecha Borowca^[5].

Przypisy

↑ Mary B. Woods, Michael Woods: Ancient Construction Technology: From Pyramids to Fortresses. Twenty-First Century Books, 2011, s. 63. ISBN 978-0-7613-7270-7. (ang.).
↑ The Oxford Dictionary of Art. Oxford University Press, 2004, s. 162. ISBN 978-0-19-860476-1. (ang.).
↑ Kitty Ferguson: Pythagoras: His Lives and the Legacy of a Rational Universe. Icon Books Ltd., 2011, s. 164. ISBN 978-1-84831-250-0. (ang.).
↑ Andrew Stewart: Hellenistic Culture and Society. University of California Press, 1993, s. 106. ISBN 978-0-520-06851-3. (ang.).
↑ Sebastian Salata, Lech Borowiec. A new species of the Aphaenogaster cecconii group (Hymenoptera: Formicidae) from Rhodes. „Zootaxa”. 4170 (1), s. 194, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4170.1.13. ISSN 1175-5334. (ang.).

[ACT-1] Mary B. Woods, Michael Woods: Ancient Construction Technology: From Pyramids to Fortresses. Twenty-First Century Books, 2011, s. 63. ISBN 978-0-7613-7270-7. (ang.).

[ODA-2] The Oxford Dictionary of Art. Oxford University Press, 2004, s. 162. ISBN 978-0-19-860476-1. (ang.).

[PHLL-3] Kitty Ferguson: Pythagoras: His Lives and the Legacy of a Rational Universe. Icon Books Ltd., 2011, s. 164. ISBN 978-1-84831-250-0. (ang.).

[FaP-4] Andrew Stewart: Hellenistic Culture and Society. University of California Press, 1993, s. 106. ISBN 978-0-520-06851-3. (ang.).

[SalataBorowiec2016-5] Sebastian Salata, Lech Borowiec. A new species of the Aphaenogaster cecconii group (Hymenoptera: Formicidae) from Rhodes. „Zootaxa”. 4170 (1), s. 194, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4170.1.13. ISSN 1175-5334. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]