Przejdź do zawartości

Carl Gottfried Neumann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carl Gottfried Neumann
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1832
Królewiec

Data i miejsce śmierci

27 marca 1925
Lipsk

profesor nauk matematycznych
Alma Mater

Uniwersytet Albrechta w Królewcu

Doktorat

1856

Habilitacja

1858
Uniwersytet w Halle

Profesura

1863

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet w Bazylei
Uniwersytet w Tybindze
Uniwersytet w Lipsku

Odznaczenia
Order „Pour le Mérite” za Naukę i Sztukę

Carl Gottfried Neumann (ur. 7 maja 1832 w Królewcu, zm. 27 marca 1925 w Lipsku) – matematyk niemiecki, wprowadził pojęcie potencjału logarytmicznego; syn fizyka Franza Ernsta Neumanna (1798–1895).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Carl Gottfried Neumann urodził się 7 maja 1832 roku w Królewcu[1]. Był najstarszym synem fizyka Franza Ernsta Neumanna (1798–1895) i jego pierwszej żony Florentine Hagen (1800–1838)[1].

Neumann studiował na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu, m.in. u Friedricha Richelota (1808–1875), ucznia Carla Gustava Jacobiego (1804–1851) i u Otto Hessego (1811–1874)[1]. W 1856 roku uzyskał stopień doktora – jego praca doktorska zatytułowana była De problemate quodam mechanico, quod ad primam integralium ultraellipticorum classem revocatur[1]. Dwa lata później uzyskał habilitację na uniwersytecie w Halle[1]. Pracował na stanowiskach profesorskich na uniwersytetach w Bazylei (1863) i Tybindze (1865)[1]. W 1868 roku objął stanowisko profesora matematyki w Lipsku, które piastował aż do przejścia na emeryturę w 1911 roku[1].

Zmarł 27 marca 1925 roku w Lipsku[1].

Działalność naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Neumann zajmował się teorią potencjału, równaniami różniczkowymi cząstkowymi, funkcjami algebraicznymi i funkcjami specjalnymi[2]. Wprowadził pojęcie potencjału logarytmicznego[2]. Badał tzw. zagadnienia Neumanna[2].

W 1868 roku wraz z Alfredem Clebschem (1833–1872) założył czasopismo matematyczne „Mathematische Annalen[2].

Zajmował się również fizyką matematyczną[2], a także mechaniką, hydrodynamiką, elektrodynamiką, optyką i termodynamiką[1].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Dzieła podane za Neue Deutsche Biographie[1]:

  • 1865 – Vorlesungen über die Riemannsche Theorie der Abelschen Integrale
  • 1870 – Über die Principien der Galilei-Newtonschen Theorie
  • 1873 – Die elektrische Kräfte. Darlegung und Erweiterung der von A. Ampère, F. Neumann, W. Weber und G. Kirchhoff entwickelten mathematischen Theorien
  • 1877 – Untersuchung über die Logarithmische und Newton’sche Potential
  • 1880 – Die Principien der Elektrodynamik
  • 1881 – Über die nach Kreis-, Kugel- und Zylinderfunktionen fortschreitenden Entwicklungen
  • 1910 – Über die Körper Alpha

Członkostwa, odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 1855–1925 – członek Niemieckiego Towarzystwa Fizycznego (Deutsche Physikalische Gesellschaft)[3]
  • 1864–1868 – członek korespondencyjny Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze (Königliche Societät der Wissenschaften zu Göttingen)[4]
  • 1868–1893 – członek zagraniczny Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze (Königliche Societät der Wissenschaften zu Göttingen)[4]
  • 1869 – członek zwyczajny Saksońskiej Akademii Nauk(Sächsische Akademie der Wissenschaften)[1]
  • 1893–1919 – członek korespondencyjny Królewskiej Pruskiej Akademii Nauk (Königlich Preußische Akademie der Wissenschaften)[4][5]
  • 1893–1919 – członek zagraniczny Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze (Königliche Gesellschaft der Wissenschaften zu Göttingen)[4]
  • 1895–1919 – członek korespondencyjny Królewskiej Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium (Königlich-Bayerische Akademie der Wissenschaften)[4][6]
  • 1897 – Pour le Mérite[6]
  • 1919–1925 – członek zagraniczny Akademii Nauk w Getyndze (Akademie der Wissenschaften zu Göttingen)[4]
  • 1919–1925 – członek korespondencyjny Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium (Bayerische Akademie der Wissenschaften)[4]
  • 1919–1925 – członek korespondencyjny Pruskiej Akademii Nauk (Preußische Akademie der Wissenschaften)[4]
  • 1919–1925 – członek zwyczajny Saksońskiej Akademii Nauk w Lipsku (Sächsische Akademie der Wissenschaften zu Leipzig)[4][7]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Jego imieniem nazwano szereg terminów matematycznych[1]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l Neue Deutsche Biographie 1999 ↓.
  2. a b c d e Encyklopedia PWN ↓.
  3. Deutsche Physikalische Gesellschaft: Die Mitglieder der Deutschen Physikalischen Gesellschaft in den ersten 100 Jahren ihres Bestehens1845 –1945. s. 50. [dostęp 2021-01-23]. (niem.).
  4. a b c d e f g h i Professorenkatalog der Universität Leipzig ↓.
  5. Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften: Mitglieder – historisch Karl Gottfried Neumann. [w:] www.bbaw.de [on-line]. [dostęp 2021-01-23]. (niem.).
  6. a b Bayerische Akademie der Wissenschaften: Prof. Dr. Carl Gottfried Neumann. [w:] badw.de [on-line]. [dostęp 2021-01-23]. (niem.).
  7. Sächsische Akademie der Wissenschaften zu Leipzig: Carl Gottfried Neumann, Prof. Dr. phil. habil.. [dostęp 2021-01-23]. (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]